Τα ακασικά αρχεία: Μνήμη του παγκόσμιου νου και υπόσταση της μάγια

Ο παγκόσμιος Χώρος, στον οποίον ενσωματώνεται ο συμπαντικός Νους, ονομάζεται Ακάσα στον Ανατολικό εσωτερισμό. Όλες οι εκδηλώσεις, οι συνδυασμοί και οι ποικιλίες της Ύλης (Πρακρίτι) λαμβάνουν χώρα στο Ακάσα. Είναι η μητέρα του κόσμου, ο κοσμικός αιθέρας του Ησίοδου, η υπόσταση του πρωταρχικού χώρου. Τα δέκα πέπλα της Μάγια είναι παραμορφώσεις του Ακάσα, τις οποίες προκαλεί ο συμπαντικός Νους, όπως ο άνεμος παραμορφώνει την επιφάνεια της λίμνης δημιουργώντας κύματα και ταραχή. 

Το Ακάσα είναι πράγματι ένα συμπαντικό πεδίο δυνάμεων, σ’ όλα τα κοσμικά πεδία και η έκφρασή του στο φυσικό μας κόσμο είναι το ενοποιημένο πεδίο των τεσσάρων θεμελιωδών δυνάμεων της φύσης (βαρυτικής, ηλεκτρομαγνητικής, ασθενούς και ισχυρής δύναμης), το οποίο προσπαθούν να εντοπίσουν οι σύγχρονοι φυσικομαθηματικοί. Τα πάντα είναι κρυσταλλοποιήσεις του Ακάσα στις διάφορες κλίμακες και υποδιαιρέσεις του. Οι Στοιχειώδεις Ουσίες είναι διαφοροποιήσεις του κοσμικού Ακάσα, το οποίο πλάθεται σε αναρίθμητες Μαγιαβικές μορφές από τη Θεία Σκέψη. “Ψυχή του Κόσμου” είναι το όνομα που ο Πλάτωνας και ο Πλωτίνος δίνουν στο Ανατολικό Ακάσα. Αποτελεί το πλαίσιο και την υπόσταση μέσα στα οποία ξετυλίγεται η όλη δημιουργία, από την κάθοδο των μονάδων Πουρούσα προς τον αισθητό κόσμο, μέχρι την άνοδο ή την επιστροφή τους προς το Θείο Φως.

Σ’ αυτήν την Ψυχή ή Μητέρα του κόσμου είναι γραμμένα όλα όσα υπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Είναι η μνήμη του παγκόσμιου Νου, σαν ένα είδος αόρατων αρχείων των όσων υπάρχουν σε ορατούς και αόρατους κόσμους, σε κάθε διάσταση του χώρου και του χρόνου. Το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον είναι οι τρεις απατηλές διαστάσεις του. Αν και συνήθως στον παραδοσιακό εσωτερισμό, τα Ακασικά Αρχεία εννοούνται σαν το καταγραμμένο στην παγκόσμια μνήμη σύνολο των όσων υπήρξαν στο παρελθόν, η αλήθεια είναι ότι περιέχουν και τα γενικά σχέδια των όσων πρόκειται να συμβούν στο μέλλον της εξέλιξης του σύμπαντος. Γιατί στα Ακασικά Αρχεία δεν υπάρχει η έννοια Χρόνος. Εμείς, από τη δική μας χωροχρονική οπτική γωνία, έχουμε πίσω μας ένα συγκεκριμένο παρελθόν. 

Όμως κι εμείς αποτελούμε το παρελθόν ανώτερων οντοτήτων που ήδη ζουν στο μέλλον μας. Αυτή η απατηλή αντίληψη της ροής του χρόνου δεν υπάρχει στα Ακασικά Αρχεία, όπου ισχύει μια δυναμική αιωνιότητα, ένα συνεχές παρόν. Από τη στιγμή που κάποιος ορίζει ένα δικό του παρόν μέσα στο αιώνιο Ακασικό παρόν, έχει ταυτόχρονα επιλέξει ένα συγκεκριμένο παρελθόν κι ένα μέλλον, ένα “πριν” κι ένα “μετά”. Όπως όταν κάποιος ανοίγει το ραδιόφωνο κι επιλέγει ένα σταθμό με τη βελόνα επιλογής. Από εκείνη τη στιγμή έχει “ορίσει” το χωροχρονικό του πλαίσιο. Όμως ταυτόχρονα υπάρχουν εκατοντάδες άλλες εκπομπές, που η βελόνα τις έχει αγνοήσει. Η ειδική θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν έχει προσεγγίσει σε μεγάλο βαθμό αυτήν την εσωτερική αντίληψη περί εναλλαγής του χρόνου.

Για να κατανοήσει καλύτερα ο αναγνώστης τη λειτουργία αυτών των κοσμικών αρχείων (ουσιαστικά το αρχείο είναι ένα, αλλά υποδιαιρείται ανάλογα με τα 7 κοσμικά επίπεδα) θα χρησιμοποιήσουμε ένα παράδειγμα. Κάθε σώμα εκπέμπει συνεχώς ακτινοβολία, ορατή και αόρατη, στο διάστημα. Έτσι το διάστημα πλημμυρίζει αντίτυπα του κάθε σώματος, της κάθε κατάστασης, της κάθε δράσης. Αυτές οι φωτογραφίες, που εκπέμπονται συνεχώς, ταξιδεύουν στο διάστημα με τη ταχύτητα του φωτός, αφού ουσιαστικά αποτελούνται από φωτεινή ακτινοβολία. Όλα τα φωτογραφικά στιγμιότυπα γεγονότων που συνέβησαν, για παράδειγμα, την ημέρα της πτώσης της Κωνσταντινούπολης, βρίσκονται αυτήν τη στιγμή σε απόσταση εκατοντάδων χρόνων φωτός. Η έννοια “απόσταση”, που όπως είπαμε ανήκει σε μια από τις 10 στήλες της Μάγια (στην κατηγορία “Τόπος” του Αριστοτέλη), είναι μια ψευδαίσθηση, που μπορεί να ξεπεραστεί ή να καταργηθεί αν η συνείδηση “ανυψωθεί” σ’ ένα ανώτερο διαχωροχρονικό επίπεδο. Τότε θα μπορέσουν οι εικόνες του παρελθόντος να γίνουν αντιληπτές πέρα από κάθε “εδώ” και “εκεί”, “μακριά” και “κοντά”. 

Για να καταλάβει κανείς πώς μπορούν να συνυπάρχουν στο ίδιο “διάστημα” αναρίθμητες εικόνες όλων των χωροχρονικών εκδηλώσεων των όντων, σ’ όλα τα επίπεδα, ας έχει υπ’ όψη του το φάσμα της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, στο οποίο αναρίθμητες συχνότητες συνυπάρχουν στον ίδιο χώρο. Σ’ ένα δωμάτιο υπάρχουν ταυτόχρονα χιλιάδες εκπομπές, ραδιοφωνικά κύματα, ακτίνες Χ, κύματα τηλεόρασης, ηλεκτρισμός, υπεριώδεις και υπέρυθρες ακτίνες κ.τ.λ. Ούτε αλληλοενοχλούνται, ούτε ενοχλούν εμάς που ζούμε σ’ άλλη συχνότητα. Η διαδικασία συντονισμού κάποιου ψυχοερευνητή, σε κάποιες συγκεκριμένες συντεταγμένες του χώρου και του χρόνου των Ακασικών αρχείων, μοιάζει πολύ με την επιλογή ενός σταθμού στο ραδιόφωνο ή τη δορυφορική τηλεόραση, που η συσκευή παίζει το ρόλο των οργάνων, των ορατών και αόρατων σωμάτων της προσωπικότητας, ο χειριστής παίζει το ρόλο του Ανώτερου Εγώ με τη βούληση του Άτμα και η βελόνα, το ρόλο της συνείδησης, που “ανεβοκατεβαίνει” ανάμεσα στους σταθμούς, στις συχνότητες δηλαδή των διαφόρων επιπέδων. Ακόμα και η παραμικρή σκέψη ή συναίσθημα, που ο καθένας είχε στην κάθε ενσάρκωσή του, είναι καταγραμμένη πιστά στα Ακασικά αρχεία. “Δεν πέφτει ούτε ένα φύλλο στον κόσμο χωρίς να το γνωρίζει ο Κύριος”. 

