Ποιος πιστεύει; Η στατιστική του μεταφυσικού ανθρώπου.

Το προφίλ του ανθρώπου που πιστεύει στο paranormal.

Ποιος πιστεύει στο paranormal; Η κατεστημένη αντίληψη πως ο αδαής, χωρίς υψηλή παιδεία άνθρωπος είναι περισσότερος ανοιχτός στο παραφυσικό δείχνει πια θολή. Οι έρευνες συστηματικά γκρεμίζουν τις δύο, μέχρι χθες, ισχυρότερες θεωρίες για την τάση προς την μεταφυσική του σύγχρονου ανθρώπου. Τόσο την θεωρία του «παράγοντα της άγνοιας», όσο και τη δεύτερη θεωρία «της διανοητικής ανεπάρκειας». Τις βασικές δηλαδή θέσεις πως οι άνθρωποι πιστεύουν στο παραφυσικό είτε γιατί είναι απλά αμόρφωτοι και άρα επιρρεπείς σε ψευδαισθήσεις τύπου τηλεπάθεια, έκτη αίσθηση, πρόβλεψη του μέλλοντος, κλπ… είτε γιατί υστερούν διανοητικά ή ανήκουν στον τύπο των σχιζοτυπικών προσωπικοτήτων, που σημαίνει πως είναι άτομα επιρρεπή στην προληπτικότητα, διαταραγμένα ψυχολογικά και διανοητικά που μια καλή αγωγή με αντιψυχωτικά φάρμακα θα μπορούσε να τα απαλλάξει εύκολα από τις μεταφυσικές εμμονές τους.


Στο βιβλίο «Διασυνδεδεμένοι εγκέφαλοι. Εξωαισθητηριακές Εμπειρίες σε μια Κβαντική Πραγματικότητα», ο Dean Radin συγκεντρώνει πολύχρονες έρευνες πανεπιστημίων και εργαστηριακών κέντρων γύρω από τα παραφυσικό. Εξετάζοντας φαινόμενα όπως τη δύναμη psi, την τηλεπάθεια, τη διόραση, την πρόγνωση του μέλλοντος, συνοψίζει θεωρίες και επιστημονικές αποδείξεις για τα παραπάνω ζητήματα. Ζητήματα που παραδοσιακά αντιμετωπίζονται από το επιστημονικό κατεστημένο πως ανήκουν στις «ψευδοεπιστήμες».



Παρότι η γεωμετρική αύξηση του ενδιαφέροντος γύρω από αυτά τα θέματα, μοιάζει να επικυρώνει τη θέση του Σουηδού ερευνητή Ulf Sjӧdin που υποστηρίζει πως «Δεν είναι πλέον δυνατόν να αγνοούμε το παραφυσικό ως βασικό συστατικό των ιδεολογιών του σύγχρονου ανθρώπου». Το paranormal, η μυστικιστική προδιάθεση, παραδόξως μοιάζει να νομιμοποιείται μέσα από το κοσμοείδωλο που κατασκευάζει η σύγχρονη κβαντική φυσική.  Ό,τι νωρίτερα νομιζόταν παραλογισμός και ψευδαίσθηση σήμερα μπορεί να υπολογίζεται ως βάσιμη υπόθεση ικανή να ελεγχθεί στο εργαστήριο, κάτω από αυστηρά μετρήσιμες συνθήκες.


Η δεισιδαιμονία αδρανοποιεί, η μεταφυσική ενδυναμώνει


Τέσσερις διαφορετικές και εκτεταμένες έρευνες που διεξήχθησαν την τελευταία δεκαετία βολιδοσκοπώντας την αυξανόμενη τάση πίστης του παγκόσμιου κοινού στα παραψυχικά φαινόμενα δίνουν εντυπωσιακά αποτελέσματα. Η πρώτη από το αμερικάνικο Εθνικό Ίδρυμα Επιστήμης (National Science Foundation) το 2001 κατέδειξε πως ένα 60% των ενήλικων αμερικανών πιστεύει πως «κάποιοι άνθρωποι κατέχουν ψυχικές δυνάμεις και ESP» με ενδιαφέρουσα παράμετρο σε αυτή τη μέτρηση πως στην πλειοψηφία τους (κατά 62%) είχαν υψηλό επίπεδο μόρφωσης.


Παρόμοια έρευνα δύο χρόνια μετά σε μεγάλο δείγμα πληθυσμού, το 2003 από τον πολιτικό επιστήμονα Tom Rice, δημοσιευμένη στο έγκριτο Journal for the Scientific Study of Religion έδωσε ένα άλλο αναπάντεχο αποτέλεσμα. Το αυξανόμενο επίπεδο μόρφωσης ενώ μείωνε την πίστη σε καθιερωμένες θρησκευτικές αντιλήψεις (πίστη σε παράδεισο και κόλαση, στη μαγεία, στον διάβολο, κλπ…) δηλαδή στην «θρησκευτική μεταφυσική», αύξανε την πίστη στα ψυχικά φαινόμενα. Επιβεβαιώνοντας παλαιότερη έρευνα του Γερμανού ψυχολόγου Uwe Wolfradt που κατεδείκνυε τα εξής: Υψηλά επίπεδα πίστης σε «θρησκευτικές προκαταλήψεις» ταυτίζονταν με άγχος και διαταραγμένη συμπεριφορά. Οι βαθιές θρησκευτικές ιδέες σχετίζονταν με αίσθημα απώλειας ελέγχου και δύναμης. Το άτομο αισθανόταν αδυναμία να ελέγξει την προσωπική του ζωή και παρουσίαζε χαρακτηριστικά μοιρολατρίας. Σε αντίθεση η υψηλή πίστη σε ψυχικές δυνάμεις (όπως το psi) σχετιζόταν με υψηλά επίπεδα αυτοπεποίθησης, συγκέντρωσης δηλαδή ηθελημένης εστίασης σε κάποιο πράγμα ή στόχο και με αίσθημα δύναμης.



Kαι μια άλλη μεγάλη πληθυσμιακή έρευνα στη Σουηδία το 2003, σε ένα κράτος με φημισμένο υψηλό βιωτικό και μορφωτικό επίπεδο έδειξε από τη μία μεγάλα ποσοστό «θρησκευτικής ουδετερότητας» και από την άλλη έντονα αυξητικές τάσεις του πληθυσμού στις παραψυχικές δυνάμεις.


