Τα αρνητικά συναισθήματα απενεργοποιούν το ανοσοποιητικό μας σύστημα (διαμέσου του τσάκρα του καρδιακού πλέγματος) και κατ’ αυτό τον τρόπο όλοι οι υιοί και τα μικρόβια, καρκινικά κύτταρα που κυκλοφορούν μέσα μας επιτίθενται στον οργανισμό και τον καταβάλουν. Το κυριότερο όμως ο φόβος, η αμφιβολία, η αγωνία και η ανησυχία μας οδηγούν σε μία αμυντική στάση, η οποία μας παρεμποδίζει την αυθόρμητη ροή της νοημοσύνης και έμπνευσης που δεχόμαστε από την Πηγή μας.
Τα αρνητικά συναισθήματα μας δημιουργούνται όταν αμφιβάλλουμε ότι κάποια ανάγκη μας δεν θα πραγματοποιηθεί ή κυρίως φοβάμαι ότι δεν θα πραγματοποιηθεί.
Το κακό με τους ενήλικες είναι ότι κρατάμε το φόβο, το θυμό, μέσα μας, με αποτέλεσμα να σταματάμε τη ροή της ενέργειας μέσα μας, να στέλνουμε μήνυμα στον υποθάλαμο και στη συνέχεια στην υπόφυση να εκκρίνει υπερβολικά ορισμένες ορμόνες που μας καταστρέφουν την υγεία μας, όπως της κορτιζόλης, αδρεναλίνης, ινσουλίνης, χοληστερίνης ή να προκαλούν τη μείωση της θυροξίνης που καταστρέφει κυριολεκτικά το μεταβολισμό μας. Τα συναισθήματα όπως κι όλες οι ανθρώπινες εκδηλώσεις είναι ενέργεια η οποία πάλλεται σε ορισμένες συχνότητες. Είναι ενέργεια που φουντώνει, εξαπλώνεται και πρέπει να την αφήσουμε να ρέει και να φύγει. Είναι ένα κύμα ενέργειας, το όποιο αν το μπλοκάρουμε με το να το κρατήσουμε μέσα μας, μας κάνει τεράστια ζημιά.
Αν δείτε τα παιδιά δεν κρατούν αρνητικά συναισθήματα. Παίζουν, θυμώνουν
Εγώ έπαθα Σκλήρυνση κατά Πλάκας διότι κράτησα μέσα μου το μίσος, το θυμό, τις ενοχές. Η αρνητική ενέργεια των αρνητικών μου συναισθημάτων διαμέσου του 4ου τσάκρα, του τσάκρα της καρδιάς παραπλάνησαν το ανοσοποιητικό μου σύστημα και το έκαναν να βλέπει τμήματα του σώματος μου, σαν εχθρούς του.
Δυστυχώς ο περισσότερος κόσμος εθίζεται στα αρνητικά συναισθήματα (ενοχή, φόβο..) με την διαδικασία της εκκρίσεως πεπτιδίων και της εισβολής τους στα κύτταρα μας διαμέσου των ανάλογων υποδοχέων.
O Herbert Benson πρόεδρος του Harvard Medical School’s Mind – Body Medical Institute μας λέει ότι σκέψεις γεμάτες φόβο και stress, οδηγούν σε έγκριση στρεσογόνων ορμονών όπως της νορεπινεφρίνης που εμποδίζουν όλες της φυσικές θεραπευτικές δυνάμεις του σώματος μας να δράσουν. Μπορεί οι στρεσογόνες αυτές σκέψεις να μην πραγματοποιηθούν ποτέ, αλλά η ζημιά που προκαλούν είναι η ίδια..
Η κύρια όμως ορμόνη που εκκρίνεται από τα επινεφρίδια όταν κυριαρχούμαστε από αρνητικές σκέψεις, είναι η κορτιζόλη. Σύμφωνα με τον Dr Bruce McEwen διευθυντή νευροενδοκρινολογίας στο Rockefeller University στο New York University, η έκκριση κορτιζόλης φθείρει τον εγκέφαλο, οδηγεί σε ατροφία τα εγκεφαλικά κύτταρα και προκαλεί απώλεια μνήμης. Επίσης αυξάνει την πίεση αλλά και το σάκχαρο στο αίμα, με αποτέλεσμα την αρτηριοσκλήρυνση και την ανάπτυξη καρδιακών ασθενειών.
