Ο διστακτικός επαναστάτης

Βερολίνο, χειμώνας του 1900: ο σαρανταδυάχρονος καθηγητής πήρε το γιο του μια βόλτα στο πάρκο και του αποκάλυψε ένα μεγάλο μυστικό: «Είχα σήμερα μια ιδέα τόσο επαναστατική και τόσο μεγάλη όπως ήταν οι ιδέες του Νεύτωνα».

Ο καθηγητής δεν υπερέβαλλε για να εντυπωσιάσει το παιδί. Ο άνθρωπος αυτός ήταν ο Max Planck ο οποίος λίγες ώρες νωρίτερα είχε δει καθαρά την αλήθεια που επρόκειτο να κλονίσει την κλασική επιστήμη και να αλλάξει τον τρόπο σκέψης του σύγχρονου κόσμου.

Ακόμη πιο συγκλονιστικό ήταν το γεγονός πως αυτή η αλήθεια είχε φανερωθεί χάρη σε ένα απλό, καθημερινό αντικείμενο. Όπως έκαναν εκατοντάδες φυσικοί του περασμένου αιώνα, έτσι και ο Planck μελετούσε τις θεμελιώδεις ιδιότητες της θερμότητας. Ενώ προσπαθούσε να κατανοήσει τη φύση της θερμότητας και του φωτός που παρήγαγε ένα απλό φωτεινό αντικείμενο, διαπίστωσε πως έπρεπε να αποδεχτεί μια «αστεία» -όπως έμοιαζε τότε- ιδέα: η ενέργεια που εξέπεμπε ένα σώμα σε μορφή ακτινοβολίας δεν ήταν συνεχής αλλά «χωρισμένη» σε διακεκριμένα ποσά.

Ο Planck αποκάλεσε αυτά τα κομμάτια «κβάντα» (quanta) που στη Λατινική σημαίνει «πόσα» και διατύπωσε τον τύπο που συνδέει την ενέργειά τους με τη συχνότητα. Με αυτό τον τρόπο, έγινε ο πατέρας της κβαντικής θεωρίας, των νόμων δηλαδή που διέπουν αυτά τα διακεκριμένα ποσά ενέργειας. Η κβαντική θεωρία είναι σήμερα γνωστή ως η θεωρία που κυβερνά τα πάντα στον Κόσμο, από τα μικρότερα υπο-ατομικά σωματίδια μέχρι τις δυνάμεις που διέπουν το διάστημα, ακόμη και τον ίδιο το χρόνο. Εξηγεί το πώς λειτουργούν τα μικροτσίπ, γιατί η κιμωλία είναι άσπρη και πώς τα άτομα απελευθερώνουν πυρηνική ενέργεια. Ενισχύει και βοηθά στην ανάπτυξη ολόκληρης της βιομηχανίας ηλεκτρονικών ειδών, και μπορεί να δώσει εξηγήσεις ακόμη και για την γένεση του σύμπαντος.

Ο Planck έζησε αρκετά ώστε να δει τα «κβάντα» του να εξηγούν μια άπειρη ποικιλία φαινομένων. Παρέμεινε όμως διστακτικός όσον αφορούσε τη σημασία της επαναστατικής του ανακάλυψης. Πέρασε πολλά χρόνια αναζητώντας τρόπους να αμφισβητήσει τη θεωρία του, γεγονός που του χάρισε κύρος στον επιστημονικό κόσμο. Ντρεπόταν επειδή ήταν γνωστός πως είχε ανακαλύψει κάτι στο οποίο δεν πίστευε.

Η επαναστατική ανακάλυψη του Planck δεν οφειλόταν τόσο στην επιστημονική του διάνοια όσο στην αδιαμφισβήτητη και ατάραχη ακεραιότητά του. Αν και είδε τα πιστεύω του να ανατρέπονται και την αντίληψη του της πραγματικότητας να υπονομεύεται, ο Planck κατάφερε τελικά να αποκωδικοποιήσει τα μηνύματα που του έστελναν οι εξισώσεις του. Είπε κάποτε σε ένα συνάδελφό του φυσικό, αφού είχε εγκαταλείψει τον αγώνα του να παραμερίσει τη σημασία της ανακάλυψής του: «Δεν ωφελεί. Πρέπει να ζήσουμε με τη κβαντική θεωρία».

Έξυπνος και με…αυτοπεποίθηση

Αυτή η σχολαστική συμπεριφορά του Planck απέναντι στην αλήθεια μαρτυρούσε και το υπόβαθρό του. Ο Max Karl Ernst Ludwig Planck γεννήθηκε στο Κίελο της Γερμανίας το 1858. Η οικογένειά του αποτελούνταν από ακαδημαϊκούς που είχαν για γενιές υπηρετήσει το Κράτος και την Εκκλησία. Ο πατέρας του ήταν γνωστός νομικός και Καθηγητής Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Κιέλου. Από μικρή ηλικία, ο Planck προοριζόταν να κάνει ακαδημαϊκή καριέρα. Κατά τη διάρκεια της εφηβείας του, τα πολλά του ταλέντα τον έφεραν αντιμέτωπο με τον εαυτό του: έπρεπε να επιλέξει αυτό που θα σπουδάσει. Μουσική, Φιλολογία ή Φυσική;

Προκειμένου να καταφέρει να πάρει μια απόφαση, ο Planck ταξίδεψε ως το Μόναχο για να συναντήσει και να συμβουλευτεί τον Philipp von Jolly, Καθηγητή Φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Η συνάντηση αυτή θα μπορούσε να έχει αλλάξει την ιστορία της επιστήμης. Ο Von Jolly δήλωσε στο νεαρό Planck πως η Φυσική δεν είχε και πολλά να προσφέρει σε όποιον ήλπιζε να προχωρήσει σε μεγάλες ανακαλύψεις, αφού είχαν σχεδόν ανακαλυφθεί τα πάντα και το μόνο που απέμενε στους νέους ερευνητές ήταν να αποσαφηνίσουν μερικές λεπτομέρειες. Ευτυχώς, ο Planck αγνόησε τις συμβουλές του Καθηγητή και ξεκίνησε, στα 17 του, να σπουδάζει Φυσική αρχικά στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου και στη συνέχεια στο Βερολίνο.