Γυναίκες, νέοι, αριστερόχειρες και ευαίσθητοι ψυχοσωματικά οι πιστότεροι newagers


Σε όλες τις έρευνες παγκοσμίως οι γυναίκες –παραδοσιακά «φορτισμένες» με την ικανότητα της 6^ηςαίσθησης και άλλων ευαισθησιών- υπερτερούν σε όλα τα δείγματα σε σχέση με τους άνδρες, ανεξάρτητα από το επίπεδο της μόρφωσής τους. Λιγότερο σκεπτικίστριες και με μεγάλο ποσοστό αναφοράς ασυνήθιστων εμπειριών συμφωνούν με τα νεότερα σε ηλικία άτομα (κάτω των 40 ετών) πως ο κόσμος είναι ένα πολύ πιο αχανές και ανεξερεύνητο τοπίο απ’ότι νομίζαμε μέχρι σήμερα. Επίσης, οι αριστερόχειρες και οι αμφίχειρες –ζήτημα που έχει να κάνει με το πιο μέρος του εγκεφάλου, το δεξιό ή αριστερό ημισφαίριο, επικρατεί στις νοητικές τους λειτουργίες- αυξάνουν σημαντικά τα ποσοστά όσων πιστεύουν σε παράξενες εμπειρίες και φαινόμενα.


Μια άλλη ενδιαφέρουσα στατιστική προκύπτει και από έρευνα του Ινστιτούτου Νοητικών Επιστημών (Institute of Noetic Sciences) σε 465 άτομα που έδειξε πως οι πιο πιστοί στο παραφυσικό είναι πολύ πιο ευαίσθητοι ψυχοσωματικά. Οι «τηλεπαθητικοί» , παρουσιάζουν αλλεργίες και είναι πολύ πιο ευαίσθητοι σε μια ευρεία γκάμα σωματικών και νοητικών ευαισθησιών. Πολλοί από αυτούς εμφανίζουν ασυνήθιστες σωματικές αισθήσεις, ακούν ανεξήγητους ήχους και βλέπουν φώτα, αντιλαμβάνονται με πιο ευαίσθητες κεραίες πότε πλησιάζουν οι περίοδοι της καλοτυχίας ή της κακοτυχίας τους.


Αν και η τάση της σύγχρονης επιστήμης επιχειρεί να αναγάγει όλα τα παραπάνω φαινόμενα στην μηχανική και χημεία του εγκεφάλου, προσπαθώντας να βρει ορθολογιστικές εξηγήσεις για όλες τις ασυνήθιστες εμπειρίες (και ένα ισχυρό επιχείρημα είναι η ομοιότητα που δείχνουν τα παραψυχικά φαινόμενα με ασθένειες σαν την επιληψία η την σχιζοφρένεια), παράλληλα πειράματα και έρευνες που γίνονται όλο και μεθοδικότερα με τον χρόνο, δίνουν αποδείξεις που προσπερνούν αυτή τη σύνδεση. Στο μεγάλο αυτό πεδίο έρευνας και στις αποδείξεις που κομίζουν τα σύγχρονα πειράματα, θα επανέλθουμε σύντομα. Η δραστηριότητα και τα αντεπιχειρήματα γύρω από τις ψυχικές έρευνες είναι καταιγιστικά και πολύ, πολύ ενδιαφέροντα.

Γιώτα Κωνσταντάτου

e-mail: yotakonstand@yahoo.gr

Dean Radin, The Entangled Minds. Extrasensory Experiences in a Quantum Reality, Paraview Pocket Books, 2006
#Quantumnaut 

LUCID DREAMING CHANGES YOU NOT ONLY DURING THE NIGHT

BEING ABLE TO LUCID DREAM AT NIGHT AFFECTS YOUR AWARENESS DURING THE DAY.

If you feel that you are aware of reality while you are dreaming then it makes you more aware while you are awake.

People who regularly go through a lucid dreaming experience, either by chance or by choice, can improve their mental abilities during the day.

Controlled sleep (controlled by you, not by somebody else) can lead to an enhanced state of mind that can can affect your entire life.

AND IF YOU CAN YOUR DREAM UNDER CONTROL, YOU CAN HAVE YOUR LIFE UNDER CONTROL.

Think of it – if you can control your situation while “unconscious”, what can you achieve when you are conscious.

LUCID DREAMERS SHOW BETTER SELF-REFLECTING CAPABILITIES WHEN AWAKE

The ability to control what happens in one’s dreams is an endearing prospect, so much so that there are pages of information online which supposedly help individuals achieve this curious state, which is known as lucid dreaming. Despite being a well-recognized phenomenon, we still know very little about it, nor why some people seem to experience it more frequently than others.

Now, a new study by scientists at the Max Planck Institute has offered some novel insight into the subject with the finding that a particular brain region known to be involved in self-reflection is larger in lucid dreamers. According to the researchers, this could mean that lucid dreamers are better at self-reflecting during wakefulness.

During a lucid dream individuals are aware that they are dreaming but have not left the sleep state. Some people are even able to control what is happening in the dream, allowing them to dream about anything they desire. Although lucid dreaming is poorly understood, studies have shown that frequent lucid dreamers demonstrate  greater insight in everyday life than nonlucid dreamers.

As described in The Journal of Neuroscience, the brain images revealed that the most frequent lucid dreamers had greater volume in a brain region called the anterior prefrontal cortex compared to those within the low-lucidity group. Alongside this apparent change in brain structure, the researchers also observed differences in brain function. They found that those in the highly lucid group displayed more activity in this brain region during megacognitive, or thought monitoring, tests while awake.

These findings suggest a relationship between metacognition, in particular thought monitoring, and lucid dreaming and that these two abilities share neural networks.

Source: IFLScience

#Quantumnaut 

LUCID DREAMING AND THE BRAIN

THE ABILITY TO CONTROL DREAMS MAY HELP US UNRAVEL THE MYSTERY OF CONSCIOUSNESS

Dan Denis, University of Sheffield and Giulia Poerio, University of York

We spend around six years of our lives dreaming – that’s 2,190 days or 52,560 hours. Although we can be aware of the perceptions and emotions we experience in our dreams, we are not conscious in the same way as when we’re awake. This explains why we can’t recognise that we’re in a dream and often mistake these bizarre narratives for reality.

But some people – lucid dreamers – have the ability to experience awareness during their dreams by “re-awakening” some aspects of their waking consciousness. They can even take control and act with intention in the dream world (think Leonardo DiCaprio in the film Inception).

Lucid dreaming is still an understudied subject, but recent advances suggest it’s a hybrid state of waking consciousness and sleep.

Sleep paralysis. My Dream, My Bad Dream, 1915.
Fritz Schwimbeck/wikimedia

Lucid dreaming is one of many “anomalous” experiences that can occur during sleep. Sleep paralysis, where you wake up terrified and paralysed while remaining in a state of sleep, is another. There are also false awakenings, where you believe you have woken up only to discover that you are in fact dreaming. Along with lucid dreams, all these experiences reflect an increase in subjective awareness while remaining in a state of sleep. To find out more about the transitions between these states – and hopefully consciousness itself – we have launched alarge-scale online survey on sleep experiences to look at the relationships between these different states of hybrid consciousness.