Το κυριότερο αρνητικό συναίσθημα είναι ο φόβος.
Ένας ασθενής με Σκλήρυνση κατά πλάκας στην Αμερική συνειδητοποίησε ότι έπαθε αυτή την ασθένεια επειδή ένοιωθε ένα διαρκή φόβο, μια μόνιμη απειλή. Ο διαρκής φόβος του έθετε σε συνεχή συναγερμό τα επινεφρίδια τα οποία ήταν υποχρεωμένα να παράγουν συνεχώς κορτιζόλη και να φθείρουν ανεπανόρθωτα το σώμα του. Περιέγραψε το φόβο του, την διαρκή απειλή που δεχόταν και έθετε σε λειτουργία τα επινεφρίδια, σαν τον συναγερμό που κτυπά όταν η πόρτα παραβιάζεται από διαρρήκτες. Για το σώμα μας, ο φόβος είτε είναι πραγματικός είτε είναι φανταστικός, έχει τα ίδια αρνητικά αποτελέσματα, την έκκριση της κορτιζόλης.
Όπως μας εξηγεί ο Dr Alex Loyd, τα πάντα ελέγχονται από τον μεταιχμιακό ή συναισθηματικό εγκέφαλο και συγκεκριμένα του υποθάλαμου, οποίος ελέγχει τα εξής: 1ον την αρτηριακή πίεση του αίματος, 2ον την θερμοκρασία του σώματος, 3ον την ρύθμιση των υγρών του σώματος μας δια μέσου της δίψας και της λειτουργίας των νεφρών, 4ον την συσταλτικότητα της μήτρας, 5ον την έκκριση γάλακτος από το στήθος, 6ον την συναισθηματική μας διαδικασία, 7ον την αυξητική ορμόνη, 8ον τα επινεφρίδια, 9ον την ορμόνη του θυρεοειδή αδένα και 10ον την λειτουργία των σεξουαλικών οργάνων.
Η διαδικασία της δημιουργίας κορτιζόλης: ο υποθάλαμος που λαμβάνει σήμα κίνδυνου, διαμέσου του τρίτου ματιού, όταν διακατεχόμαστε από στρες και αρνητικά συναισθήματα, εκκρίνει την ορμόνη CRH (Corticotropin Releasing Hormone), ορμόνη που διεγείρει την υπόφυση για να παράγει την ορμόνη ACTH. Η ορμόνη ACTH (Adrenocorticotropic Hormone), που εκκρίνεται από τον πρόσθιο λοβό της υπόφυσης, διεγείρει την έκκριση της κορτιζόλης από τα επινεφρίδια.
Σύμφωνα με την Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, η κορτιζόλη αυξάνει το σάκχαρο του αίματος διασπώντας το γλυκογόνο και προωθώντας τη μετατροπή των αμινοξέων σε γλυκόζη στο ήπαρ, διαδικασία που ονομάζεται γλυκονεογένεση. Για το λόγο αυτό η κορτιζόλη είναι μια διαβητογόνος ορμόνη. Από την άλλη πλευρά ενισχύει τον καταβολισμό των πρωτεϊνών. Η μυϊκή μάζα ελαττώνεται, ενώ παρουσιάζεται και οστεοπορωτική δράση. Με την παρουσία της κορτιζόλης, το λίπος έχει την τάση να συγκεντρώνεται στον τράχηλο και τον κορμό. Η κορτιζόλη καταστέλλει το ανοσοποιητικό σύστημα, και κυρίως τα λεμφοκύτταρα, ενώ περιορίζει την εκδήλωση της φλεγμονώδους απάντησης. Με τον τρόπο αυτό, αυξάνεται η επιρρέπεια του οργανισμού απέναντι στις λοιμώξεις. Λόγω κατακράτησης χλωριούχου νατρίου, αυξάνεται και η αρτηριακή πίεση. Όταν υπάρχει υπερέκκριση κορτιζόλης, μπορεί να παρατηρηθούν ψυχικές διαταραχές. Τέλος, η κορτιζόλη μπορεί να προκαλέσει νέος έλκος στο γαστρεντερικό σύστημα ή να αναζωπυρώσει παλαιό έλκος.