Στα 22 του χρόνια, ο Planck είχε ήδη στα χέρια του τη διδακτορική του διατριβή και τη θέση του λέκτορα στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Τα πρώτα χρόνια της καριέρας του έμοιαζαν να επιβεβαιώνουν τις προβλέψεις του Von Jolly. Ο Planck έγινε ειδικός στα θέματα θερμοδυναμικής, τους νόμους που διέπουν τη συμπεριφορά της θερμότητας, αλλά κανένας από τους εξαίρετους δασκάλους του δεν του έδωσε ιδιαίτερη σημασία. Μέχρι τα 30 του χρόνια –Καθηγητής πλέον στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου- ο Planck δεν είχε ακόμη καμία σχέση με  το επιστημονικό μυστήριο που θα τον κατέτασσε μεταξύ των σημαντικότερων επιστημόνων όλων των εποχών.

Το μυστήριο αυτό εστίαζε στην ανεύρεση νόμων που διέπουν τη θερμότητα και το φως που εκπέμπουν τα θερμά ακτινοβολούμενα σώματα όπως ο ήλιος. Τέτοιου είδους νόμοι θα μπορούσαν να φανούν εκείνη την εποχή ιδιαίτερα χρήσιμοι: για παράδειγμα, θα επέτρεπαν στους ειδικούς να μελετήσουν τη θερμοκρασία του ήλιου μετρώντας απλά την ποσότητα της ηλιακής ενέργειας που έφτανε στη Γη.

Γύρω στα 1850, για να διευκολύνουν την έρευνά τους, οι φυσικοί είχαν δημιουργήσει ένα ιδανικό αντικείμενο το οποίο απορροφούσε όλη τη θερμότητα και το φώς που το άγγιζε. Η κατανόηση των νόμων που κυβερνούσαν αυτό το αντικείμενο – γνωστό και ως «μέλαν σώμα»- θα έλυε σημαντικότατα ζητήματα που αφορούσαν τα πραγματικά ακτινοβολούμενα σώματα. Στην ουσία, το αντικείμενο αυτό αποτέλεσε το ξεκίνημα μιας επιστημονικής επανάστασης.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1890, οι Ευρωπαίοι θεωρητικοί και πειραματικοί φυσικοί είχαν ανακαλύψει μερικούς από αυτούς τους νόμους. Το 1896, ένας Βερολινέζος φυσικός, ο Wilhelm Wien, διατύπωσε ένα νόμο που περιέγραφε την ακτινοβολία που εκπέμπει ένα σκοτεινό σώμα σε δεδομένη θερμοκρασία. Ο Planck προσπάθησε να αποδείξει το νόμο του Wien με βάση το δεύτερο θερμοδυναμικό αξίωμα, αυτό της εντροπίας. Διαπίστωσε όμως κάτι σοβαρό: πως ο νόμος του Wien –σύμφωνα και με παρατηρήσεις πειραματικών φυσικών- ίσχυε μόνο για την περιοχή των υψηλών συχνοτήτων ενώ παραβιαζόταν πλήρως για τις χαμηλές συχνότητες.

Ήταν ένα Κυριακάτικο απόγευμα του Οκτώβρη του 1900 όταν ο Planck έπινε τσάι με έναν επιστήμονα από το εργαστήριο του Wien, ο οποίος ανέφερε  την παράξενη αυτή αντίφαση. Φυσικοί και οι δύο, πίστευαν πως η φύση θα απέρριπτε κάτι τόσο αδέξιο – δύο νόμους δηλαδή που να περιγράφουν το ίδιο φαινόμενο. Το ίδιο βράδυ, ο Planck ξεκίνησε την έρευνά του με στόχο να βρει τον ένα νόμο που θα ίσχυε και για τις υψηλές αλλά και για τις χαμηλές συχνότητες.

Η ανατομία της θεωρίας του

Ο Planck γνώριζε ήδη τον τρόπο, σύμφωνα με τον οποίο η εντροπία της ακτινοβολίας θα έπρεπε να εξαρτάται μαθηματικώς από την ενέργειά της για την περιοχή των υψηλών συχνοτήτων, εφόσον ίσχυε ο νόμος του Wien. Διαπίστωσε όμως πως η εξάρτηση αυτή θα έπρεπε να υφίσταται και για τις χαμηλές συχνότητες, ώστε να καλύπτονται τα αντίστοιχα πειραματικά αποτελέσματα. Σκέφθηκε λοιπόν πως θα έπρεπε να συνδυάσει τις δύο αυτές εκφράσεις, κατά τον απλούστερο δυνατό τρόπο, ώστε να καταλήξει σε ένα τύπο, που να συνδέει την ενέργεια της ακτινοβολίας με τη συχνότητά της. Μέσα σε λίγες ώρες, είχε ανακαλύψει ένα τύπο που έμοιαζε να απαντά σε όλα τα ερωτήματα άσχετα από το πόσο χαμηλές ή υψηλές ήταν οι συχνότητες. Οι άλλοι επιστήμονες χαιρέτησαν αμέσως το εύρημά του μιλώντας για μια ανακάλυψη ορόσημο. Ο Planck ωστόσο δεν ήταν ικανοποιημένος. Ήθελε να καταλάβει γιατί αυτός ο τύπος ήταν σωστός.