Τα Ακασικά αρχεία είναι οι πινακίδες, όπου οι “Γραφείς του Κάρμα” ή Λιπίκα καταγράφουν κάθε πράξη που κινεί τον Τροχό του Κάρμα. Είναι η “Καρμική Τράπεζα” που είχαμε αναφέρει προηγουμένως, στην οποία είναι καταχωρημένοι όλοι οι καρμικοί λογαριασμοί του σύμπαντος. Στα Ακασικά αρχεία επίσης είναι αποτυπωμένες όλες οι φόρμουλες, οι τύποι και οι ιδέες που συσχετίζουν, μέσω μαθηματικών αναλογιών, τους κόσμους μεταξύ τους και αποτελούν τα κλειδιά για τη θεμελίωση της φύσης. Είναι σαν το αρχείο ενός επιστήμονα, ο οποίος έχει συγκεντρώσει όλες τις γνώσεις που θα εφαρμοστούν αργότερα και θα υλοποιηθούν σε συγκεκριμένα τεχνολογικά επιτεύγματα. Οι θαυμάσιες φυσικομαθηματικές αρμονίες που διέπουν το σύμπαν έχουν τη νοητική τους ρίζα σ’ αυτά τα ενεργειακά πεδία, που ο εσωτερισμός αποκαλεί Ακασικά αρχεία.

Όπως, για παράδειγμα, η σχέση μεταξύ της ηλεκτροστατικής δύναμης που ασκείται ανάμεσα σε δύο ηλεκτρόνια και της βαρυτικής δύναμης εκφράζεται, με καταπληκτική προσέγγιση, μέσα από την εξίσωση 2137 x e x π=4,14 x 1042, όπου ο αριθμός 137 του εκθέτη εμφανίζεται σημαντικά στη μελέτη των φασματικών γραμμών, ο αριθμός e των φυσικών λογαρίθμων είναι αυτός που ευθύνεται για τη σπειροειδή αύξηση των ρυθμών της ζωής και ο αριθμός π ρυθμίζει τις καμπύλες των μορφών (κάθε καμπύλη μπορεί να θεωρηθεί τμήμα μιας σφαίρας). Εξάλλου ο Αϊνστάιν απέδειξε ότι ο χώρος είναι καμπύλος, όπως ισχυριζόταν η Ρημάνια γεωμετρία. Σ’ ένα άλλο παράδειγμα εμφανίζεται η σχέση ανάμεσα στα κανονικά πολύεδρα, που τόσο απασχόλησαν το νου των αρχαίων φιλοσόφων και βρίσκονται ακόμα και στις λεπτότερες δομές του φυσικού κόσμου. 

Ξεκινώντας από τις αφηρημένες μαθηματικές ιδιότητες του εικοσάεδρου και του οκτάεδρου, ο Γερμανός επιστήμονας Haenzel βρήκε, το 1941, μια εξίσωση που μοιάζει καταπληκτικά με μια πιο πρόσφατη που ορίζει το ηλεκτρόνιο: τη σχετιστική εξίσωση του P.Dirac, η οποία συνδυάζει τις εξισώσεις του Einstein και του De Brogli. Βέβαια το ηλεκτρόνιο δεν έχει καμιά μορφή, δεν μοιάζει με κανενός είδους πολύεδρο, γιατί είναι περισσότερο μια νοητή, παρά μια αισθητή έννοια. Αλλά οι γραμμές και οι διαγώνιες που σχηματίζουν τα πολύεδρα είναι αυτές που ορίζουν τις δυναμικές διαδρομές των διαφόρων σωματιδίων. Για το εικοσάεδρο ο σημαντικός αριθμός του είναι ο 1.728. Για το οκτάεδρο ο αριθμός 1.080. Το άθροισμά τους είναι 1.836 και είναι ακριβώς η σχέση ανάμεσα στις μάζες του πρωτονίου και του ηλεκτρονίου. 

Το πρωτόνιο και το ηλεκτρόνιο είναι οι δύο θεμελιώδεις μορφές της ύλης, οι δύο σταθερές μορφές της. Το νετρόνιο είναι ασταθές και ραδιενεργό. Σ’ ελεύθερη κατάσταση μεταλλάσσεται πολύ γρήγορα σε πρωτόνιο. Ο αρνητικός ηλεκτρισμός μας παρουσιάζεται σαν ηλεκτρόνιο, ο θετικός σαν πρωτόνιο. Το πρωτόνιο είναι βαρύτερο από το ηλεκτρόνιο και η σχέση των μαζών τους είναι ένα από τα θεμελιώδη συστατικά του σύμπαντος, ένα από τα κλειδιά του μυστηρίου της έσχατης δομής της ύλης. Αλλά να που η σχέση αυτή εκφράζεται με μια απλή πρόσθεση αριθμών, που αφορούν δύο κανονικά πολύεδρα. 

Ο Πλάτωνας, βασισμένος στις Πυθαγορικές διδασκαλίες, μας δίνει πολλά εσωτερικά στοιχεία, στον Τιμαιο, για τα πέντε κανονικά γεωμετρικά στερεά, που τα θεωρούσε θεμελιώδεις λίθους της ατομικής δομής των τεσσάρων κοσμικών επιπέδων: το τετράεδρο, σε σχέση με το Πυρ (Νοητικό), το οκτάεδρο με τον Αέρα (Αστρικό), το εικοσάεδρο με το Νερό (Πρανικό) και το εξάεδρο ή Κύβο σε σχέση με τη Γη (Αιθεροφυσικό). Το πέμπτο Στοιχείο, που δεν είναι ακόμα εντελώς εκδηλωμένο στον πλανήτη μας, το Ακάσα ή Αιθέρα (1) το συσχετίζει με το πιο μυστηριώδες και εσωτερικό στερεό, το πενταγωνικό δωδεκάεδρο, βάση της εσωτερικής κοσμολογίας. Όλ’ αυτά και δύο ακόμα, αποτελούσαν συμβολικά τα “Ιερά Παιχνίδια” του Διόνυσου Ζαγρέα, του μελλοντικού κοσμοκράτορα, στα Ελευσίνια μυστήρια.

Να λοιπόν ένα μυστήριο των αριθμών και των μορφών, ένας δεσμός ανάμεσα σ’ αυτά που αντιλαμβάνεται ο ανθρώπινος νους και αυτά που “Είναι” βαθειά χαραγμένα στην υποσυνείδητη μνήμη του Ακάσα. Αξίζουν δέος και σεβασμό και έναν ενθουσιασμό (εν+Θεός+ουσία) ανάμεικτο με τρόμο.

Υποσημείωση: (1) Ο Πλάτωνας χρησιμοποιεί τη λέξη Αιθέρας με την έννοια που την είχε χρησιμοποιήσει και ο Ησίοδος παλαιότερα και που ταυτίζεται με την έννοια του Ακάσα που αναφέραμε προηγουμένως, την πρωταρχική Ουσία ή Υπόσταση από την οποία πλάθονται όλα τα όντα. Είναι το ελαστικό και εύπλαστο ενεργειακό πεδίο στο οποίο ενοποιούνται όλες οι δυνάμεις. Όλα είναι κλιμακωτές αποκρυσταλλώσεις του Ουράνιου Φωτός Ακάσα.

Από το βιβλίο: «Τα τρία κέντρα του Μυστηρίου»

Κείμενο: Γ.Α.Πλάνας, Ιδρυτής της Ν.Α. στην Ελλάδα

nea-acropoli.gr 

awakengr.com

• #Quantumnaut

Οι σκέψεις σας είναι ζωντανές! Χρησιμοποιήστε τη Δύναμη τους για να αλλάξετε τη ζωή σας.

Όταν η δύναμη εκδηλώνεται στον άνθρωπο, μπορεί να πάρει πολλές όψεις, ανάλογα με το επίπεδο στο οποίο αναφέρεται. Ανάμεσα στους δυο άγνωστους και άπειρους κόσμους, των φυσικών δυνάμεων που εκδηλώνονται στον άνθρωπο σαν ένστικτα και του πνεύματος που εκδηλώνεται σαν βούληση, υπάρχει ο χώρος που ανήκει στον άνθρωπο, ο ανθρώπινος κόσμος, ο κόσμος που συλλαμβάνεται με το νου και εκεί η Δύναμη γίνεται γνωστή σαν «θέληση». Σε αυτόν τον κόσμο, ο άνθρωπος έχει άμεση πρόσβαση και είναι σε θέση να τον διαμορφώσει. Η «θέληση» του λοιπόν αναπτύσσεται, καλλιεργείται, υποβάλλεται και ελέγχεται μέσα από τεχνικές. Οι τεχνικές αυτές είναι οι λεγόμενες «τεχνικές αυθυποβολής», μέσα από τις οποίες αυτός που τις εξασκεί γίνεται κύριος της προσωπικότητας του μέσω του νου, μέσω της χρήσης της φαντασίας.