Η πίστη μας , καθώς και τα θετικά συναισθήματα της αγάπης, ευσπλαχνίας, γαλήνης, παίζουν καθοριστικό ρόλο στην αυτοθεραπεία μας. Στο Hearth math Institute στην Αμερική απέδειξαν ότι η πίστη μπορεί να εναρμονίσει τη δύναμη του σώματος και της ψυχής μας με την πρόθεσή μας να θεραπευτούμε. Αναλυτικότερα ανακάλυψαν ότι με τη βαθιά πίστη, το ανοσοποιητικό μας σύστημα παράγει την Ανοσοσφαιρίνη Α (Immunoglobulin A) που καταπολεμά όλους τους ιούς.
Έχει αποδειχθεί ότι άτομα που διαλογίζονται για 5 λεπτά κάθε πρωί, ισχυροποιούν το ανοσοποιητικό τους σύστημα, ανεβάζοντας με το διαλογισμό τα επίπεδα της Ανοσοσφαιρίνης Α.
Τα θετικά συναισθήματα (αγάπης, ευσπλαχνίας, γαλήνης, γενναιοδωρίας), που καλλιεργούμε με το διαλογισμό, ανεβάζουν τα επίπεδα της Ανοσοσφαιρίνης Α.
Ένας ασθενής με Σκλήρυνση κατά πλάκας στην Αμερική συνειδητοποίησε ότι έπαθε αυτή την ασθένεια επειδή ένοιωθε ένα διαρκή φόβο, μια μόνιμη απειλή. Ο διαρκής φόβος του έθετε σε συνεχή συναγερμό τα επινεφρίδια τα οποία ήταν υποχρεωμένα να παράγουν συνεχώς κορτιζόλη και να φθείρουν ανεπανόρθωτα το σώμα του. Περιέγραψε το φόβο του, την διαρκή απειλή που δεχόταν και έθετε σε λειτουργία τα επινεφρίδια, σαν τον συναγερμό που κτυπά όταν η πόρτα παραβιάζεται από διαρρήκτες. Για το σώμα μας, ο φόβος είτε είναι πραγματικός είτε είναι φανταστικός, έχει τα ίδια αρνητικά αποτελέσματα, την έκκριση της κορτιζόλης.
Όπως μας εξηγεί ο Dr Alex Loyd, τα πάντα ελέγχονται από τον μεταιχμιακό ή συναισθηματικό εγκέφαλο και συγκεκριμένα του υποθάλαμου, οποίος ελέγχει τα εξής: 1ον την αρτηριακή πίεση του αίματος, 2ον την θερμοκρασία του σώματος, 3ον την ρύθμιση των υγρών του σώματος μας δια μέσου της δίψας και της λειτουργίας των νεφρών, 4ον την συσταλτικότητα της μήτρας, 5ον την έκκριση γάλακτος από το στήθος, 6ον την συναισθηματική μας διαδικασία, 7ον την αυξητική ορμόνη, 8ον τα επινεφρίδια, 9ον την ορμόνη του θυρεοειδή αδένα και 10ον την λειτουργία των σεξουαλικών οργάνων.
Η διαδικασία της δημιουργίας κορτιζόλης: ο υποθάλαμος που λαμβάνει σήμα κίνδυνου, διαμέσου του τρίτου ματιού, όταν διακατεχόμαστε από στρες και αρνητικά συναισθήματα, εκκρίνει την ορμόνη CRH (Corticotropin Releasing Hormone), ορμόνη που διεγείρει την υπόφυση για να παράγει την ορμόνη ACTH. Η ορμόνη ACTH (Adrenocorticotropic Hormone), που εκκρίνεται από τον πρόσθιο λοβό της υπόφυσης, διεγείρει την έκκριση της κορτιζόλης από τα επινεφρίδια.