Αναζητώντας την απάντηση, αντιλήφθηκε πως θα έπρεπε να παραιτηθεί από μια από τις πεποιθήσεις τους, ότι το δεύτερο θερμοδυναμικό αξίωμα έχει απόλυτη ισχύ στην φύση. Άρχισε να φαντάζεται πως το «μέλαν σώμα» αποτελούνταν από μικροσκοπικούς ταλαντωτές που ο καθένας ξεχωριστά εξέπεμπε ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία. Αυτό ήταν το μεγάλο βήμα: την εποχή εκείνη, οι περισσότεροι φυσικοί δεν είχαν καν διανοηθεί πως η ύλη αποτελούνταν από άτομα, και πόσο μάλλον πως η ενέργεια μπορούσε να τεμαχιστεί με τον ίδιο τρόπο. Ωστόσο, ο τύπος αυτός φαινόταν πως ήταν σωστός.

Σε αυτό το σημείο, ο Planck έκανε και την ιστορική του ανακάλυψη. Διαπίστωσε πως έπρεπε να λάβει ως δεδομένο ότι οι μικροσκοπικοί ταλαντωτές δεν μπορούσαν να δονούνται σε οποιαδήποτε συχνότητα. Για έναν φυσικό που είχε εντρυφήσει στην πολλών χιλιάδων ετών μελέτη των ταλαντώσεων, αυτή η σκέψη ήταν αιρετική.  Ακόμη και οι Αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν πως οι τεντωμένες χορδές ταλαντώνονταν σε οποιαδήποτε συχνότητα, ακόμη και αν το αποτέλεσμα δεν ήταν ιδιαίτερα μελωδικό.

Ο Planck προσπάθησε να κατανοήσει το περίεργο εύρημά του, καμιά όμως γνωστή θεωρία της φυσικής δεν μπορούσε να τον βοηθήσει. Όπως αποκάλυψε και ο ίδιος αργότερα, «μέσα στην απελπισία του» αποφάσισε να αποδεχτεί πως η ακτινοβολούμενη ενέργεια μπορούσε να εκπέμπεται σε διακεκριμένα ποσά που αποκάλεσε «κβάντα». Ο μοναδικός λόγος που δέχτηκε την ανακάλυψή του ήταν γιατί ο νόμος του ίσχυε. Ο Planck διαισθανόταν πως είχε καταφέρει μια σημαντική ανακάλυψη, όπως ανέφερε στο γιο του σ’ εκείνη τη βόλτα.

Ο τύπος που συνέδεε την ποσότητα της ενέργειας αυτών των ποσών με την συχνότητά τους ήταν πολύ κοντά: όσο μικρότερη ήταν η συχνότητα, τόσο μεγαλύτερη ήταν η ενέργεια. Η σύνδεση έγινε με τη βοήθεια μιας ποσότητας που αναφέρεται ως “h” και είναι γνωστή ως Σταθερά δράσης Planck. Μαζί με την ταχύτητα του φωτός , τη “c”, και την Σταθερά της Βαρύτητας του Νεύτωνα, τη “G”, η “h” θεωρείται σήμερα «συμπαντικά» σημαντική.

Ο Albert είδε το φως

Πέρασαν αρκετά χρόνια έως ότου οι φυσικοί αρχίσουν να κατανοούν τη σημασία των παράξενων κβάντα του Planck. Ο πρώτος που τους έδωσε σημασία ήταν ένας φυσικός που εργαζόταν στη Βέρνη στην Ελβετία. Το όνομά του ήταν Albert Einstein. Το 1905, απέδειξε πως υπό ορισμένες περιστάσεις, η ενέργεια που μεταδίδεται με τη μορφή ακτινοβολίας, φαίνεται ότι αποτελείται από κβάντα, τα φωτόνια. Οι φυσικοί είχαν στο μεταξύ ανακαλύψει πως ορισμένα μέταλλα που εκτίθονταν στο φως παρήγαγαν ηλεκτρισμό. Παραδόξως, το πιο δυνατό φως δεν παρήγαγε περισσότερη ενέργεια. Σημασία είχε μόνο η συχνότητα του φωτός: όσο πιο μικρή ήταν, τόσο περισσότερο ηλεκτρισμό παρήγαγε.

Ο Einstein απέδειξε πως ο τύπος του Planck εξηγούσε αυτό το φαινόμενο. Η ευφυής παρουσίαση της ισχύος της εξίσωσης του Planck χάρισε στον Einstein το Βραβείο Nobel, κάτι που ενθάρρυνε και τους άλλους φυσικούς να πάρουν στα σοβαρά τη κβαντική θεωρία. Τα χρόνια που ακολούθησαν η κβαντική θεωρία έλυσε πολλά μυστήρια, από τη συμπεριφορά των υλικών μέχρι τη δομή του ατόμου. Όσο η ευρύτητα των φαινομένων που μπορούσε να εξηγήσει αυξανόταν, τόσο μεγάλωνε και η επιτυχία της.