ΘΕΛΗΣΗ

Αναζητώντας τον ορισμό της θέλησης διαπιστώνει κανείς ότι είναι ένας από τους όρους που είναι πολύ δύσκολο να δοθούν. Στη βιβλιογραφία που υπάρχει, υπάρχουν κάποιοι λογοτεχνικοί ορισμοί, αλλά ελάχιστοι από αυτούς δίνουν το βάθος της ιδέας. Ίσως επειδή η αρχή των πραγμάτων δύσκολα μπορεί να μπει σε καλούπι, δύσκολα μπορεί ο δημιουργός να γίνει αντιληπτός από το ίδιο του το δημιούργημα. Και η θέληση, απ’ ότι φαίνεται είναι στο βάθος ο δημιουργός κάθε ανθρώπινης δράσης, κι ακόμα, αν μεγεθύνουμε τα πράγματα, είναι ο δημιουργός και η κινητήρια δύναμη του Σύμπαντος. Είναι η σπίθα εκείνη που πυροδοτεί τα αποθέματα ενέργειας, «καυσίμων», που χρειάζεται κάθε δράση για να εκδηλωθεί.

Στα ανθρώπινα πλαίσια, είναι το σύνολο των νοητικών και συναισθηματικών ωθήσεων (αιτίες και κίνητρα) που οδηγούν προς ένα αντικείμενο-σκοπό. Η θέληση προϋποθέτει συνείδηση, δηλαδή γνώση του εαυτού, γνώση του πεδίου στο οποίο βρίσκεται ο εαυτός, και γνώση του πεδίου όπου θέλει να οδηγηθεί, δηλαδή του μέλλοντος. Αυτό δένει αναπόσπαστα την ικανότητα της θέλησης με την ικανότητα της φαντασίας. Μπορεί ο άνθρωπος να βρεθεί μόνο εκεί όπου μπορεί να φανταστεί ότι θα πάει, αλλιώς δεν θα ξεκινήσει ποτέ, ακόμα κι αν πρακτικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχει τη δυνατότητα να το κάνει.

Δεν πρέπει να ταυτιστεί η θέληση με την επιθυμία, πράγμα που συχνά συμβαίνει, γιατί στον κόσμο των επιθυμιών, στο συναισθηματικό κόσμο δηλαδή, το χαρακτηριστικό είναι η μεταβλητότητα, η αστάθεια, η σύγκρουση μεταξύ παράλληλων αλλά αντίθετων επιθυμιών. Η θέληση αντίθετα χαρακτηρίζεται από τη σταθερότητα και καθαρότητα σκοπού, από διάρκεια, από έλεγχο, από υπέρβαση της σύγκρουσης αντίθετων επιθυμιών, από συνείδηση.

Η θέληση, έχει τη δυνατότητα να επιβάλλεται σε όλους τους ανθρώπινους φορείς. Με τη θέληση ελέγχουμε το σώμα μας, ακόμα και ζωτικές μας λειτουργίες, με τη θέληση ελέγχουμε τα συναισθήματα μας, με τη θέληση ελέγχουμε ακόμα και τις σκέψεις μας. Ταυτίζεται λοιπόν η ύπαρξη της θέλησης και είναι ανάλογη με τη συνειδητότητα του καθενός, εφόσον πρόκειται για τη δύναμη του όντος πέρα από φυσικές δυνατότητες, προτιμήσεις ή γνώσεις. Παρόλαυτα, αφού το κέντρο με το οποίο αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο και τον εαυτό μας είναι ο νους, η φυσική έδρα της συνείδησης, αλλά και της θέλησης είναι ο νους. Η δυνατότητα ελέγχου του νου, από τη θέληση, συνειδητά και αποφασισμένα, είναι και η δυνατότητα ελέγχου όλης της ανθρώπινης προσωπικότητας.

ΥΠΟΒΟΛΗ ΚΑΙ ΑΥΘΥΠΟΒΟΛΗ

Χρησιμοποιούμε τη λέξη «υποβολή» για να περιγράψουμε την επίδραση στη συμπεριφορά μας ενός μηνύματος του νου, που η δύναμη του εξαρτάται από την άμεση επιρροή που έχει στα συναισθήματα και στη φαντασία μας. Έχει πολύ μικρή ή ανύπαρκτη σχέση με τη λογική. Είναι μια κατηγορηματική δήλωση που δεχόμαστε χωρίς σκέψη, χωρίς κριτική, αφού ανταποκρίνεται σε κάποια αισθήματα, που έχουν ήδη καλλιεργηθεί μέσα μας, πιθανό στο χώρο του υποσυνείδητου.

Η δύναμη της υποβολής δεν βρίσκεται στην ίδια αλλά στη δύναμη των συναισθημάτων που ξυπνάει, χωρίς απαραίτητα να τα δημιουργεί η ίδια, αλλά οι εικόνες που μας βομβαρδίζουν. Η επανάληψη εντυπώνει μέσα μας την υποβολή, τόσο ώστε και μια αδύνατη υποβολή, με την επανάληψη να γίνεται δυνατή.

Η φαντασία που λειτουργεί κατά τη διάρκεια της υποβολής καθορίζει την συμπεριφορά, πολύ περισσότερο από ότι η θέληση. Αυτή είναι που διεγείρεται από τις όποιες ιδέες μας βομβαρδίζουν και αυτή είναι που ουσιαστικά ελέγχεται, είτε από τη δική μας θέληση, είτε από τη θέληση των άλλων που μας υποβάλλουν.

Η διαφορά ανάμεσα στην υποβολή και αυθυποβολή είναι πολύ μικρή. Η πρώτη γίνεται από έξω, ή από άλλους, ενώ η αυθυποβολή είναι η υποβολή που κάνουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας. Μια υποβολή για να γίνει αυθυποβολή, πρέπει πρώτα να έχει τη συναισθηματική μας «έγκριση».
Δεν μπορούμε να χαρακτηρίσουμε την υποβολή και την αυθυποβολή σαν βλαβερές ή ωφέλιμες. Θα πρέπει πρώτα να εξετάσουμε τα πλαίσια στα οποία γίνονται. Όλα εξαρτούνται από το πόσο μπορεί κάποιος να ελέγχει τα συναισθήματα του και να τα κατευθύνει εκεί που πρέπει. Οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει τα αισθήματα μας μπορεί να μας οδηγήσει σε δράση ακόμα και ενάντια στη λογική. Η λογική μας βοηθάει να αποφασίσουμε που και πότε θα εκφράσουμε τα συναισθήματα μας, δεν είναι σε θέση όμως να τα εξαφανίσει ούτε να τα καταπνίξει, πράγμα όχι μόνο δύσκολο αλλά ακόμα και επικίνδυνο.

Η ανθρώπινη συμπεριφορά χαρακτηρίζεται από υποβολές ή και αυθυποβολές που έχει υποστεί ο άνθρωπος από την ώρα που ήρθε στον κόσμο. Η πεποίθηση μας για τον κόσμο και κυρίως για τον εαυτό μας, δημιουργήθηκε με βάση τα μηνύματα που κατ’ αρχή δεχτήκαμε με το συναισθηματικό μας φορέα, μηνύματα-σοκ ή μηνύματα αδιόρατα αλλά με τη δύναμη της επανάληψης. Οτιδήποτε θα προσπαθήσει αργότερα να διαλύσει αυτή την εικόνα που μας έχει υποβληθεί θα πέσει πάνω σε ένα τοίχο.

Κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες η υποβολή μπορεί να πετύχει πολλά, σε όλο το φάσμα της προσωπικότητας μας.