LUCID DREAMING AND THE BRAIN

About half of us will experience at least one lucid dream in our lives. And it could be something to look forward to because it allows people to simulate desired scenarios from meeting the love of their life to winning a medieval battle. There is some evidence that lucid dreaming can be induced, and a number of large online communities now exist where users share tips and tricks for achieving greater lucidity during their dreams (such as having dream totems, a familiar object from the waking world that can help determine if you are in a dream, or spinning around in dreams to stop lucidity from slipping away).

A recent study that asked participants to report in detail on their most recent dream found that lucid (compared to non-lucid) dreams were indeed characterised by far greater insight into the fact that the sleeper was in a dream. Participants who experienced lucid dreams also said they had greater control over thoughts and actions within the dream, had the ability to think logically, and were even better at accessing real memories of their waking life.

Another study looking at people’s ability to make conscious decisions in waking life as well as during lucid and non-lucid dreams found a large degree of overlap between volitional abilities when we are awake and when we are having lucid dreams. However, the ability to plan was considerably worse in lucid dreams compared to wakefulness.

Lucid and non-lucid dreams certainly feel subjectively different and this might suggest that they are associated with different patterns of brain activity. But confirming this is not as easy as it might seem. Participants have to be in a brain scanner overnight and researchers have to decipher when a lucid dream is happening so that they can compare brain activity during the lucid dream with that of non-lucid dreaming.

Related: Lucid Dreaming Changes You Not Only During The Night

Ingenious studies examining this have devised a communication code between lucid dreamer participants and researchers during Rapid Eye Movement (REM) sleep, when dreaming typically takes place. Before going to sleep, the participant and the researcher agree on a specific eye movement (for example two movements left then two movements right) that participants make to signal that they are lucid.

Prefrontal cortex.
Natalie M. Zahr, Ph.D., and Edith V. Sullivan, Ph.D. – Natalie M. Zahr, Ph.D., and Edith V. Sullivan, Ph.D.

By using this approach, studies have found that the shift from non-lucid to lucid REM sleep is associated with an increased activity of the frontal areas of the brain. Significantly, these areas are associated with “higher order” cognitive functioning such as logical reasoning and voluntary behaviour which are typically only observed during waking states. The type of brain activity observed, gamma wave activity, is also known to allow different aspects of our experience; perceptions, emotions, thoughts, and memories to “bind” together into an integrated consciousness. A follow-up study found that electrically stimulating these areas caused an increase in the degree of lucidity experienced during a dream.

The precuneus.

Geoff B Hall/wikimedia

Another study more accurately specified the brain regions involved in lucid dreams, and found increased activity in regions such as the pre-frontal cortex and the precuneus. These brain areas are associated with higher cognitive abilities such as self-referential processing and a sense of agency – again supporting the view that lucid dreaming is a hybrid state of consciousness.

TACKLING THE CONSCIOUSNESS PROBLEM

How consciousness arises in the brain is one of the most perplexing questions in neuroscience. But it has been suggested that studying lucid dreams could pave the way for new insights into the neuroscience of consciousness.

This is because lucid and non-lucid REM sleep are two states where our conscious experience is markedly different, yet the overall brain state remains the same (we are in REM sleep all the time, often dreaming). By comparing specific differences in brain activity from a lucid dream with a non-lucid one, then, we can look at features that may be facilitating the enhanced awareness experienced in the lucid dream.

Furthermore, by using eye signalling as a marker of when a sleeper is in a lucid dream, it is possible to study the neurobiological activity at this point to further understand not only what characterises and maintains this heightened consciousness, but how it emerges in the first place.

Dan Denis, PhD student in Psychology, University of Sheffield and Giulia Poerio, Post-doctoral Researcher and Hubbub Collaborator , University of York

This article was originally published on The Conversation. Read the original article.

#Quantumnaut

Ο Πολεμιστής του Χρόνου. Η σπουδαιότητα της δράσης στο τώρα.

Στις πρώτες σελίδες του βιβλίου του “Time Warrior”, o Steve Chandler προσκαλεί τον αναγνώστη του να δει μια φανταστική εικόνα. Φανταστείτε έναν διαταραγμένο άνθρωπο που μένει σε ψυχιατρείο. Κάθε πρωί, του επιτρέπουν να μπει σε ένα δωμάτιο και να δημιουργήσει. Φοράει τις πυτζάμες του και κάθεται σε ένα στρογγυλό τραπέζι. Του δίνουν μια στοίβα λευκά χαρτιά και ένα κουτί μολύβια για να φτιάξει ό,τι θέλει. Βγάζει έξω τα μολύβια και ζωγραφίζει το κεφάλι ενός τέρατος. Ξαφνικά, κοιτάζει το τέρας που ‘χει φτιάξει, ουρλιάζει και τρέχει έξω από το δωμάτιο. Έχει τρομοκρατηθεί μέχρι θανάτου.

Η εικόνα μοιάζει παρανοϊκή, αλλά είναι μια πολύ εύστοχη μεταφορά αυτού που συμβαίνει στο κεφάλι όλων μας. Το άδειο χαρτί είναι το μυαλό μας και τα εργαλεία της ζωγραφικής η σκέψη, όλα τα τέρατα που δημιουργούμε μόνοι μας έχοντας το αποκλειστικό πλεονέκτημα σε όλο το ζωικό βασίλειο να διαθέτουμε έναν εγκέφαλο, που καταφέρνει να μας τρομοκρατεί όταν αφηνόμαστε να παρασυρθούμε. Κάθε μέρα ξυπνάμε ζωντανοί και με ανοιχτές όλες τις δυνατότητες σε έναν νέο κόσμο, και καθημερινά, μέσω της αχαλίνωτης φοβικής σκέψης, τρελαινόμαστε.

Ο Steve Chandler γράφει το βιβλίο του με την γλωσσική αθωότητα, την αμεσότητα και τον «εύκολο» τρόπο που γράφονται κατά κανόνα τα αμερικάνικα best-seller. Με τη μορφή που συνήθως απαξιώνει το πιο απαιτητικό, ευρωπαϊκό και αμερικάνικο κοινό. Αυτό όμως δε σημαίνει πως δεν γράφει αλήθειες. Με τον παραπάνω εύληπτο τρόπο. Και αλήθεια είναι πως ένα βιβλίο που μπορεί να σου φτιάξει τη μέρα, να κωδικοποιήσει πέντε-έξι απλές συνταγές που πιθανόν θα σηκώσουν τον άνθρωπο από την πολυθρόνα της αδράνειας έχει κάνει ήδη κάποια δουλειά. Αυτή είναι και η επιτυχία των βιβλίων αυτοπεποίθησης. Συστηματοποιούν θετικές κοινοτοπίες με ενεργητικό τρόπο για ένα κοινό που τις χρειάζεται.


Ορισμένες χρήσιμες συμβουλές από τον Πολεμιστή του Χρόνου.