Η αναγνώριση της ευφυΐας

Η κβαντική φυσική θεωρείται σήμερα ως η πιο πετυχημένη επιστημονική θεωρία. Ο πατέρας της Max Planck βραβεύτηκε πολλές φορές γι’ αυτή του θεωρία. Στα βραβεία του συμπεριλαμβάνεται και το Βραβείο Nobel Φυσικής του 1918. Εξήντα ετών εκείνη την εποχή, διοχέτευσε όση ενέργεια του είχε απομείνει στο να φέρει τους καλύτερους φυσικούς –μεταξύ τους και ο Einstein- στο Βερολίνο για να εργαστούν πάνω στη κβαντική θεωρία.

Η προσωπική του τραγωδία τον έκανε να αφοσιωθεί σε αυτό το έργο. Είχε ήδη χάσει την πρώτη του γυναίκα το 1916, η οποία δεν άντεξε στα νέα του θανάτου του γιού τους – αυτού στον οποίο είχε μιλήσει ο Planck για την ανακάλυψή του- που είχε χαθεί στη μάχη του Verdun. Μέσα στην επόμενη τριετία, έχασε και τις δύο κόρες του οι οποίες πέθαναν ενώ γεννούσαν τα εγγόνια του. Το 1944, ο μόνος γιος που του είχε απομείνει εκτελέστηκε από τους Ναζί ως ύποπτος συνωμοσίας κατά του Χίτλερ.

O Planck πέθανε στη Γερμανία το 1947, σε ηλικία 89 ετών. Όταν ο Einstein πληροφορήθηκε το θάνατό ενός από τους επιστημονικούς του ήρωες, έγραψε στη χήρα του Planck πως τον θυμόταν σαν έναν άνθρωπο «το βλέμμα του οποίου κοίταζε τις αιώνιες αλήθειες, αλλά ασχολούνταν με οτιδήποτε αφορούσε την ανθρωπότητα».

Πηγή: focusmag.gr

• #Quantumnaut

How You Can Hack The Placebo Effect

Research on the placebo effect is ramping up across the world because it proves the amazing power of the mind in health and healing. Peer-reviewed medical journals are reporting information about the placebo effect that was just a few years ago considered pseudoscience by science-based skeptics and academicians.

Researchers who study the placebo effect know that clinical studies must be designed that carefully control for variables, such as spontaneous remission and bias, to accurately determine the real placebo effect.[1] They also know these studies must include a no treatment group. These more carefully designed studies reveal that a large part of the real placebo effect lies in psychological factors, such as expectation, learning, and conditioning.[2]

Because of misinformation and a lack of understanding, most traditional health care practitioners are biased against the placebo effect, labeling it a form of deception. This labeling is shortsighted, ignores context, and gives the placebo effect a bad reputation it doesn’t deserve.[3] Even when the research lays out the various components of the placebo effect, most health care practitioners still don’t know how to apply this information in a way that supports their patients.

In this article, I’ll help you understand the psychological concepts of the real placebo effect so that you can, in combination with meditation, hack your own placebo effect to improve your health.

Combining Psychological Concepts with Mindfulness and Meditation

Meditation strengthens your higher awareness, which in combination with these psychological concepts has the potential to turbocharge your placebo effect in real-time. When you meditate, you trigger your relaxation response, and your brain waves transition from a higher frequency beta predominance to a lower frequency alpha and theta predominance. This increased alpha and theta predominance of brain waves helps shift your consciousness into a state of openness and higher awareness.

The shift from a state of over-analysis and judgment into a state of openness to possibilities triggers the consciousness of your higher mind, or higher self, to align with the consciousness of your subconscious mind. In part, it is this alignment that enables you to hack your own placebo effect by creating your own ritual of the therapeutic act. For those of you who read my prior article on the placebo effect, you know that the ritual of the therapeutic act holds the keys to triggering your placebo effect. You create your own rituals of therapeutic acts every day through your thoughts and beliefs regarding your health.

An easy way to meditate is to simply go into a quiet area, relax into a comfortable position, close your eyes, and begin to take slow relaxed breaths using your diaphragm instead of your chest muscles. Pay attention to your breath, and if you get distracted, return your attention to your breath. If a negative emotion such as anger arises, acknowledge it by saying in your mind, “I’m feeling anger,” and the distracting emotion will usually move on. Then come back to your breath. You already know how to belly-breathe because you did it as a baby. If you need a little reminder, here is a short video.

The Hacking Process

As you drop into a deeper state of meditation, set a positiveexpectation for being well, and then, in whatever way resonates with you, visualize and feel what it’s like to be optimally healthy. As you continue to relax, your brain waves will shift more and more from a beta to alpha and theta predominance. When you shift into an alpha, and especially theta predominance, the consciousness of your higher mind, or higher self, begins to align with the realm of your subconscious mind.

As this alignment occurs, you enter a state of consciousness not bound by space or time, and one that doesn’t differentiate between what’s real and what’s not real. Visualizing and feeling what it’s like to be completely well in your deeper brainwave states during meditationconditions your body-mind to this new reality. As you become conditioned to this new reality, you are much more likely to create a shift in your physiology to make that reality so.

Have Positive Expectations to Reduces Anxiety

Placebo effect research shows that positive expectations reduce anxiety. When you bring an expectation of being well into deeper brainwave states, and begin to feel that possibility as a reality, you reduce your anxiety, which automatically increases parasympathetic tone in your autonomic nervous system. This increased parasympathetic tone initiates repair processes, reduces cortisol levels, and increases heart rate variability; all of which result in rejuvenation and rebalancing of your body’s systems.

When you truly believe in your expectation of being well, you reduce your anxiety, and condition your body-mind so that your inner physician turns on to heal you.

Expect Reward

Placebo effect research also shows that when you have expectation for reward, you anticipate being rewarded by getting well. But if you have limiting beliefs stuck in your subconscious mind that say you don’t deserve a reward, or you don’t deserve to get well, this may block your inner physician placebo effect from being triggered.