ΥΠΟΒΟΛΗ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΙΑ

Όταν αναφερόμαστε στη φαντασία, μιλάμε για την ικανότητα να ξεφεύγουμε από το χώρο του πραγματικού και να βρισκόμαστε στο χώρο του φανταστικού, δημιουργώντας νέες καταστάσεις, βρισκόμενοι στο ήδη υπάρχον υλικό που υπάρχει στη μνήμη μας, ανασυνθέτοντας το σε νέες μορφές. Συνήθως υποθέτουμε ότι αυτό συμβαίνει σε κάποιες ιδιαίτερες στιγμές και υπάρχουν άνθρωποι που ισχυρίζονται ότι δεν έχουν φαντασία. Όμως στην πραγματικότητα, δεν μπορούμε ούτε να μετακινήσουμε μια καρέκλα χωρίς να ακολουθήσουμε μια διανοητική εικόνα, που σχηματίστηκε στο μυαλό μας λίγο πριν αρχίσει η πράξη.

Συνεχώς πράττουμε σύμφωνα με εικόνες που σχηματίζονται από πριν στο νου μας, με τη βοήθεια της φαντασίας μας. Αυτό που διαφέρει όμως από άνθρωπο σε άνθρωπο είναι η ικανότητα ελέγχου αυτής της λειτουργίας. Όταν υπάρχει αυτός ο έλεγχος αυξάνεται η ενέργεια, ή ισχυροποιείται το κίνητρο για μελλοντικές ενέργειες. Αλλιώς η παρόρμηση της στιγμής καθορίζει τη συμπεριφορά.

Η φαντασία χρησιμεύει σαν το κιάλι του ναυτικού ή του οδοιπόρου. Για να προβλέψει δηλαδή τι είναι πιθανό να συμβεί στο μέλλον και να προετοιμαστεί. Ακόμα συχνά και για να αλλάξει αυτό που πρόκειται να έρθει.

Εφόσον τα συναισθήματα μας καθορίζουν τις περισσότερες φορές τις δράσεις μας, με τη φαντασία μπορούμε να δημιουργήσουμε εικόνες, που θα δημιουργήσουν με τη σειρά τους τα ανάλογα συναισθήματα, και με συνέπεια να αλλάξουμε ή να βελτιώσουμε ή να ελέγξουμε τη συμπεριφορά μας. Αυτό συμβαίνει γιατί με τη φαντασία μας φτιάχνουμε κάποιες καταστάσεις, όπου ξανά και ξανά μπορούμε να παίξουμε ένα ρόλο που θα έχει σαν σκοπό τη δημιουργία μιας καλής (αν το επιδιώξουμε) συνήθειας, μιας εμπειρίας που θα έχει προέρθει έστω και με τη φανταστική μας εξάσκηση.

Τη φαντασία μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε είτε για να μας προετοιμάσει για μια χρήσιμη, σωστή και εποικοδομητική δράση είτε για να προσφέρουμε στον εαυτό μας την ηδονή και την ασφάλεια ενός ελεγχόμενου κόσμου, όπου θα αποφύγουμε τις δυσκολίες του πραγματικού. Στη δεύτερη περίπτωση μιλάμε βέβαια για φαντασιοπληξία. Όσο η φαντασία είναι κάτω από τον έλεγχο της συνείδησης μας, είναι η λεγόμενη «δημιουργική φαντασία». Σε αυτή την περίπτωση η φαντασία είναι μια διανοητική μέθοδος προετοιμασίας του εαυτού μας για τη δράση, και όχι σαν υποκατάστατο της. Έτσι η ενέργεια αυξάνεται, γιατί η φαντασία μας βοηθάει να αποθηκεύουμε ενέργεια και ενθουσιασμό για ότι έχουμε αποφασίσει να κάνουμε.

Δεν μπορούμε να αλλάξουμε τα γεγονότα με τη δημιουργική φαντασία, αλλά μπορούμε να αποκτήσουμε μια εντελώς διαφορετική στάση για να τα αντιμετωπίζουμε, πράγμα το οποίο μπορεί να αλλάξει ακόμα και το μέλλον μας, αφού θα είμαστε σε θέση να οδηγηθούμε αλλού, με δική μας επιλογή.

ΓΕΝΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΑΥΘΥΠΟΒΟΛΗ

Η υποβολή και η αυθυποβολή, κάθε άλλο παρά μαγικές και μυστηριώδεις δράσεις είναι. Υπάρχει ένα μεγάλο πεδίο έρευνας ακόμα, πίσω από αυτές τις μεθόδους, όμως είναι κάθε άλλο παρά θαυματουργές. Για να λειτουργήσει όμως χρειάζεταινα ακολουθηθούν σωστά οι οδηγίες.

Ο πρώτος βασικός κανόνας είναι να θυμόμαστε πάντα ότι δεν μπορούμε να επιβάλλουμε στον εαυτό μας με επιτυχία τίποτα που δεν το επιθυμούμε αληθινά, κάτι που στο βάθος δεν θέλουμε να το δούμε να πραγματοποιείται. Δεν έχει σημασία τι θέλει να υποβάλει στον εαυτό του κανείς, αν πρόκειται για μια αλλαγή συνήθειας, ή για αλλαγή απόψεων ή του χαρακτήρα, ή κάποια υγιεινή του σώματος για την καλυτέρευση της φυσικής κατάστασης. Εφόσον η υποβολή έχει επίδραση καταρχήν στον συναισθηματικό κόσμο, αν εκεί υπάρχει ένα συναίσθημα αντίθετο από αυτό που δημιουργούμε με την τεχνική της αυθυποβολής, τότε στο τέλος θα αναρωτιόμαστε τι δεν πήγε καλά, αφού θα έχουμε ένα αντίπαλο «εκ των έσω». Όταν ζυγίζουμε τα υπέρ και τα κατά, μπορεί να είμαστε σίγουροι ότι η λογική είναι με το μέρος μας. Αυτό είναι πολύ καλό, αλλά δεν μπορούμε να φανταστούμε τον εαυτό μας να εκπληρώνει το σκοπό του και να χαίρεται γιʼ αυτό, τότε η υποβολή δεν θα βοηθήσει καθόλου.

ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΤΗΣ ΑΥΘΥΠΟΒΟΛΗΣ

Για τη χρησιμοποίηση της τεχνικής της αυθυποβολής, καλό είναι να χρησιμοποιηθούν τα παρακάτω βήματα με τη σειρά που προτείνεται, όποιο κι αν είναι το αντικείμενο του στόχου.

* Φέρνουμε στο μυαλό μας την καθαρή εικόνα του τι θέλουμε να κάνουμε ή να γίνει. Σχηματίζουμε την πιο απλή και θετική πρόταση που εκφράζει την επιθυμία μας και την γράφουμε έτσι ώστε να μην την ξεχάσουμε. Ασχολούμαστε αρκετή ώρα με αυτή τη διαδικασία. Δεν σταματάμε παρά όταν αυτό που γράφουμε λέει με απόλυτη σαφήνεια και ακρίβεια αυτό που θέλουμε να πετύχουμε.

* Σκεφτόμαστε προσεκτικά τους λόγους που μας εμπόδισαν μέχρι τώρα να πετύχουμε το στόχο που βάλαμε. Ποια είναι τα συνηθισμένα συναισθήματα που το ανέτρεψαν, ή μας ανάγκασαν να κάνουμε άλλα πράγματα, διαφορετικά από αυτό που τώρα επιθυμούμε. Πως λειτούργησε μέχρι τώρα η φαντασία μας, ώστε να ικανοποιείται με το να μην κάνει αυτά που σκοπεύαμε η θέλαμε να κάνουμε; Η πρώτη και αυθόρμητη απάντηση θα είναι πως δεν παίρναμε καμία ικανοποίηση, έστω ενδόμυχη. Εμείς είμαστε που θα βρούμε ποια ακριβώς.

* Ρωτάμε τον εαυτό μας ειλικρινά αν η ικανοποίηση που θα νιώσουμε πραγματοποιώντας αυτό που επιθυμούμε είναι μεγαλύτερη (ή υγιέστερη, ή πιο ολοκληρωμένη…) από αυτήν που είχαμε μέχρι τώρα, κάτι που εντοπίσαμε στο σημείο 2.

* Εφόσον, μετά από αυτό εξακολουθούμε να βρίσκουμε τα θετικά σημεία της επιλογής μας, σκεφτόμαστε τον αυτοσεβασμό που θα ενισχύσουμε πραγματοποιώντας την, καθώς και το ενδιαφέρον και την ευχαρίστηση που θα έχουμε. Φανταζόμαστε τον εαυτό μας να συμπεριφέρεται σε διάφορες καταστάσεις έχοντας σαν δεδομένο την εικόνα μας με κατακτημένο το στόχο μας. Συνεχίζουμε μέχρι να αισθανθούμε πρόθυμοι και έτοιμοι να πραγματοποιήσουμε αυτό που ως τώρα υποβάλαμε στον εαυτό μας.