Η διαχείριση του χρόνου είναι ο κατεξοχήν τομέας όπου μπορεί να υπάρξει δράση με άμεσα θετικά αποτελέσματα για την ψυχική διάθεση, το αίσθημα ελέγχου και αυτοπεποίθησης. Ο Chandler προτείνει δύο τρόπους δράσης:

• Κόψτε τη δράση σε μικρά κομμάτια. Αν ένα πρόβλημα δείχνει μεγάλο, αναλύστε το γρήγορα στις επιμέρους παραμέτρους και ορίστε σύντομες πράξεις για κάθε παράμετρο. Έτσι θα αποφορτίσετε το χρόνο, θα μειώσετε την ένταση και το άγχος του ζητήματος.
• Ή πέστε με τα μούτρα και την ψυχή σας ολοκληρωτικά στο πρόβλημα. Αποφασίστε να αφιερώσετε ένα δεδομένο ποσοστό χρόνου (κάποιες ώρες, μια μέρα ή μια εβδομάδα) αποκλειστικά και μόνο σε ένα θέμα.

Οι συμβουλές του έχουν να κάνουν με γενικές αρχές διαχείρισης του χρόνου που δείχνουν ωστόσο να έχουν πολύ ειδικά αποτελέσματα. Σταχυολογούμε κάποιες από αυτές:

• Εστιάστε απλά και μόνο για προσωπική εκγύμναση, μόνο σε βραχυπρόθεσμους στόχους (process goals) και φροντίστε ο χρόνος δράσης γι’ αυτούς να μην ξεπερνά τα 3 λεπτά. Η επιτυχημένη συγκέντρωση μικρών αποτελεσμάτων από σύντομους στόχους, είτε αυτό αφορά στο να φτιάξετε ένα καλό γεύμα, είτε να συγκεντρώσετε τις αποδείξεις για την εφορία, δρα θεαματικά στη μείωση του άγχους. Με μικρούς στόχους εντείνεται το αίσθημα αποτελεσματικότητας.

• Απεγκλωβιστείτε από την «εμμονή της ευτυχίας». Απλά μπείτε σε δράση. Η ευτυχία είναι μια κατάσταση που την διαπιστώνεις αργότερα… αφού έχει περάσει η πράξη. Είναι η ικανοποίηση μετά την πράξη, το αίσθημα του δικαίου ότι έχει καταβληθεί η απαιτούμενη προσπάθεια.
• Φροντίστε να απολαμβάνεται την πράξη και αυτή να σας απορροφά σε βάθος. Το Εγώ με όλα τα προβλήματα που κουβαλάει, οπισθοχωρεί όταν το ενδιαφέρον συγκεντρώνεται σε ένα έργο. Το άγχος αμβλύνεται στην απορρόφηση.
•  Αντικαταστήστε την «γνώση» με την «επιλογή». Το βάρος της γνώσης είναι συχνά ανασταλτικός παράγοντας. Η προαπαιτούμενη γνώση και ο φόβος ότι δεν πληρούμε τα δεδομένα της (σπουδές, εμπειρία, προϋπηρεσία σε ένα αντικείμενο) αναχαιτίζει τη δράση όταν η απλή επιλογή, ένα σκέτο «ναι» σε μια πρόκληση, μπορεί να ξετυλίξει το νήμα των καταστάσεων στο παρόν και το μέλλον.
• Συνειδητοποιήστε τι ακριβώς σημαίνει η λέξη «αποτυχία». Ο Chandler φέρνει ένα παράδειγμα: προσπαθώ να γράψω ένα ποίημα στην ιδιωτικότητα του δωματίου μου και δεν τα καταφέρνω. Έχω αποτύχει αλλά ποιος νοιάζεται; Από τη στιγμή που δεν μαθαίνει κανείς τίποτα για το κακό μου ποίημα, δεν υπάρχει κανένα αίσθημα αποτυχίας, αντιθέτως έχει μείνει και η μικρή ικανοποίηση της προσπάθειας και ο χρόνος που πέρασε δημιουργικά. Η αποτυχία σχετίζεται πάντοτε με την γνώμη των άλλων, με την παρουσίασή της στον κόσμο. Είναι ενδεικτικό ότι τα θύματα και οι πεσσιμιστές σιχαίνονται να τους διορθώνουν, να τους μιλάνε για τις αποτυχίες τους και συνήθως μισούν να τους μαθαίνουν οι άλλοι πράγματα ακριβώς γιατί η συνολική τους θέση είναι αμυντική.
• Ευνόητα λοιπόν, δοκιμάστε να ριψοκινδυνέψετε με την ταυτότητά σας. Οποιοσδήποτε αξιώνει ένα ευρύτερο μέλλον από αυτό που είναι το παρόν του υποχρεούται να ρισκάρει την ιδέα που έχει για το Εγώ του.

Steve Chandler, Time Warrior, ed. Maurice Bassett, Florida, 2011

Άρης Χανδρής

e-mail: arischandris@yahoo.com
#Quantumnaut

Συμπόνια, η δύναμη που αλλάζει ζωές

Η συμπόνια είναι η βαθιά επίγνωση του πόνου και της ανάγκης του άλλου σε συνδυασμό με την επιθυμία μας να βοηθήσουμε. Η συμπόνια δεν κρύβει καμία προσδοκία, είναι μια αρετή, ένας τρόπος να φροντίζουμε για τον συνάνθρωπο. Τον τελευταίο καιρό η επιστήμη έχει αποκτήσει ιδιαίτερο ενδιαφέρον γι’ αυτή την αρετή καθώς, όπως αποδεικνύεται, ανεξάρτητα από το αν προσφέρεις ή δέχεσαι, η συμπόνια έχει πολύ απτά και μετρήσιμα αποτελέσματα: από τη μείωση του στρες και τη θεραπεία της κατάθλιψης μέχρι την επιτάχυνση της διαδικασίας της ανάρρωσης μετά από σοβαρές επεμβάσεις. Ως εκ τούτου, ένα μεγάλο κομμάτι της έρευνας προσπαθεί να κατανοήσει γιατί και με ποιο τρόπο συμπονάμε.

Ερευνητές στα πανεπιστήμια Χάρβαρντ και Στάνφορντ έχουν συγκεντρώσει σοβαρές αποδείξεις που επιβεβαιώνουν κάτι που οι σοφοί διαφορετικών πνευματικών παραδόσεων του κόσμου γνωρίζουν εδώ και αιώνες: με τη συμπόνια αυξάνουμε τη δυνατότητά μας να προσφέρουμε γενναιοδωρία και αγάπη, ενώ με αυτό τον τρόπο επωφελούμαστε τόσο σε προσωπικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. «Η συμπόνια είναι αρετή της καρδιάς, αλλά ταυτόχρονα μπορεί να καλλιεργηθεί» υποστηρίζει η Margaret Cullen, καθηγήτρια στο Ερευνητικό Κέντρο για τη Συμπόνια και τον Αλτρουισμό του πανεπιστημίου Στάνφορντ. «Όσο πιο συμπονετικός γίνεται κάποιος τόσο ανακαλύπτει την αυθόρμητη ανθρώπινη επιθυμία να βοηθά τον πλησίον. Ίσως αυτό να είναι το φάρμακο που χρειάζεται η ανθρωπότητα, σήμερα περισσότερο από ποτέ».

Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο: η συμπόνια μάς κάνει ευτυχέστερους
Όλοι έχουμε βιώσει τη χαρά της προσφοράς στον συνάνθρωπο. Τώρα πια η επιστήμη έρχεται να εξηγήσει την ευεργετική επίδραση των καλών πράξεων. Εγκεφαλογραφήματα σε ανθρώπους την ώρα που προσφέρουν, δείχνουν ότι οι πράξεις γενναιοδωρίας ενεργοποιούν στον εγκέφαλο τα κέντρα που προκαλούν ευχαρίστηση. Η διέγερσή τους απελευθερώνει στον οργανισμό ντοπαμίνη και άλλους νευροδιαβιβαστές με αποτέλεσμα να βιώνουμε συναισθήματα που κυμαίνονται από την απλή ευχαρίστηση μέχρι την ευφορία.

«Η βιολογία πλέον επιβεβαιώνει όσα οι πνευματικές παραδόσεις ανά τον κόσμο υποστηρίζουν εδώ και αιώνες» λέει ο Stephen G. Post, συγγραφέας του βιβλίου «Τα κρυμμένα δώρα της βοήθειας» («Hidden Gifts of Helping», 2011). Όπως υπογραμμίζει, «η προσφορά στους άλλους είναι τόσο σημαντική για να ανθίσει ο άνθρωπος όσο η καλή τροφή και ο έρωτας αφού ενεργοποιεί το κομμάτι του εγκεφάλου που μας κάνει ευτυχισμένους».

Το 2010 ομάδα ερευνητών από παγκοσμίως αναγνωρισμένα πανεπιστημιακά ιδρύματα ανέλυσε τις συνήθειες, σε ό,τι αφορούσε τον τρόπο που ξόδευαν χρήματα, 200.000 ανθρώπων με διαφορετικό κοινωνικό και οικονομικό υπόβαθρο από 136 χώρες. Το οικουμενικό συμπέρασμα της ομάδας ήταν ότι ανεξάρτητα από τις διαφορές στην κουλτούρα και το εισόδημα, αυτό που έκανε πιο ευτυχισμένους τους συμμετέχοντες ήταν να ξοδεύουν για να ευχαριστήσουν τους άλλους.

Η συμπόνια ενισχύει τις σχέσεις
Η συμπόνια οδηγεί στη δημιουργία ουσιαστικών δεσμών με τους άλλους, ενώ προσφέρει επιτυχία στις διαπροσωπικές σχέσεις και μεγαλύτερη διορατικότητα σε ό,τι αφορά την ευημερία του ατόμου. Ωστόσο, αν και έμφυτη, η ικανότητα να ανοίγουμε τις καρδιές μας και να δενόμαστε με τους άλλους δεν είναι μια εύκολη υπόθεση, ιδιαίτερα όταν οι άλλοι υποφέρουν για κάποιο λόγο. Ερευνητές στο Στάνφορντ έχουν αναπτύξει μια μέθοδο που μπορεί να αποδειχθεί πολύ χρήσιμη σε τέτοιες περιπτώσεις.

Σε ένα πρόγραμμα εννέα εβδομάδων αξιοποιούν διαφορετικές τεχνικές διαλογισμού, για παράδειγμα την πρακτική Tονγκλέν, μια θιβετιανή βουδιστική μέθοδο, κατά την εφαρμογή της οποίας φανταζόμαστε ότι εισπνέουμε τον πόνο του άλλου εκπνέοντας ταυτόχρονα αγάπη και καλοσύνη. Με αυτό τον τρόπο οι εκπαιδευόμενοι καλλιεργούν τη συμπόνια και μαθαίνουν να ελέγχουν τα συναισθήματά τους ώστε να μπορούν να νιώθουν τον πόνο του άλλου χωρίς να συντρίβονται από αυτόν. Μέχρι στιγμής τα αποτελέσματα είναι πολύ ενθαρρυντικά καθώς όσοι συμμετέχουν στο πρόγραμμα βιώνουν πολύ θετικά αποτελέσματα.



Ανακαλύψτε την αγάπη
Ένα φαινόμενο που παρατηρείται συχνά είναι να χάνουμε τη συμπόνια όταν ο νους μας αποσυνδέεται από την καρδιά μας, το κέντρο όπου μπορούμε να αγκαλιάσουμε και να αποδεχτούμε πτυχές του εαυτού μας και των ανθρώπων που μας περιβάλλουν. Μπορούμε ωστόσο να επανασυνδεθούμε με την καρδιά και τα συναισθήματά μας εφαρμόζοντας μια πολύ αποτελεσματική πρακτική διαλογισμού:

Καθίστε άνετα και πάρτε μερικές βαθιές αναπνοές. Πείτε μια προσευχή που έχει νόημα για εσάς και, αν επιθυμείτε, φέρτε τις παλάμες στην καρδιά. Συλλογιστείτε ένα αγαπημένο πρόσωπο και νιώστε τη ζεστασιά της καρδιά σας να κατευθύνεται προς τον συγκεκριμένο άνθρωπο. Μετά από λίγα λεπτά στρέψτε αυτή την ενέργεια προς τα μέσα, ανοίγοντας την καρδιά στον εαυτό σας. Αν αναδυθούν αρνητικές σκέψεις, όπως αποδοκιμασία ή κριτική για τις πράξεις σας ή για κάποιες πτυχές του χαρακτήρα σας, νιώστε συμπόνια για τον εαυτό σας και αποδεχτείτε τον όπως είναι. Στρέψτε τη σκέψη σας ξανά σε αγαπημένα πρόσωπα στέλνοντας σε αυτά την αγάπη και τη συμπόνια σας, αποδεχόμενοι τις αδυναμίες και τα μειονεκτήματά τους. Η ομορφιά της καρδιάς είναι ότι αποδέχεται και αγκαλιάζει τα πάντα.

Τελειώστε την πρακτική σας διατυπώνοντας νοερά την πρόθεση να έχετε την ίδια καλόκαρδη διάθεση όλη την ημέρα. Μείνετε πιστοί σε αυτή την υπόσχεση και παρατηρήστε πόσο θα αλλάξει τη διάθεσή σας.