One way to test for limiting beliefs that may be stuck in your subconscious mind is to use positive affirmations. For example, say to yourself “I deserve to be rewarded” or “I deserve to be well.” How do those statements feel to you? Do they feel right? Do you resonate with those affirmations? If those statements don’t feel right; if those statements create a negative feeling or negative charge in your body-mind, then you may need to use a technique for removing these limiting beliefs. I teach that technique in my Udemy.com course called“Power of the Mind in Health and Healing.”

Condition Yourself

Conditioning means learning through association, and you can maximize conditioning related to the placebo effect by conditioning yourself in your meditations. You can condition yourself to associate certain mantras, music tracks, or guided meditations with seeing and feeling yourself being completely well. When you do this, your mind begins to associate the mantra or the music with you actually being well. From that point on, your body’s physiology shifts into wellness mode when you say those mantras or hear that music.

Use Social Learning

Another psychological component of the placebo effect is social learning, which involves you healing because you see or hear of others being healed. I encourage you to read others’ stories about conquering disease, as this is a powerful form of social learning that helps trigger your placebo effect.

Reinforce Your Expectations

Reinforcing expectations is another powerful psychological aspect of the placebo effect. You can use mindfulness to guard against negative thoughts and beliefs regarding your health, which indirectly helps reinforce your expectation for being well. It’s impossible to completely guard against negative thoughts because many negative thoughts are triggered from your subconscious mind. These thoughts can bubble up even before you are fully aware of them.

You can mindfully recognize when a negative thought does bubble up, acknowledge it as a thought, which isn’t necessarily a truth, and then let it pass before the thought triggers any significant negative impact on your physiology. This is a skill that requires honing through repetition, but as you continue to meditate and practice mindfulness, you’ll get better and better at it. The reason you’ll get better is because your brain and nervous system are able to adapt through a process called neuroplasticity.

Reinforce your expectations of being whole and well in your meditations by staying as positive as you can about your belief of being well. I’m not asking you to be in denial about what’s going on with your health. This concept is about living a balanced life so that you regularly reinforce expectations for being well amidst negative thoughts about your health that commonly arise.

Use Optimism as a Tipping Point

Optimism is important when it comes to magnifying your power of belief in the placebo effect. Research shows that if you are an optimist, you are much more likely to experience a placebo effect resulting in positive impacts on your physiology.[4]

If you are prone to pessimism, you can use mindfulness to be more aware when you are being pessimistic, and then use the power of your mind to practice being optimistic. When you regularly practice being optimistic, the neuroplasticity of your brain kicks in to create deep and long-lasting neuronal pathways of optimism.

A major benefit of optimism is an increased chance of experiencing a placebo effect resulting in improved health. The reverse is also true. If you are a pessimist, you increase your chances of experiencing a nocebo effect; meaning, if you have a negative attitude, you are much more likely to experience a negative physiologic reaction to medications and therapeutic encounters.[5]

The ability to hack your own placebo effect and create optimal health through the power of your mind is becoming increasingly apparent from the results of placebo effect research. As with any skill you wish to hone, it just takes a little practice. 

Embrace a Paradox

Despite the emerging science, we still don’t understand all the facets of why some people are better at triggering a placebo effect than others. There are many variables yet to be discovered. It won’t hurt for you to try this approach as long as you surrender to this paradox – you can always heal without being cured.

Inherent in this paradox is that often the first step in healing is through accepting the way things are. After that, you experience the freedom to live life through the eyes of a child, exploring your possibility for healing with curiosity and playfulness despite being diagnosed with a disease.

Now use these concepts to explore your potential for healing. I set a divine intention with you that you’re pleasantly surprised by the results.

Keith R. Holden, M.D.

[1] Benedetti F, Carlino E, Pollo A. How placebos change the patient’s brain. Neuropsychopharmacology. 2011;36(1):339-54.

[2] Benedetti F. Placebo and the new physiology of the doctor-patient relationship. Physiol Rev. 2013;93(3):1207-46.

[3] Miller FG, Kaptchuk TJ. The power of context: reconceptualizing the placebo effect. J R Soc Med. 2008;101(5):222-5.

[4] Morton DL, Watson A, El-deredy W, Jones AK. Reproducibility of placebo analgesia: Effect of dispositional optimism. Pain. 2009;146(1-2):194-8.

[5]Data-franco J, Berk M. The nocebo effect: a clinicians guide. Aust N Z J Psychiatry. 2013;47(7):617-23.

truththeory.com 

source:

Dr. Holden’s Blog

Image Credit

• #Quantumnaut

Κρισναμούρτι: 7 βασικές αρχές της επίγνωσης

1. Η επίγνωση είναι κάτι που υπάρχει αβίαστα κάθε στιγμή, δεν είναι επίδραση συσσωρευμένων αναμνήσεων για προστασία του "εγώ". 

2. Η επίγνωση δεν είναι απόφαση, ούτε αποτέλεσμα θέλησης. 

3. Επίγνωση είναι η απόλυτη και χωρίς όρους παράδοση σε "αυτό που είναι" την κάθε στιγμή, χωρίς εκλογικεύσεις, χωρίς τη διαίρεση σε παρατηρητή και παρατηρούμενο. 

4. Επειδή η επίγνωση δεν είναι συσσωρευτική, δεν είναι κάτι που αφήνει υπολείμματα, γι' αυτό δεν χτίζει το "εγώ", ούτε θετικά ούτε αρνητικά. 