* Όταν σιγουρευτούμε, και μόνο τότε, φτιάχνουμε το οριστικό πλάνο της υποβολής μας. Αν δεν μπορούμε να το κάνουμε, τότε ψάχνουμε κάτι άλλο που να είναι σύμφωνο με τις δυνατότητες μας και τις πραγματικές επιθυμίες μας. Μέχρι τότε θα πρέπει να αλλάξουμε ξανά και ξανά το γραπτό πλάνο της υποβολής του σημείου 1. Όταν οριστικοποιηθεί το γράφουμε με κατηγορηματικό τρόπο, που να βεβαιώνει στον εαυτό μας ότι «μπορούμε και θέλουμε να πραγματώσουμε το στόχο μας».

Πρέπει να θυμόμαστε ότι καμία υποβολή δεν μπορεί να αντικαταστήσει τις παλιές που έχουν ριζώσει με τη συνήθεια και αποτελούν τις βαθύτερες πεποιθήσεις μας. Καμία υποβολή δεν μπορεί να μας επηρεάσει αν είναι αντίθετη με το βασικό αίσθημα αυτοσεβασμού μας. Έτσι πριν προσπαθήσουμε να αλλάξουμε κάτι στον εαυτό μας με την υποβολή, πρέπει να προσπαθήσουμε προσεκτικά να καταλάβουμε τον εαυτό μας και τα βαθύτερα αισθήματα και προβλήματα μας.

Αφού αποφασίσουμε ποιο είδος υποβολής θα εφαρμόσουμε, πρέπει να καθορίσουμε ένα συγκεκριμένο και σταθερό χρόνο για τις ασκήσεις μας. Και να διατηρήσουμε το πρόγραμμα αυτό μέχρι να φτάσουμε στα επιθυμητά αποτελέσματα.

Και θα πρέπει να θυμόμαστε πάνω απʼ όλα πως η υποβολή, που λειτουργεί μέσω της φαντασίας, μπορεί να μας δημιουργήσει ευχάριστα συναισθήματα επιτυχίες και νίκες, χωρίς να το αξίζουμε ακόμα χωρίς να έχουμε πετύχει τίποτα. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι είναι προτιμότερη μια πραγματική και συνειδητοποιημένη αποτυχία από μια φανταστική επιτυχία, που θα μας αφήσει σε ψεύτικες δάφνες, και χωρίς προοπτική βελτίωσης, αφού θα πιστεύουμε ότι την έχουμε πετύχει ήδη.

Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΑΥΘΥΠΟΒΟΛΗΣ

Το επόμενο και κύριο βήμα είναι η εφαρμογή στην πράξη της αυθυποβολής μας . Χρειάζεται να αφιερώσουμε δέκα λεπτά πριν αρχίσουμε τη μέρα μας το πρωί, και δέκα λεπτά το βράδυ πριν κοιμηθούμε. Βρίσκουμε ένα μέρος που στα λεπτά αυτά θα φροντίσουμε να είμαστε μόνοι μας και να μπορούμε να χαλαρώσουμε, σε μια αναπαυτική θέση, ξαπλωμένοι ανάσκελα αν είναι δυνατό. (Η χαλάρωση θα πρέπει να είναι πραγματική, αλλά γι αυτό το σκοπό υπάρχουν ειδικές ασκήσεις, γνωστές).

Ήσυχα και αναπαυτικά, χωρίς καμία διανοητική ένταση αφήνουμε τη σκέψη μας να συγκεντρωθεί στην υποβολή που έχουμε γράψει. Αφήνουμε τον εαυτό μας να σχηματίσει με τη φαντασία εικόνες μας, καθώς κάνουμε αυτό που θέλουμε να κατορθώσουμε στο μέλλον σαν να γίνεται τώρα.

Αισθανόμαστε έντονα τη χαρά και την ικανοποίηση από τις εμπειρίες μας αυτές που τις φανταζόμαστε όσο πιο ζωντανά μπορούμε. Φανταζόμαστε τον εαυτό μας σε κάθε περίσταση, στο σπίτι, στη δουλειά, στο δρόμο, οπουδήποτε, να συμπεριφέρεται σύμφωνα με την υποβολή μας. Το κάνουμε αυτό διασκεδάζοντας και με όσο μεγαλύτερο ενδιαφέρον μπορούμε για εννέα λεπτά. Το τελευταίο λεπτό επαναλαμβάνουμε στον εαυτό μας αργά και με όση συνείδηση διαθέτουμε τις λέξεις της υποβολής, μιλώντας φωναχτά και με σιγουριά, σαν να έχει ήδη πραγματοποιηθεί ο στόχος μας.

Στο τέλος του δεκάλεπτου, σηκωνόμαστε, βγάζουμε το σώμα μας και το μυαλό μας από την κατάσταση της χαλάρωσης και ξεχνάμε καθετί που αφορά τις εικόνες της φαντασίας μας και της υποβολής μας και τις αποφάσεις μας, μέχρι την επόμενη άσκηση υποβολής μας. Το να το ξεχάσουμε είναι τόσο σημαντικό όσο και η ίδια η υποβολή. Πολλοί καταστρέφουν την υποβολή τους γιʼ αυτόν ακριβώς το λόγο. Η φαντασία και το υποσυνείδητο πρέπει να αφεθούν να κάνουν τη δουλειά τους, χωρίς να επεμβαίνει ο κοινός νους, και να δημιουργεί περίπλοκες εικόνες, άγχος, στρες, αγωνία, ψευδαισθήσεις, κ.λ.π, που θα δημιουργήσουν ένα φράγμα στη δράση μας. Η αλλαγή θα έρθει ανεπαίσθητα, χωρίς άλλη επέμβαση. Δεν το καταλαβαίνουμε στην αρχή, αλλά θα παρατηρήσουμε σιγά-σιγά τη συμπεριφορά μας να αλλάζει σύμφωνα με την υποβολή μας.

Πρέπει να τηρηθεί το πρόγραμμα κανονικά, χωρίς παραλήψεις , μέχρι να πετύχουμε την αλλαγή που θέλουμε.

Δεν έχει σημασία ποιος θα είναι ο στόχος μας. Οι παραπάνω οδηγίες εφαρμόζονται σε όλα τα επίπεδα, με την ίδια ευκολία. Γιʼ αυτό και δεν έχει μεγάλη σημασία να έχουμε ξεχωριστές οδηγίες για κάθε περίσταση. Το σημαντικό είναι να μπορούμε να αποφασίσουμε με βάση τις δικές μας δυνατότητες και τις δικές μας ειλικρινείς επιλογές, ώριμα, υπεύθυνα και επιβεβαιωμένα. Το επίπεδο συνειδητότητας μας είναι που θα καθορίσει το πόσο ωφέλιμη ή βλαβερή ήταν η υποβολή που αποφασίσαμε να κάνουμε στον εαυτό μας.

Και κάτι ακόμη πιο σημαντικό: «Μια μικρή νίκη, είναι το καλύτερο και σταθερότερο βήμα για τη βελτίωση του εαυτού μας από ένα μεγάλο πόλεμο που θα τον χάσουμε επειδή δεν ήμασταν έτοιμοι να τον κάνουμε».

Η δύναμη της σκέψης είναι το κλειδί στη δημιουργία της πραγματικότητάς σας. Όσα αντιλαμβάνεστε στο φυσικό κόσμο έχουν την προέλευσή τους στον αόρατο, εσωτερικό κόσμο των σκέψεων και των πεποιθήσεών σας. Για να γίνετε ο κύριος του πεπρωμένου σας, πρέπει να μάθετε να ελέγχετε τη φύση των κυρίαρχων, συνήθων σκέψεών σας. Με αυτόν τον τρόπο θα είστε σε θέση να προσελκύσετε στη ζωής σας οτιδήποτε επιθυμείτε, με την ίδια ακρίβεια που γνωρίζετε ότι οι σκέψεις σας δημιουργούν την πραγματικότητά σας.