Τα πολλαπλά οφέλη της συμπόνιας
Πλέον υπάρχουν αποδείξεις ότι η συμπόνια έχει πολλαπλά οφέλη για την υγεία του ανθρώπου. Πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι μειώνει το στρες και καταπολεμά την κατάθλιψη, μειώνει τον πόνο, επιταχύνει την ανάρρωση από ασθένειες, συμβάλλει στη μακροζωία. Πώς μπορώ να βοηθήσω, θα αναρωτηθεί κανείς. Δεν χρειάζονται πολλά και σίγουρα θα βρείτε τον τρόπο. Από μια χειρονομία βοήθειας στο συνάνθρωπο που την έχει ανάγκη μέχρι τη συμμετοχή σε προγράμματα εθελοντών. Απλά ρωτήστε στο δήμο, στην ενορία ή σε ομάδες που δραστηριοποιούνται στη γειτονιά σας. Εξάλλου, σε μια κοινωνία που βιώνει μια τόσο βαθιά κρίση όσο η ελληνική, η αλληλεγγύη και η συμπόνια αποκτά ξεχωριστή, ζωτική σημασία.

Ντίνα Πετροπούλου

in_dina@yahoo.com

#Quantumnaut

Αυτό είναι το μυστικό του Σωκράτη για να πετύχεις οτιδήποτε επιθυμείς!

Καθώς ο Πλάτων έκανε βόλτα, ένα πρωινό με το δάσκαλό του Σωκράτη, τον κοίταξε βαθιά στα μάτια και τον ρώτησε ποιο είναι το μυστικό για να πετύχεις οτιδήποτε.

Ο Σωκράτης δεν απάντησε και ο Πλάτων από σεβασμό δεν επίμεινε, λίγο πριν φτάσουν όμως στην πηγή στερνή για να πιουν νερό, δεν άντεξε και ξαναρώτησε…

Τότε ο δάσκαλος έσκυψε ήπιε νερό και έπιασε άγρια τον Πλάτωνα από τα μαλλιά και έβαλε το κεφάλι του βίαια μέσα στη γούρνα και λίγο πριν πνιγεί τον απελευθέρωσε, ενώ εκείνος τραβήχτηκε παίρνοντας βαθιά ανάσα, όπως αναφέρει το tonwtiko.

Μετά από λίγη ώρα και αφού ο Πλάτων είχε συνέλθει ο Σωκράτης είπε:

“Θα πετύχεις μόνον όταν στην επιθυμία σου βάλεις, την ίδια δύναμη που έβαλες τώρα για να ζήσεις. Οι άνθρωποι Πλάτων έχουν επιθυμίες, που αν δεν γίνουν σφοδρές επιθυμίες θα παραμείνουν μόνον φαντασιώσεις».

kontranews.gr

#Quantumnaut

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΝΩΣΗ / ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

Τι είναι η Ύπνωση; Τι είναι η Υπνοθεραπεία;

H Ύπνωση και η Υπνοθεραπεία είναι δύο όροι πολύ παρεξηγημένοι. Η Υπνοθεραπεία είναι θεραπεία η οποία βασίζεται στην Ύπνωση. Ο όρος ‘ Ύπνωση’ χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον James Braid στο πρώτο βιβλίο που γράφτηκε σχετικά με την Ύπνωση με την πρόθεση να υποδηλώσει ‘ύπνο του νευρικού συστήματος’. 

Ποια είναι η διαφορά ύπνου και Ύπνωσης;

Κατά την διάρκεια του ύπνου όπως θα δούμε και παρακάτω υπερτερούν στον εγκέφαλο τα εγκεφαλικά κύματα Δέλτα, ενώ κατά την διάρκεια της Ύπνωσης υπερτερούν στον εγκέφαλο τα εγκεφαλικά κύματα Θήτα.

Κατά την διάρκεια του ύπνου τα μάτια είναι πάντα κλειστά, ενώ κατά την διάρκεια της Ύπνωσης το Υποσυνείδητο είναι ανοιχτό σε υποβολές και τα μάτια μπορούν να είναι ανοιχτά ή κλειστά. Η κατάσταση της Ύπνωσης επέρχεται όταν ο νους συγκεντρώνεται σε κάτι συγκεκριμένο και έχει απορροφηθεί από αυτό. Το συνειδητό κατακλύζεται από μηνύματα από τις  αισθήσεις που βρίσκονται σε έξαρση. Αυτό ξυπνάει στο συνειδητό νου την πρωτογενή καταβολή του να παλέψει ή να φύγει. Επειδή  δεν υπάρχει κάτι με το οποίο να παλέψει, αρκείται στο να ξεφύγει βρίσκοντας την κατάσταση της Ύπνωσης σαν διέξοδο. Από αυτό μπορούμε να δούμε ότι η Ύπνωση είναι μια εντελώς φυσιολογική λειτουργία του νου μας και ‘μπαίνουμε’ σε αυτήν την κατάσταση πολλές φορές κατά την διάρκεια της μέρας.

Άλλη μια διαφορά μεταξύ ύπνου και Ύπνωσης είναι η εξής :

Στην κατάσταση Ύπνωσης το συνειδητό κοιμάται (είναι σε καταστολή), το υποσυνείδητο έχει πάρει τον έλεγχο του νου, και τα εγκεφαλικά κύματα Θήτα υπερτερούν στον εγκέφαλο.  Στην κατάσταση ύπνου, όλες οι λειτουργίες του νου είναι σε καταστολή.

Η κατάσταση Ύπνωσης αυτή συχνά αποκαλείται ‘Ζώνη’ από τους μουσικούς, και είναι η δημιουργική κατάσταση στην οποία μπαίνουν όταν γράφουν μουσική, οι συγγραφείς όταν γράφουν και ο κάθε άνθρωπος που έρχεται σε επαφή με την φύση και νοιώθει να ενώνεται με τον ‘Δημιουργό των Πάντων’, όταν για παράδειγμα ατενίζει την απέραντη ομορφιά της φύσης επάνω από μια κορυφή ενός βουνού.

‘Αλλα παραδείγματα από την καθημερινότητα:

Είσαστε σε μια κατάσταση Ύπνωσης όταν ακούτε κάποιον που είναι σε θέση ισχύς απέναντι σας, να σας δίνει εντολές / συμβουλές. Σε αυτή την κατάσταση το Υποσυνείδητο είναι ανοιχτό σε υποβολές.  Πάντα όμως με την πνευματική άσκηση μπορούμε να μάθουμε να ακυρώνουμε ότι δεν μας ταιριάζει, χρησιμοποιώντας την ελεύθερη μας συνείδηση.

Αυτός είναι ο λόγος που όταν ο γιατρός πει σε κάποιον ‘έχεις τρεις μήνες να ζήσεις’, δεν υπάρχει τέταρτος μήνας για αυτόν.

Επίσης, εννέα στις δέκα περιπτώσεις φοβίας για ομιλία μπροστά στο κοινό, προέρχονται και έχουν εμπεδωθεί από τα παιδικά χρόνια. Όταν ο δάσκαλος έπιασε κάποιον αδιάβαστο και τον σήκωσε να του δώσει ξύλο με τον χάρακα μπροστά σε όλη την τάξη η να τον γελοιοποιήσει.