5. Η επίγνωση είναι πάντα στο παρόν, και έτσι δεν δημιουργεί ταυτίσεις, ούτε επαναλαμβάνεται ούτε φτιάχνει συνήθειες. 

6. Ο νους που είναι γεμάτος από γνώσεις, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να προσθέτει κι άλλες γνώσεις, κι άλλες πληροφορίες - τεχνολογικές, φιλοσοφικές, ψυχολογικές και λοιπά. Η επίγνωση δεν χρειάζεται γνώσεις, αλλιώς γίνεται κι αυτή πρόβλημα. 

7. Πρέπει να υπάρχει επίγνωση που δεν ανήκει στη σκέψη. Αν έχεις επίγνωση με σκοπό να φέρεις κάποιο αποτέλεσμα, με σκοπό να μεταμορφώσεις αυτό που βλέπεις, τότε αυτή η επίγνωση βρίσκεται στο πεδίο του εαυτού, του "εγώ". Και όσο αναζητάμε ένα αποτέλεσμα, βρισκόμαστε ακόμα στο πεδίο της σκέψης, δηλαδή στο πεδίο του "εγώ". 

*Από το βιβλίο "Εγώ χωρίς Εγώ", Κρισναμούρτι, Εκδ. Καστανιώτη 

aytepignosi.com

• #Quantumnaut

Αποφθέγματα του Κρισναμούρτι

Η σκέψη είναι υπεύθυνη για το φόβο. Μπορείτε να το δείτε και μόνοι σας. Όταν βρεθείτε αντιμέτωποι με κάτι, την ίδια στιγμή δεν υπάρχει φόβος. Μόνο όταν μπει μέσα η σκέψη δημιουργείται ο φόβος.

Η κοινωνία είναι ό,τι είναι ο άνθρωπος, είναι προβολή του εαυτού μας.

Η απελευθέρωση από το Εγώ είναι το πραγματικό έργο της ζωής του ανθρώπου.

Όσο δεν καταλαβαίνω τον εαυτό μου, δεν μπορώ να φέρω ειρήνη στον κόσμο.

Αν το άτομο βρει την ευτυχία, αν βάλει τάξη στον εαυτό του, τότε θα βάλει τάξη και στον κόσμο γύρω του.

Είναι όμορφο να είσαι μόνος. Όταν είσαι μόνος δεν σημαίνει ότι αισθάνεσαι μοναξιά. Σημαίνει ότι ο νους δεν επηρεάζεται και δεν μολύνεται από την κοινωνία.

Όταν τα πράγματα του νου δεν γεμίζουν την καρδιά σας, τότε υπάρχει αγάπη, και η αγάπη από μόνη της μπορεί να μεταμορφώσει την παρούσα τρέλα και παραφροσύνη στον κόσμο, όχι τα συστήματα, όχι οι θεωρίες, είτε της αριστεράς, είτε της δεξιάς.

Αγαπάτε πραγματικά μόνο όταν δεν είστε κτητικός, δεν φθονείτε, δεν είστε άπληστος, όταν σέβεστε, όταν διαθέτετε οίκτο και συμπόνοια, όταν έχετε συμπόνοια για τη σύζυγο ή τα παιδιά σας, τον γείτονα, τους άτυχους υπηρέτες σας.
Η αγάπη δεν μπορεί να καλλιεργηθεί. Η αγάπη δεν μπορεί να εξασκηθεί. Η εξάσκηση της αγάπης γίνεται στο επίπεδο του νου, οπότε δεν είναι αγάπη.

Η απάρνηση του εαυτού είναι αγάπη, συμπόνια: πάθος για όλους και για όλα - γι' αυτούς που πεινούν, που υποφέρουν, για τους άστεγους, για τον υλιστή και για τον θρησκευόμενο. Η αγάπη δεν είναι συναισθηματισμός, ρομαντισμός. Είναι κραταιή και τελεσίδικη σαν το θάνατο.

Ο διαλογισμός δεν είναι απόσυρση από τη ζωή. Ο διαλογισμός είναι μια διαδικασία κατανόησης του εαυτού μας. Και όταν κάποιος αρχίζει να κατανοεί τον εαυτό του, όχι μόνο τον συνειδητό, αλλά και όλα τα κρυμμένα μέρη του εαυτού του, τότε επέρχεται ησυχία.

Όταν κατανοηθούν όλοι οι τρόποι που χρησιμοποιεί το Εγώ, κι έτσι σταματήσουν οι δραστηριότητες του Εγώ, τότε μόνο υπάρχει σιωπή. Αυτή η σιωπή είναι ο αληθινός διαλογισμός. Και μέσα σε αυτή τη σιωπή εμφανίζεται το αιώνιο.

Η αλήθεια είναι μία χώρα δίχως μονοπάτι. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να τη φτάσει μέσα από οργανώσεις, μέσα από κάποια πίστη, μέσα από δόγματα, ιερωμένους ή τελετουργίες, ούτε και μέσα από κάποια φιλοσοφική γνώση ή ψυχολογική τεχνική.

aytepignosi.com

• #Quantumnaut

Scientists Demonstrate Remarkable Evidence Of Dream Telepathy Between People

Dream telepathy suggests that human beings have the ability to communicate telepathically with another person while they are dreaming. This isn’t a new concept, scientific interest in telepathy dates back to the fathers of the psychoanalytic movement. Freud, for example, looked at the implications of telepathy on psychoanalytic thought. He also considered dream telepathy, or the telepathic influence of thought on dreaming, on multiple occasions. Carl Jung believed in the telepathic hypothesis without question, and even developed a theoretical system to explain “paranormal” events of this nature. (2)

It seems that all great minds encourage the study of various types of non-physical phenomena.