Σύμφωνα με την Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, η κορτιζόλη αυξάνει το σάκχαρο του αίματος διασπώντας το γλυκογόνο και προωθώντας τη μετατροπή των αμινοξέων σε γλυκόζη στο ήπαρ, διαδικασία που ονομάζεται γλυκονεογένεση. Για το λόγο αυτό η κορτιζόλη είναι μια διαβητογόνος ορμόνη. Από την άλλη πλευρά ενισχύει τον καταβολισμό των πρωτεϊνών. Η μυϊκή μάζα ελαττώνεται, ενώ παρουσιάζεται και οστεοπορωτική δράση. Με την παρουσία της κορτιζόλης, το λίπος έχει την τάση να συγκεντρώνεται στον τράχηλο και τον κορμό. Η κορτιζόλη καταστέλλει το ανοσοποιητικό σύστημα, και κυρίως τα λεμφοκύτταρα, ενώ περιορίζει την εκδήλωση της φλεγμονώδους απάντησης. Με τον τρόπο αυτό, αυξάνεται η επιρρέπεια του οργανισμού απέναντι στις λοιμώξεις. Λόγω κατακράτησης χλωριούχου νατρίου, αυξάνεται και η αρτηριακή πίεση. Όταν υπάρχει υπερέκκριση κορτιζόλης, μπορεί να παρατηρηθούν ψυχικές διαταραχές. Τέλος, η κορτιζόλη μπορεί να προκαλέσει νέος έλκος στο γαστρεντερικό σύστημα ή να αναζωπυρώσει παλαιό έλκος.
Η πίστη μας , καθώς και τα θετικά συναισθήματα της αγάπης, ευσπλαχνίας, γαλήνης, παίζουν καθοριστικό ρόλο στην αυτοθεραπεία μας. Στο Hearth math Institute στην Αμερική απέδειξαν ότι η πίστη μπορεί να εναρμονίσει τη δύναμη του σώματος και της ψυχής μας με την πρόθεσή μας να θεραπευτούμε. Αναλυτικότερα ανακάλυψαν ότι με τη βαθιά πίστη, το ανοσοποιητικό μας σύστημα παράγει την Ανοσοσφαιρίνη Α (Immunoglobulin A) που καταπολεμά όλους τους ιούς.
Έχει αποδειχθεί ότι άτομα που διαλογίζονται για 5 λεπτά κάθε πρωί, ισχυροποιούν το ανοσοποιητικό τους σύστημα, ανεβάζοντας με το διαλογισμό τα επίπεδα της Ανοσοσφαιρίνης Α.
Τα θετικά συναισθήματα (αγάπης, ευσπλαχνίας, γαλήνης, γενναιοδωρίας), που καλλιεργούμε με το διαλογισμό, ανεβάζουν τα επίπεδα της Ανοσοσφαιρίνης Α.
Αντιθέτως, τα αρνητικά συναισθήματα όπως αυτά του φόβου, του θυμού, του μίσους, που έρχονται στο νου μας, ακόμη και για πέντε λεπτά, είναι ικανά να μειώσουν σημαντικά τα επίπεδα της Ανοσοσφαιρίνης Α και κατά συνέπεια να μειώσουν σημαντικά, αν όχι να απενεργοποιήσουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα. To παν είναι πώς μεταφράζουμε τα γεγονότα. Ο τρόπος που δεχτήκαμε το γεγονός, ο τρόπος που το αντιληφθήκαμε, το ερμηνεύσαμε, το φιλτράραμε, αυτός είναι πάντα που γεννάει τον πόνο μας ή την χαρά μας. Κάθε φορά που κάνουμε θετικές σκέψεις ή ερμηνεύουμε θετικά μια εμπειρία μας ή συναναστροφή με τους συνανθρώπους μας, το ασυνείδητο γράφει Όφελος-Κέρδος. Η θετική ενέργεια που δημιουργείται τροφοδοτεί όλη μας την ύπαρξη, δίνοντάς μας τη δύναμη να επιτύχουμε σ’ ό,τι επιθυμούμε. Αν κάνουμε αρνητικές σκέψεις ή ερμηνεύσουμε αρνητικά μια εμπειρία μας, δημιουργείται αρνητική ενέργεια που μας μπλοκάρει και δεν μας αφήνει να πετύχουμε αυτά που θέλουμε, αλλά μας δημιουργεί εσωτερική σύγκρουση, η οποία είναι η κύρια αιτία όλων των θεωρουμένων ανιάτων ασθενειών.