Παρακολουθούμε ένα έργο στην τηλεόραση /DVD και ΄πεταγόμαστε’ από την θέση μας γιατί τρομάζουμε όταν κάτι παθαίνει ένας από τους πρωταγωνιστές της ταινίας, παρ’ όλο που ξέρουμε ότι αυτό που βλέπουμε είναι ‘τεχνητό’, είναι ένα έργο, και υπάρχουν κάμερες, και πολλοί άνθρωποι και σκηνοθέτες πίσω από αυτές. Το μυαλό μας έχοντας απορροφηθεί από την πλοκή της ταινίας και έχει ξεχάσει το γεγονός ότι αυτό που βλέπει δεν είναι πραγματικότητα. Μας δίνει το ερέθισμα να πεταχτούμε από την θέση μας την στιγμή που παθαίνει κάτι ένας από τους πρωταγωνιστές. (Το οποίο φυσικά ξέρουμε ότι είναι γραμμένο στο σενάριο του έργου που παρακολουθούμε, αλλά ‘προτιμούμε’ να το αγνοούμε).

Άλλο ένα παράδειγμα είναι όταν οδηγούμε και σκεφτόμαστε κάτι και δεν καταλάβαμε πότε κιόλας φτάσαμε στον προορισμό μας. Το συνειδητό μας ήταν προσηλωμένο σε κάτι που μας απασχολούσε, ενώ το υποσυνείδητό μας ήταν συγκεντρωμένο στο να κάνει κάτι που ξέρει να κάνει πολύ καλά σαν ‘ασυνείδητη συνήθεια’. Σταμάταγε στα φανάρια, όπου και όταν έπρεπε, έβγαζε φλας και έστριβε εκεί που έπρεπε και έκανε ότι χρειαζόταν για να φτάσουμε με ασφάλεια στον προορισμό μας.

Η κατάσταση Ύπνωσης στην καρέκλα του Υπνοθεραπευτή χρησιμοποιείται για να μπει ο θεραπευόμενος σε μια κατάσταση κατά την οποία θα μπορεί να χρησιμοποιήσει το Υποσυνείδητό του κάτω από την ασφαλή καθοδήγηση του Υπνοθεραπευτή για να κάνει τις αλλαγές που αυτός θέλει στην συμπεριφορά του.

Η κατάσταση ‘Ύπνωσης που οδηγεί σε Υπνοθεραπεία, εκδηλώνεται στο σώμα με κούραση των ματιών που οδηγεί σε κλείσιμο των βλεφαρίδων, αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο αναπνέουμε (η αναπνοή γίνεται πιο αργή και ρυθμική), στο στόμα και στον λαιμό δημιουργείται η αίσθηση ότι ξεραίνονται και ο άνθρωπος θέλει να καταπιεί. ‘Όταν τα μάτια κάτω από τα κλειστά ματόκλαδα κοιτάξουν προς τα πάνω, δίνεται η εντολή στον εγκέφαλο να αρχίσει να χρησιμοποιεί τον Υποσυνείδητο (η Ασυνείδητο) νου, για να αποκτήσει πρόσβαση στις πεποιθήσεις και συμπεριφορές που έχουν γραφτεί εκεί, όπως ένα κομπιούτερ γράφει τις πληροφορίες στον σκληρό δίσκο.

Κατά την διάρκεια της Ύπνωσης όλες οι αισθήσεις βρίσκονται σε εγρήγορση και πολλαπλασιάζονται (σύνηθες φαινόμενο είναι ότι όταν κάποιος μπαίνει σε κατάσταση Ύπνωσης ακούει πιο έντονα ήχους, όπως τον ήχο από κάποιο μηχάνημα κλιματισμού η θέρμανσης που μόλις και μετά βίας τον άκουγε πριν μπει στην κατάσταση Ύπνωσης).

Γιατί όμως μπαίνουμε σε αυτήν την κατάσταση Ύπνωσης; Τι μας ωφελεί;

Το μυαλό μας αποτελείται το Συνειδητό (12% του μυαλού μας), το κριτικό μυαλό που είναι μέρος του Συνειδητού και του Υποσυνειδήτου, και το Υποσυνείδητο (ή Ασυνείδητο), το οποίο είναι το 88% του μυαλού μας.  Ενώ το Συνειδητό μπορεί να κάνει ταυτόχρονα μόνο 3-4 πράγματα, το Υποσυνείδητο καταγράφει τα πάντα τα οποία του στέλνουν οι αισθήσεις μας.

Στο υποσυνείδητο καταγράφονται επίσης και όλες μας οι εμπειρίες που περνιούνται από γενιά σε γενιά μέσω του DNA, όπως και όλες οι εμπειρίες και τα συναισθήματα, από την στιγμή που θα δημιουργηθεί η καινούργια ζωή μέσα στην μήτρα.

Όταν λοιπόν μπαίνουμε σε κατάσταση Ύπνωσης, μέσω Αυτό-Ύπνωσης (αν την έχουμε διδαχτεί) ή Έτερο-Ύπνωσης, δουλεύοντας με έναν Υπνοθεραπευτή, μέσα από την καθοδήγηση του Υπνοθεραπευτή, ερχόμαστε σε επαφή με τις εμπειρίες και τα συναισθήματα που έχουν αποθηκευτεί στο υποσυνείδητο και μπορούμε να κάνουμε άμεσες αλλαγές σε αυτά, με ασφάλεια, λόγω του γεγονότος ότι είμαστε σε κατάσταση Ύπνωσης και καθοδηγούμαστε από τον Υπνοθεραπευτή.

Το γεγονός ότι η Υπνοθεραπεία δουλεύει άμεσα με το Υποσυνείδητο, είναι αυτό που την κάνει πιο γρήγορη σαν θεραπεία και πιο αποτελεσματική από την κλασσική Ψυχοθεραπεία κατά την οποία ο θεραπευτής και ο θεραπευόμενος συζητάνε το πρόβλημα και επιδιώκουν λύση, χρησιμοποιώντας τον συνειδητό νου, που είναι το 12% του μυαλού, ενώ κατά την διάρκεια της Υπνοθεραπείας χρησιμοποιείται το Υποσυνείδητο (ή ασυνείδητος νους) που είναι το 88% του νου.