Για κάθε εξωτερική επίδραση υπάρχει μια εσωτερική αιτία:

Κάθε αποτέλεσμα που βλέπετε στον εξωτερικό ή φυσικό κόσμο, έχει μια πολύ συγκεκριμένη αιτία η οποία έχει την προέλευσή της στον εσωτερικό ή διανοητικό κόσμο σας. Αυτό είναι η ουσία της δύναμης της σκέψης. Ας το δούμε αλλιώς, οι όροι και οι περιστάσεις της ζωής σας υπάρχουν ως συνέπεια των σκέψεων και των πεποιθήσεών σας. Ο James Allen το έθεσε άριστα όταν είπε «οι περιστάσεις δεν κάνουν ένα άτομο, το αποκαλύπτουν». Κάθε πτυχή της ζωής σας, από την κατάσταση των οικονομικών σας μέχρι την κατάσταση της υγείας και των σχέσεών σας, αποκαλύπτει ακριβώς τις σκέψεις και τις πεποιθήσεις σας.

Πρόκειται για εσωτερική εργασία: 

Οι περισσότεροι άνθρωποι το βλέπουν ανάποδα, θεωρούν ότι αισθάνονται ή σκέφτονται με έναν ορισμένο τρόπο λόγω των περιστάσεών τους, μην γνωρίζοντας την αλήθεια ότι είναι δύναμη του δικού τους νου που τους δημιουργεί εκείνες τις περιστάσεις, είτε επιθυμητές είτε ανεπιθύμητες. Με την ενδοσκόπηση και την εφαρμογή αυτής της Αλήθειας, ότι οι σκέψεις σας δημιουργούν την πραγματικότητά σας, θα χαρίσετε στον εαυτό σας τη δύναμη να δημιουργήσετε τις αλλαγές που επιθυμείτε να δείτε να γίνονται στη ζωή σας. Η δημιουργία πραγματικότητας είναι μια εσωτερική εργασία.

Η Δύναμη της Σκέψης σας είναι απεριόριστη: 

Υπάρχει μια μοναδική, ευφυής Συνείδηση που εισχωρεί σε ολόκληρο το Σύμπαν -πανίσχυρη, πάνσοφη, πανδημιουργός και πανταχού παρούσα- ο Οικουμενικός Νους. Το μυαλό σας είναι μέρος αυτού του Ενός οικουμενικού Νου και δεδομένου ότι οι σκέψεις σας είναι ένα προϊόν του μυαλού σας, τότε κατά συνέπεια η Δύναμη της Σκέψης σας είναι επίσης απεριόριστη. Μόλις καταλάβετε αληθινά ότι ο νους σας είναι ένα με την μοναδική Πηγή της Παντοδυναμίας και ότι αυτή η δύναμη είναι μέσα σας, θα έχετε βρει τη μόνη αληθινή πηγή άπειρης δύναμης για την οποία τίποτα δεν είναι αδύνατο και το αδύνατο είναι τίποτα. Να ξέρετε ότι η Δύναμη της Σκέψης έρχεται από μέσα. Όλη η δύναμη έρχεται από μέσα.

Οι σκέψεις σας είναι ζωντανές: 

Το μέγιστοι μύστες και δάσκαλοι που έχουν περπατήσει τη γη μας έχουν πει ότι όλα είναι ενέργεια. Αυτή η θεμελιώδης αλήθεια τώρα έχει επιβεβαιωθεί αναντίρρητα από τη σύγχρονη επιστήμη. Οι σκέψεις σας είναι επίσης ενέργεια. Ο William Walker Atkinson μας είπε ότι «όπου το μυαλό είναι στατική ενέργεια, η σκέψη είναι δυναμική ενέργεια – δύο φάσεις του ίδιου πράγματος» και ο Charles Haanel είπε παραπέρα ότι η «η δύναμη της σκέψης είναι η δονητική δύναμη που διαμορφώνεται με τη μετατροπή του στατικού μυαλού σε δυναμικό μυαλό». Οι σκέψεις σας είναι ζωντανές. Κάθε φορά που «φιλοξενείται» μια συγκεκριμένη σκέψη, εκπέμπετε μια πολύ συγκεκριμένη, αντίστοιχη συχνότητα ή ενεργειακή δόνηση.

Σε ποια συχνότητα είστε εσείς: 

Η βασική προϋπόθεση του Νόμου της Έλξης είναι ότι η ίδια ενέργεια προσελκύει την ίδια ενέργεια. Προσελκύετε εκείνα τα πράγματα και περιστάσεις που είναι σε παλμική αρμονία με την κυρίαρχη συχνότητά σας, η οποία καθορίζεται από την κυρίαρχη διανοητική νοοτροπία σας, τις συνήθεις σκέψεις και τις πεποιθήσεις σας. Ο Mike Dooley , ένας από τους παρουσιαστές του «Μυστικού», προτείνει κατάλληλα εάν θέλετε να ξέρετε με τι μοιάζει μια σκέψη, απλά να κοιτάξετε τριγύρω σας. Λάβετε υπόψη τις λέξεις του «οι σκέψεις είναι πράγματα».

Δεν δημιουργούνται όλες οι σκέψεις ίσες: 

Η ελκυστική δύναμη οποιασδήποτε συγκεκριμένης σκέψης καθορίζεται από πόσο συχνά έχετε αυτή τη σκέψη και από τη δύναμη των συναισθημάτων που συνδέονται με αυτήν. Όσο περισσότερη ενέργεια δίνετε σε μια σκέψη, τόσο μεγαλύτερη η δύναμή της να προσελκύσει την αντίστοιχη περίστασή της στο φυσικό κόσμο σας μέσω του Νόμου της Έλξης. Μία φευγαλέα, περαστική σκέψη δεν έχει την ίδια δημιουργική δύναμη με τις συνήθεις σκέψεις και τις πεποιθήσεις σας. Θυμηθείτε, ότι δεν έχει ιδιαίτερη χρησιμότητα να επεξεργάζεστε θετικές σκέψεις για λίγο χρόνο κάθε ημέρα εάν προχωράτε έπειτα και σκέφτεστε αρνητικά ή ανεπιθύμητα για το υπόλοιπο της ημέρας. Η πραγματικότητά σας είναι το σύνολο του ποσού όλων των σκέψεών σας.

Χρησιμοποιήστε τη Δύναμη της Σκέψης για να αλλάξετε τη ζωή σας: 

Ο υποσυνείδητος Νους σας είναι η αποθήκη των βαθιών πεποιθήσεων και των προγραμμάτων σας. Για να αλλάξετε τις περιστάσεις σας και να προσελκύσετε αυτά που επιθυμείτε, πρέπει να μάθετε να προγραμματίζετε και να επαναπρογραμματίζετε τον υποσυνείδητο Νου σας. Δεδομένου ότι το Νους σας είναι ένα με τον παντοδύναμο Οικουμενικό Νου, το δυναμικό της δύναμης του υποσυνείδητου μυαλού σας είναι επίσης απεριόριστο. Ο αποτελεσματικότερος και πρακτικός τρόπος να προγραμματιστεί το υποσυνείδητο μυαλό σας για επιτυχία σε όλους τους τομείς της ζωής σας είναι να μάθει την απλή διαδικασία της Δημιουργικής Απεικόνισης. Είναι η τεχνική που ελλοχεύει τη δημιουργία της πραγματικότητας, χρησιμοποιώντας τη Δύναμη της Σκέψης για να φανταστείτε συνειδητά, να δημιουργήσετε και να προσελκύσετε αυτά που επιθυμείτε. Η φαντασία σας είναι η μηχανή των σκέψεών σας. Μετατρέπει τη Δύναμη της Σκέψης σας σε νοητικές εικόνες.

Να γνωρίζετε τις σκέψεις σας αλλά χωρίς εμμονές: 

Είναι σημαντικό ότι μαθαίνετε να γνωρίζετε τις συνήθεις σκέψεις σας και να τις ρυθμίζετε κατάλληλα ώστε να διατηρηθεί μια γενική θετική διανοητική νοοτροπία. Εντούτοις, να είστε προσεκτικοί να μην σας γίνει εμμονή η κάθε σκέψη που μπαίνει στο μυαλό σας δεδομένου ότι αυτό θα ήταν εξίσου αντιπαραγωγικό, για να μην πούμε περισσότερο απ’ το να μην έχετε καμία επίγνωση γι’ αυτές. Θυμηθείτε ότι αν επιμένετε στις αρνητικές, ανεπιθύμητες σκέψεις σας, θα τους δώσετε δύναμη και όπως λέει και μία παροιμία, «σε ότι αντιστέκεστε, …επιμένει». Έτσι αντί της αντίστασης σε οποιωνδήποτε από τις αρνητικές σκέψεις σας, μάθετε απλά να τις ακυρώνετε αβίαστα με την αντικατάσταση τους καθώς προκύπτουν.