“The day science begins to study non-physical phenomena, it will make more progress in one decade than in all the previous centuries of its existence.” – Nikola Tesla

According to Stanley Krippner, Ph.D. and professor of psychology at Saybrook University in California:

A wealth of anecdotal and clinical material exist which supports the possibility of telepathic effects occurring in dreams (Krippner, 1974). However, an experimental approach to the topic did not become possible until psycho physiological laboratory technology became available. It was discovered that sleeping research participants awakened from periods of rapid eye movement (REM) activity were frequently able to recall dream episodes. As a result, it was possible to request a “telepathic receiver” to attempt dreaming about a target stimulus that was being focused on in a distant location from a “telepathic sender.” (source)

Experiments and Results

In the mid 1960’s, Montague Ullman, MD, began a number of experiments at Maimonides Medical Center in Brooklyn, New York to test the hypothesis that people could be primed to dream about randomly selected material. In other words, they could choose what they wanted to dream about before going to sleep, and this could include anything, from artwork to movies to photographs and more. Shortly after these experiments began, Ullman was joined by Stanley Krippner (quoted above), who has a very impressive background in the scientific study of dreams, psychology, and parapsychology.

The experiments they conducted lasted a span of more than 10 years, and “yielded statistically significant results.”

During the experiments, there was usually a “telepathic sender” and a “telepathic receiver.” They met in the laboratory for a short period of time before being placed in completely separate rooms just before going to sleep. The telepathic sender had an envelope waiting for them in the room in which they’d sleep. It would contain something like a picture or a drawing. The receivers were then purposely awakened shortly after Rapid Eye Movement sleep (REM) began so the researchers could take a dream report.

A Very Significant Session

One very memorable and significant session of dream telepathy experimentation took place where the selected art print was “School of Dance” by Edgar Degas, which depicts a several young women in a dance class. According to Krippner, the receivers’ dream reports included such phrases as “I was in a class made up of maybe half a dozen people, it felt like a school,” and “There was one little girl that was trying to dance with me.” These results are fascinating, and the idea that one can influence another’s dream opens up a lot of doors. Although we might not understand the process behind the transfer of information, and we can’t see this transfer take place from mind to mind, we have proof of it occurring. This is quite common when we examine scientific studies that have evaluated parapsychological phenomena – we know whatis happening, but not how.

Another significant session conducted by Krippner and Ullman took place on March 15th, 1970. In this session, a large group of people at a Holy Modal Rounders rock concert was selected to send something telepathically. A local media artist by the name of Jean Millay took responsibility to ready the telepathic senders for “target preparation.” She did this with help from the Lidd Light Company, a group of artists who were responsible for the light show at the concert. Millay gave the audience a brief verbal set of directions before the image was flashed on the large screen that the telepathic senders were looking at. Six slide projectors were used to project a colour film about eagles and their nesting habits, as well as information about various birds from around the world (including birds from mythology, like the phoenix). This all happened at the same time Holy Modal Rounders were playing their song, “If you want to be a bird.”

There were five volunteer telepathic receivers for this experiment, and they were all located within a one hundred mile radius from the telepathic senders. All of the receivers were aware of the concert location and were told to record their images at midnight, because that was when the material would be sent to them.

According to Krippner:

One “telepathic receiver,” Helen Andrews, had the impression of “something mythological, like a griffin or a phoenix.” The second, third and fourth research participants reported images of “a snake,” “grapes,” and “an embryo in flames.” The fifth participant was Richie Havens, the celebrated American singer and recording artist, who reported closing his eyes at midnight and visualizing “a number of seagulls flying over water.” Both Mr. Havens’ and Ms. Andrews’ reports represented direct correspondences with the target material. (source)

More remarkable results were seen when the rock group “Grateful Dead” also volunteered to participate in a dream telepathy session over a span of six nights. You can read more about that (and other results) here. These results were actually published by the American Psychological Association (1)

These are usually the instructions given to subjects who participate in these experiments:

1. You are about to participate in an ESP experiment. 

2. In a few seconds you will see a picture. 

3. Try using your ESP to “send” this picture to the receiver.

4. The receiver will try to dream about this picture. Try to “send” it to them. 

5. Then, receivers will be made aware of the sender’s location.

Possible Explanations?

Quantum physics has shed light on the vast interconnectedness of everything in the universe. One possible explanation is quantum entanglement. For example, consider two electrons that are created together. If you send one to the other side of the universe, the other will respond instantly, regardless of their distance from each other. This is one way of interpreting how everything is really connected in some way. Einstein called it “spooky actions at a distance.”  For a great visual demonstration of this, clickhere.

Related CE Article: Our Physical Material World Isn’t Really Physical At All

The truth of the matter is that we have no way to explain how this works. The researchers involved were only able to observe and record what was taking place, which again, is very common for parapsychological phenomenon.

At the same time, these experiments involve dreams, a completely different and altered state of “reality” that we really don’t know much about. It’s a world separate (or at least we think is separate) from the world in which we are “awake” (although, of course, the world we perceive when we are awake could very well be just a dream). But that is a subject for another article.

Parasychological Phenomena Have Been Proven and Documented All Over The World

Parapsychological (PSI) phenomena have been studied, documented, observed, and proven (over and over again) by a number of renowned scientists in laboratories all over the world. The Department of Defense has had a huge interest in this subject (and has studied it) for a number of years, yet the scientific study of it is concealed from the public and left out of universities and mainstream science, which is not fair, and not right. It isn’t as though this information is inaccessible to us, some of this documentation and these publications are available in the public domain. CE has covered these in depth, and the link below will take you where you want to go, to an article that is well sourced with lots of information. There are more examples on our website, so if this sparks your interest feel free to browse through it and look for more!