Οι πέντε κατηγορίες εγκεφαλικά κυμάτων και η Υπνοθεραπεία

Ο εγκέφαλος μας είναι ένα ζωντανό κομπιούτερ το οποίο δουλεύει με ηλεκτρομαγνητικά κύματα. Αν συνδέσουμε τα ηλεκτρόδια ενός ηλεκτροεγκεφαλογράφου στο κεφάλι θα δούμε στην οθόνη τα εγκεφαλικά κύματα του εγκεφάλου.  Οι επιστήμονες έχουν χωρίσει τα εγκεφαλικά κύματα σε κατηγορίες, ανάλογα με τις συχνότητες στις οποίες αυτά δραστηριοποιούνται. Όλες οι κατηγορίες εγκεφαλικών κυμάτων είναι πάντα παρόντες στον εγκέφαλο, αλλά ανάλογα με το τι δραστηριότητα κάνουμε κάθε συγκεκριμένη στιγμή, κάποια ομάδα κυμάτων υπερτερεί έναντι των άλλων. ‘Όταν λοιπόν στην ‘καθομιλουμένη’ λέμε ότι είμαστε σε κατάσταση Θήτα, εννοούμε ότι κατά την στιγμή της μέτρησης τα εγκεφαλικά κύματα Θήτα υπερτερούσαν έναντι όλων των άλλων κυμάτων στον εγκέφαλο. Για παράδειγμα όταν είμαστε σε κατάσταση βαθιάς χαλάρωσης είμαστε σε κατάσταση Θήτα, ενώ όταν είμαστε σε μια κατάσταση ελαφριάς χαλάρωσης η ονειροπόλησης, ή μόλις μπαίνουμε σε κατάσταση διαλογισμού, είμαστε στην κατάσταση Άλφα.

Τα εγκεφαλικά κύματα έχουν αναλυθεί και έχουν μπει στις επόμενες κατηγορίες :

Κύματα Γάμμα. Από 28-40 Hz (κύκλους το δευτερόλεπτο). 

Είναι τα κύματα στα οποία ενεργοποιείται ο εγκέφαλος όταν μαθαίνουμε η επεξεργαζόμαστε πληροφορίες. Τα κύματα Γάμμα συνδέονται με ανώτερη πνευματική δραστηριότητα και την απελευθέρωση των ενδορφινών Βήτα.

Κύματα Βήτα. Από 14-28 Hz (κύκλους το δευτερόλεπτο). 

Είναι τα κύματα στα οποία ενεργοποιείται ο εγκέφαλος όταν κάνουμε μια συνειδητή ενασχόληση, όταν σκεφτόμαστε, μιλάμε και επικοινωνούμε, όπως και τώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές.

Κύματα Άλφα. Από 7.8-14 Hz (κύκλους το δευτερόλεπτο).

Σε κατάσταση ‘Άλφα είμαστε όταν είμαστε σε κατάσταση αρχικής χαλάρωσης, διαλογισμού ή όταν ονειροπολούμε.  Επίσης είναι η πρώτη από τις κατηγορίες θεραπευτικών συχνοτήτων (η άλλη κατηγορία θεραπευτικών συχνοτήτων είναι η Θήτα).  Έχει παρατηρηθεί ότι όταν ένας θεραπευτής κάνει Reiki μπαίνει σε κατάσταση Άλφα για να ενωθεί με την Πηγή της Ενέργειας την οποία θέλει να μεταδώσει. Όταν

Κύματα Θήτα. Από 4-7.8 Hz (κύκλους το δευτερόλεπτο).

Είμαστε σε κατάσταση Θήτα κατά την διάρκεια Ύπνωσης η Αυτό-Ύπνωσης, όταν είμαστε σε κατάσταση βαθιάς χαλάρωσης και βαθύ διαλογισμού, όπως και στην φάση RΕM – (Rapid Eye movement) που είναι η δεύτερη φάση του ύπνου.

‘Όταν είμαστε σε κατάσταση Θήτα και ο νους έχει άμεση πρόσβαση στο Υποσυνείδητο, έχει άμεση πρόσβαση στον ‘σκληρό δίσκο’ του νου μας, εκεί που αποθηκεύονται οι αναμνήσεις, οι εμπειρίες και τα συναισθήματα, οι συνήθειες και η δημιουργικότητα και η έμπνευση, τα συναισθήματα και η πνευματική σύνδεση.

Πολλοί πνευματικοί άνθρωποι διαλογίζονται για πολλές ώρες για να φτάσουν σε πολύ βαθειά κατάσταση Θήτα και να επιτύχουν μια κατάσταση απόλυτης χαλάρωσης και ηρεμίας.

Στην κατάσταση Θήτα είμαστε δημιουργικοί, μας έρχεται έμπνευση και αναπτύσσεται η πνευματικότητά μας.

Σε αυτήν την κατάσταση μπορούμε να βοηθήσουμε τον εαυτό μας να αποσυνδέσει αρνητικά συναισθήματα από τις μνήμες και τις αναμνήσεις και έτσι να ξεπεράσουμε αρνητικές καταστάσεις και φοβίες που μέχρι τώρα θεωρούσαμε αξεπέραστες.

Κύματα Θήτα, η Δεύτερη φάση του Ύπνου (REM) και Υπνοθεραπεία

Η φάση αυτή εκδηλώνεται με τρεμόπαιγμα των βλεφάρων και γύρισμα των ματιών προς τα επάνω, προς την επίφυση, (η τρίτο μάτι) το οποίο συμβολικά δεχόμαστε ότι είναι στην μέση του μετώπου, όπως ανεβαίνει η νοητική γραμμή της συνέχισης της μύτης.

Κατά την διάρκεια αυτής της φάσης του ύπνου, το Υποσυνείδητο ‘ανοίγει’ και αφήνει να φύγουν μέσω των ονείρων ότι δεν χρειάζεται από τα ερεθίσματα της ημέρας που πήρε μέσω των αισθήσεων και έχει αποθηκεύσει προσωρινά στο κριτικό μυαλό, που βρίσκεται μεταξύ Συνειδητού και Υποσυνειδήτου.

Με την Υπνοθεραπεία, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την δεύτερη φάση του Ύπνου, (REM), δίνοντας υποβολές κατά την διάρκεια της θεραπείας, έτσι ώστε να βοηθηθεί η κατάσταση εκτόνωσης του νου από τα αρνητικά συναισθήματα και τις αρνητικές πεποιθήσεις και να ‘δημιουργηθεί χώρος’ για καινούργια όμορφα συναισθήματα και συνήθειες για να φτιαχτούν και να εγκατασταθούν στο Υποσυνείδητο.

Κύματα Δέλτα. Από 0-4 Hz (κύκλους το δευτερόλεπτο).

Είναι μια από τις τρεις  εγκέφαλος κοιμάται (συνειδητό και υποσυνείδητο είναι σε καταστολή) και το σώμα κάνει ανάπλαση κυττάρων. Αυτός είναι ο λόγος που χρειαζόμαστε τον καλό και χαλαρωτικό ύπνο, ειδικά κατά την διάρκεια της ανάρρωσης από κάποια ασθένεια.

#Quantumnaut

Για περισσότερες πληροφορίες: 
Nikos Stefanos Gevgelis 
''Master Hypnotist'' 
Member in National Guild of Hypnotists, Inc.

Contact:
HypnoGnosis
dr.nsgx@gmail.com
quantumnautacademy@gmail.com
Τηλ: 698 449 6539