Αντικαταστήστε αμέσως τις ανεπιθύμητες σκέψεις: 

Για να εξουδετερώσετε αμέσως τη δύναμη μιας αρνητικής σκέψης, ήρεμα και σκόπιμα αντικαταστήστε τη με την αντίθετη, θετική ισοδύναμή της. Για παράδειγμα εάν σκεφτείτε «δεν είμαι αρκετά καλός, δεν θα πετύχω ποτέ», να αντικαταστήστε τη διανοητικά με τη σκέψη «είμαι αρκετά καλός και η επιτυχία έρχεται σε μένα εύκολα». Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε την «ακυρώνω – ακυρώνω» τεχνική που έγινε διάσημη από τη μέθοδο Silva . Κάθε φορά που πιάνετε τον εαυτό σας να κάνει μια ανεπιθύμητη σκέψη, πείτε νοητικά σε σας και στο Σύμπαν «άκυρο – άκυρο» και ακολουθείστε αμέσως μια θετική δήλωση.

Εξημερώστε τις κυρίαρχες σκέψεις σας και το Τυχαίο θα ακολουθήσει: 

Υπολογίζεται ότι το μέσος άνθρωπος έχει μεταξύ 12.000 και 70.000 σκέψεων ημερησίως. Αυτό αποδεικνύει ότι ο στόχος σας δεν πρέπει να είναι να ελέγξετε κάθε σκέψη. Οι κυρίαρχες σκέψεις και οι πεποιθήσεις σας είναι που πρέπει να μάθετε να θέτετε υπό το συνειδητό έλεγχό σας δεδομένου ότι καθορίζουν κατά ένα μεγάλο μέρος τη νοητική νοοτροπία σας. Όσο θα το κάνετε, θα βρείτε τις τυχαίες σκέψεις σας να γίνονται και αυτές θετικότερες και πιο σκόπιμες.

Οι ακόλουθες λέξεις του Βούδα Siddhartha Gautama συλλαμβάνουν τέλεια την ουσία της Δύναμης της Σκέψης: «Όλα αυτά που είμαστε είναι το αποτέλεσμα αυτών που έχουμε σκεφθεί. Ο Νους είναι όλα. Ότι σκεφτόμαστε, γινόμαστε.

Με λίγα λόγια, η ζωή σας είναι ο τέλειος καθρέφτης των σκέψεων, των πεποιθήσεων και της κυρίαρχης νοητικής νοοτροπίας σας. Είτε το συνειδητοποιείτε είτε όχι, εσείς δημιουργείτε ήδη την πραγματικότητά σας μέσω της Δύναμής της Σκέψης σας. Κάθε επίδραση που βλέπετε στον εξωτερικό κόσμο σας έχει την αρχική αιτία της μέσα σας – χωρίς εξαίρεση. Για να αποκτήσετε πρόσβαση στη μέγιστη δημιουργική δύναμη που έχετε στη διάθεσή σας, πρέπει να μάθετε να ελέγχετε τη φύση των συνήθων σκέψεών σας και να ευθυγραμμίζεστε με τη μια Πηγή όλης της Δύναμης της οποίας είστε ένα μέρος. Οι σκέψεις σας δημιουργούν την πραγματικότητά σας – γνωρίστε, εσωτερικοποιήστε και εφαρμόστε αυτήν την Αλήθεια και θα δείτε τη μετατροπή στη ζωής σας με τους πιο θαυμαστούς τρόπους.

 aoratos-naos.com
awakengr.com

• #Quantumnaut

Scientists find switch for people to control their dreams

Have you ever had a dream where you realized you were dreaming? The technical term is a lucid dream. And people who are lucky enough to have them can often control the dreams, as well. This week, researchers showed for the first time that they could use electrical stimulation to switch lucid dreaming on.

The implications are intriguing. The study suggests that someday ordinary people might be able to produce lucid dreams using an electrical device. It provides a new way to study consciousness. And it also indicates possible therapies for mental health problems, including the recurring nightmares common in post-traumatic stress disorder (PTSD).

"This is a major contribution to consciousness research," Thomas Metzinger, a philosopher based at Johannes Gutenberg University of Mainz, Germany, told me over the phone. He has dealt extensively with aspects of consciousness and self-awareness from a philosophical perspective.

He also noted that the change from non-lucid to lucid dreaming is similar to snapping back to attention after daydreaming. So the study might be able to help our understanding of waking life, as well.

For decades, people have been manipulating the brain using chemical means — drugs. But in recent years, researchers have begun to use electricity, as well. For example, there's FDA-approved electrical brain implant that treats tremors associated with Parkinson's disease.

STIMULATION INDUCED LUCID DREAMS 77 PERCENT OF THE TIME

The new dream study, which was published May 11 in Nature Neuroscience, used a far less invasive method: electrodes temporarily placed at strategic locations on the scalp. The research involved 24 volunteers with no history of lucid dreaming. The subjects went to sleep and eventually dreamed. Then, researchers turned on a 30-second-long electrical signal and then woke them up and asked them about their experiences. It turned out that a 40 Hz stimulation induced lucid dreams 77 percent of the time.

You can't objectively measure a dream, though. So how did researchers know that the subjects weren't just making it up? For one, the electrical stimulation was gentle enough that people couldn't feel it, and some people were in a control group that had electrodes that never got turned on. Also, the study was double-blind: neither the volunteers nor the people who interviewed them were told who had what kind of stimulation. So it does seem that the effects were real.

The image above is from a previous study of just one lucid dreaming subject and shows the amount of brainwaves at the 40 Hz frequency. Voss et al. Sleep. Sep 1, 2009; 32(9): 1191–1200.

In addition, there was an objective measurement of the subjects' own brain activity. Researchers purposefully were stimulating subjects' brains at around 40 Hz because this frequency had already been associated with higher-order brain functions such as self-awareness. The subjects' own brains then resonated with this frequency, producing it themselves. And the signal wasstronger during lucid dreams than non-lucid dreams.

Although lead researcher Ursula Voss, of Goethe-University Frankfurt, Germany, told me that they haven't seen any side effects from the stimulation, there isn't enough data to completely know for sure. So absolutely do not try this at home. The potential risks of messing with the brain's electrical activity could include seizures, memory problems, and who knows what else.

If you really want to attempt lucid dreaming, previous studies have shown that some people can be trained to do it. The simple technique? Before sleep, remind yourself to recognize dreams by how bizarre they are.

 
• Neuroscience
  vox.com
  
  
  quantumnaut.blogspot.gr
  Contact: quantumnautacademy@gmail.com
  #Quantumnaut

Να γιατί σας νίκησαν και γιατί θα σας νικάνε πάντα.

Ο Αμερικανός ακαδημαϊκός και στοχαστής, Νόαμ Τσόμσκι, αναλύει τις δέκα τεχνικές για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης.
Το κείμενο αποτελεί μέρος μιας συλλογής συνεντεύξεων του Ν.Τσόμσκι, όπου ο κορυφαίος διανοητής διαπιστώνει διεισδυτικές παρατηρήσεις για τους θεσμούς που διαμορφώνουν τη σκέψη του κοινού και οι οποίοι βρίσκονται στην υπηρεσία της ισχύος και του κέρδους.

1. Η τεχνική της διασκέδασης

Πρωταρχικό στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου, η τεχνική της διασκέδασης συνίσταται στη στροφή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και από τις μεταλλαγές που αποφασίστηκαν από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ, με ένα αδιάκοπο καταιγισμό διασκεδαστικών και ασήμαντων λεπτομερειών....

Η τεχνική της διασκέδασης είναι επίσης απαραίτητη για να αποτραπεί το κοινό από το να ενδιαφερθεί για ουσιαστικές πληροφορίες στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της Ψυχολογίας, της Νευροβιολογίας και της Κυβερνητικής. «Κρατήστε αποπροσανατολισμένη την προσοχή του κοινού, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμαλωτισμένη σε θέματα χωρίς καμιά πραγματική σημασία.

Κρατήστε το κοινό απασχολημένο, απασχολημένο, απασχολημένο, χωρίς χρόνο για να σκέφτεται· να επιστρέφει κανονικά στη φάρμα με τα άλλα ζώα». Απόσπασμα από το Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους.