10 Scientific Studies That Prove Consciousness Can Alter Our Physical Material World

Sources:

(1) http://psycnet.apa.org/psycinfo/1986-13291-001

(2)http://archpsyc.jamanetwork.com/article.aspx?articleid=489052

http://stanleykrippner.weebly.com/a-pilot-study-in-dream-telepathy-with-the-grateful-dead.html

http://www.neuroquantology.com/index.php/journal/article/view/385

http://connection.ebscohost.com/c/articles/59574068/dreams-telepathy-various-states-consciousness

https://www.google.ca/#q=Dreams%2C+Telepathy%2C+and+Various+States+of+Consciousness+Stanley+Krippner+and+Cheryl+Fracasso    

collective-evolution.com

• #Quantumnaut

Υπάρχει ζωή..... μετά;

Στην κοιλιά μιας εγκύου δύο έμβρυα συνομιλούν.

Το ένα είναι σκεπτικιστής, το άλλο, γεμάτο εμπιστοσύνη και πίστη.

Tο γεμάτο αμφιβολίες έμβρυο ρωτάει: "Και πιστεύεις πραγματικά σε μια ζωή μετά τη γέννηση;"

Το έμβρυο που πιστεύει, απαντά: "Ασφαλώς, ναι. Για μένα είναι απόλυτα βέβαιο ότι υπάρχει ζωή μετά τη γέννησή μου. Η ζωή εδώ, είναι μόνο για να .....μας μεγαλώνει, ώστε να μπορούμε να προετοιμάζουμε τους εαυτούς μας για τη ζωή μετά τη γέννησή μας, έτσι ώστε να είμαστε αρκετά δυνατά για ό,τι μας περιμένει μετά."

Ο μικρός σκεπτικιστής έχει εκνευριστεί: "Αυτό είναι αρκετά ανόητο. Δεν υπάρχει ζωή μετά τη γέννηση. Πώς θα έμοιαζε μια τέτοια ζωή, ούτως ή άλλως;"

Ο μικρός πιστός όμως, υποστηρίζει: "Δε γνωρίζω. Αλλά σίγουρα θα έχει πολύ περισσότερο φως από εδώ. Και ίσως να στεκόμαστε στα πόδια μας και να τρώμε με το στόμα μας!"

Το γεμάτο αμφιβολίες έμβρυο ξεσπάει: "Ένα μάτσο ανοησίες! Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως το περπάτημα. Και φαγητό με το στόμα είναι πραγματικά μια εντελώς γελοία ιδέα - έχουμε τον ομφάλιο λώρο, που μας τροφοδοτεί αρκετά καλά, ήδη! Αυτό από μόνο του μας δείχνει ότι η ζωή μετά τη γέννηση είναι αδύνατη: ο ομφάλιος λώρος είναι πολύ κοντός!"

Ο μικρός πιστός παραμένει ακλόνητος: "Είναι όντως δυνατή. Απλά μπορεί να είναι λίγο διαφορετική από ό,τι είμαστε εδώ."

Ο μικρός σκεπτικιστής σιγά-σιγά χάνει την υπομονή του μπροστά σε τόση χαζομάρα: "Κανείς, και εννοώ ποτέ κανείς, δεν ήρθε πίσω μετά τη γέννηση! Ρίξε μια ματιά σε αυτό: η γέννηση είναι απλά το Τέλος της Ζωής. Τελεία και παύλα. Και κάτι ακόμα για σένα και τα τρελά όνειρά σου: Η ζωή είναι μία μεγάλη σκοτούρα μέσα στο σκοτάδι, αυτό είναι!"

Ο μικρός πιστός δεν το αφήνει έτσι: "Το παραδέχομαι ότι δεν γνωρίζω πώς ακριβώς είναι η ζωή μετά τη γέννηση. αλλά σε κάθε περίπτωση εμείς θα δούμε τελικά τη μητέρα μας και αυτή θα μας φροντίσει."

Ο σκεπτικιστής γούρλωσε τα μάτια του: "Μητέρα! Πιστεύεις στη μητέρα; Είναι γελοίο! Με συγχωρείς, αλλά. πού είναι αυτή, θα ήθελα να σε ρωτήσω;"

Ο μικρός πιστός κάνει μια χειρονομία με το χέρι: "Αυτή είναι εδώ! Παντού γύρω μας. Ζούμε μέσα σ' αυτήν, καθώς και μέσω αυτής. Χωρίς αυτήν εμείς δεν θα ήταν δυνατόν να υπάρχουμε!"

Ο μικρός σκεπτικιστής δεν είναι δυνατόν τώρα να συγκρατηθεί: "Αυτό φτάνει πραγματικά το αποκορύφωμα της ανοησίας. Και για κανένα λόγο δεν μπορώ να δω πουθενά τη μητέρα σου. Ούτε ένα κομμάτι της - είναι αρκετά προφανές - διότι απλά-δεν-υπάρχει!"

Το μικρό, που πιστεύει, κουνάει το κεφάλι του και κλείνει τα μάτια: "Μερικές φορές, όταν είμαστε πολύ ήσυχα, την ακούω να τραγουδά. Ή να χαϊδεύει τον κόσμο μας. Νιώθω και έχω την αίσθηση και πιστεύω σταθερά, ότι η γέννηση είναι ένα μεγάλο νέο ξεκίνημα!" 

anti-antiprosopeusi.blogspot.com

• #Quantumnaut