2 . Η τεχνική της δημιουργίας προβλημάτων, και στη συνέχεια παροχής των λύσεων

Αυτή η τεχνική ονομάζεται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Πρώτα δημιουργείτε ένα πρόβλημα, μια «έκτακτη κατάσταση» για την οποία μπορείτε να προβλέψετε ότι θα προκαλέσει μια συγκεκριμένη αντίδραση του κοινού, ώστε το ίδιο να ζητήσει εκείνα τα μέτρα που εύχεστε να το κάνετε να αποδεχτεί.

Για παράδειγμα: αφήστε να κλιμακωθεί η αστική βία, ή οργανώστε αιματηρές συμπλοκές, ώστε το κοινό να ζητήσει τη λήψη μέτρων ασφαλείας που θα περιορίζουν τις ελευθερίες του. Ή, ακόμη: δημιουργήστε μια οικονομική κρίση για να κάνετε το κοινό να δεχτεί ως αναγκαίο κακό τον περιορισμό των κοινωνικών δικαιωμάτων και την αποδόμηση των δημοσίων υπηρεσιών.

3. Η τεχνική της υποβάθμισης

Για να κάνει κάποιος αποδεκτό ένα απαράδεκτο μέτρο, αρκεί να το εφαρμόσει σταδιακά κατά «φθίνουσα κλίμακα» για μια διάρκεια 10 ετών. Μ' αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν ριζικά νέες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός) στις δεκαετίες του 1980 και 1990. Μαζική ανεργία, αβεβαιότητα, «ευελιξία», μετακινήσεις, μισθοί που δεν διασφαλίζουν πια ένα αξιοπρεπές εισόδημα· τόσες αλλαγές, που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση, αν είχαν εφαρμοστεί αιφνιδίως και βίαια.

4. Η στρατηγική της αναβολής (Σαλαμοποίηση)

Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσετε ως «οδυνηρή αλλά αναγκαία», αποσπώντας την συναίνεση του κοινού στο παρόν, για την εφαρμογή της στο μέλλον. Είναι πάντοτε πιο εύκολο να αποδεχτεί κάποιος αντί μιας άμεσης θυσίας μια μελλοντική. Πρώτα απ'όλα, επειδή η προσπάθεια δεν πρέπει να καταβληθεί άμεσα.

Στη συνέχεια, επειδή το κοινό έχει πάντα την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «όλα θα πάνε καλύτερα αύριο» και ότι μπορεί, εντέλει, να αποφύγει τη θυσία που του ζήτησαν. Τέλος, μια τέτοια τεχνική αφήνει στο κοινό ένα κάποιο χρονικό διάστημα, ώστε να συνηθίσει στην ιδέα της αλλαγής, και να την αποδεχτεί μοιρολατρικά, όταν κριθεί ότι έφθασε το πλήρωμα του χρόνου για την τέλεσή της.

5 . Η στρατηγική του να απευθύνεσαι στο κοινό σαν να είναι μωρά παιδιά

Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύνονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν έναν αφηγηματικό λόγο, επιχειρήματα, πρόσωπα και έναν τόνο ιδιαιτέρως παιδικό, εξουθενωτικά παιδιάστικο, σαν να ήταν ο θεατής ένα πολύ μικρό παιδί ή σαν να ήταν διανοητικώς ανάπηρος.

Όσο μεγαλύτερη προσπάθεια καταβάλλεται να εξαπατηθεί ο θεατής, τόσο πιο παιδιάστικος τόνος υιοθετείται από τον διαφημιστή. Γιατί; «Αν [ο διαφημιστής] απευθυνθεί σε κάποιον σαν να ήταν παιδί δώδεκα ετών, τότε είναι πολύ πιθανόν να εισπράξει, εξαιτίας του έμμεσου και υπαινικτικού τόνου, μιαν απάντηση ή μιαν αντίδραση τόσο απογυμνωμένη από κριτική σκέψη, όσο η απάντηση ενός δωδεκάχρονου παιδιού». Απόσπασμα από το «Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους».

6 . Η τεχνική του να απευθύνεστε στο συναίσθημα μάλλον παρά στη λογική

Η επίκληση στο συναίσθημα είναι μια κλασική τεχνική για να βραχυκυκλωθεί η ορθολογιστική ανάλυση, επομένως η κριτική αντίληψη των ατόμων. Επιπλέον, η χρησιμοποίηση του φάσματος των αισθημάτων επιτρέπει να ανοίξετε τη θύρα του ασυνείδητου για να εμφυτεύσετε ιδέες, επιθυμίες, φόβους, παρορμήσεις ή συμπεριφορές...

7. Η τεχνική του να κρατάτε το κοινό σε άγνοια και ανοησία

Συνίσταται στο να κάνετε το κοινό να είναι ανίκανο να αντιληφθεί τις τεχνολογίες και τις μεθοδολογίες που χρησιμοποιείτε για την υποδούλωσή του. «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι πιο φτωχή, ώστε η τάφρος της άγνοιας που χωρίζει τις κατώτερες τάξεις από τις ανώτερες τάξεις να μη γίνεται αντιληπτή από τις κατώτερες». Απόσπασμα από το «Ὀπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους».

8. Η τεχνική του να ενθαρρύνεις το κοινό να αρέσκεται στη μετριότητα

Συνίσταται στο να παρακινείς το κοινό να βρίσκει «cool» ό,τι είναι ανόητο, φτηνιάρικο και ακαλλιέργητο.

9. Η τεχνική του να αντικαθιστάς την εξέγερση με την ενοχή

Συνίσταται στο να κάνεις ένα άτομο να πιστεύει ότι είναι το μόνο υπεύθυνο για την συμφορά του, εξαιτίας της διανοητικής ανεπάρκειάς του, της ανεπάρκειας των ικανοτήτων του ή των προσπαθειών του. Έτσι, αντί να εξεγείρεται εναντίον του οικονομικού συστήματος, απαξιώνει τον ίδιο τον εαυτό του και αυτο-ενοχοποιείται, κατάσταση που περιέχει τα σπέρματα της νευρικής κατάπτωσης, η οποία έχει μεταξύ άλλων και το αποτέλεσμα της αποχής από οποιασδήποτε δράση. Και χωρίς τη δράση, γλιτώνετε την επανάσταση!

10. Η τεχνική του να γνωρίζεις τα άτομα καλύτερα από όσο γνωρίζουν τα ίδια τον εαυτό τους

Στη διάρκεια των τελευταίων πενήντα ετών, οι κατακλυσμιαία πρόοδος της επιστήμης άνοιξε μια ολοένα και πιο βαθιά τάφρο ανάμεσα στις γνώσει του ευρέως κοινού και στις γνώσεις που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι ιθύνουσες ελίτ. Χάρη στη Βιολογία, τη Νευροβιολογία και την εφαρμοσμένη ψυχολογία, το «σύστημα» έφτασε σε μια εξελιγμένη γνώση του ανθρώπινου όντος, και από την άποψη της φυσιολογίας και από την άποψη της ψυχολογίας. Το σύστημα έφτασε να γνωρίζει τον μέσο άνθρωπο καλύτερα απ' όσο γνωρίζει ο ίδιος τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων, το σύστημα ασκεί έναν πολύ πιο αυξημένο έλεγχο και επιβάλλεται με μια μεγαλύτερη ισχύ επάνω στα άτομα απ' όσο τα άτομα στον ίδιο τον εαυτό τους.

Και όμως για να καταρρεύσουν όλα αυτά αρκεί μια στιγμή αφύπνισης. Το «κόκκινο χάπι» που έλεγε ο Μορφέας στον Νέο στην ταινία Μatrix. Αν υπάρξει έστω μια φευγαλέα στιγμή αφύπνισης όλο το οικοδόμημα καταστρέφεται και πέφτει όπως μια κουρτίνα, και το κυριότερο η κουρτίνα αυτή δεν μπορεί να αναρτηθεί ξανά. Για αυτό σας παρουσιάζουμε τις 10 τεχνικές, μόλις τις παρατηρήσετε ότι συμβαίνουν γύρω σας και εφαρμόζονται κάθε μέρα, η αφύπνιση έρχεται νομοτελειακά. Για όποιον θέλει περισσότερη αφύπνιση ας διαβάσει το «σπήλαιο του Πλάτωνα» και θα ξημερώσει ένας καινούριος κόσμος.

neinnewsgr.blogspot.gr

enallaktikos.gr
#Quantumnaut