Ο Γερμανός γιατρός Ryke Geerd Hamer μας υποστηρίζει ότι καρκίνο παθαίνουμε όταν έχουμε μεγάλη εσωτερική σύγκρουση, όταν η ζωή μας είναι ενάντια στο σκοπό της ψυχής, που εκφράζεται με τα συναισθήματά μας, όταν πάμε εντελώς ενάντια στα συναισθήματά μας. Το μόνο πραγματικό συναίσθημα που υπάρχει είναι η αγάπη και όλα τα συναισθήματα και αρετές που πηγάζουν από αυτή όπως η χαρά, η γαλήνη, η αγαλλίαση, ο ομορφιά, ο ενθουσιασμός, η ελπίδα, η εμπιστοσύνη, η αλληλεγγύη. Όταν διακατεχόμαστε από το φόβο και από τα συναισθήματα που πηγάζουν από αυτόν όπως είναι ο πανικός, ο θυμός, το μίσος, η οργή, η ζήλια, ο φόβος απώλειας, θανάτου, σημαίνει σίγουρα ότι έχουμε κόψει την επικοινωνία, την πρόσβαση με την Πηγή μας, πάμε ενάντια στο σκοπό της ψυχής μας, βιώνουμε εσωτερική σύγκρουση και αργά ή γρήγορα η αρρώστια θα έλθει για να μας κάνει να αναθεωρήσουμε τη ζωή μας και να έλθουμε στο «σωστό δρόμο». Έχω αναφερθεί ξεκάθαρα στη δομή του εγκεφάλου μας όπου όταν έχουμε αρνητικά συναισθήματα ο μεταιχμιακός ή συναισθηματικός εγκέφαλος δίνει εντολή στον ερπετικό ή αυτόνομο νευρικό σύστημα να μπει σε διαδικασία συναγερμού όπου αυξάνει την πίεση του αίματος τον κτύπο της καρδιάς, την αναπνοή, σφίγγει τα δόντια, εκκρίνει γαστρικά υγρά, δημιουργεί σπαστική κίνηση στο έντερο, σφίγγει τους μυς στον αυχένα και στον ώμο. Σε βαθύτερη βέβαια σύγκρουση παραπλανά το ανοσοποιητικό σύστημα το οποίο αντιλαμβάνεται ότι απειλείται από τα ίδια του τα μέλη και επιτίθεται σε αυτά. Υπάρχουν τόσα αυτοάνοσα νοσήματα, όσα είναι και τα όργανα ή μέρη του σώματός μας. Σε ακόμη βαθύτερη σύγκρουση το άτομο παθαίνει καρκίνο. Όταν απαλλαγούμε από το φόβο, όλα διορθώνονται, όλα πάνε τέλεια μέσα μας.
Ο Γάλλος γιατρός Jean-Jacques Crèvecœur και ο Γερμανός γιατρός Ryke Geerd Hamer μας εξηγούν πως μπορούμε να ξεπεράσουμε τις εσωτερικές συγκρούσεις:
Το να ξαναμάθουμε λοιπόν να ακούμε τα συναισθήματά μας, να τα αναγνωρίζουμε και να τα δεχόμαστε, να τα ευχαριστούμε μάλιστα που επαγρυπνούν για μας, είναι ένας πρώτος σταθμός για να αποφεύγουμε τις καταστρεπτικές εσωτερικές συγκρούσεις και το στρες. Εάν, επιπλέον, μπορούμε να εκφράσουμε τα συναισθήματά μας με τρόπο κατάλληλο, υπεύθυνα, χωρίς να αποδίδουμε στους άλλους την ευθύνη, θα μπορέσουμε πολύ γρήγορα να ξαναβρούμε την ισορροπία μας.
Να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας. Να τολμάμε τις αντιπαραθέσεις, με σεβασμό στους άλλους : πόσες φορές, σε δύσκολες, τεταμένες, δυσάρεστες καταστάσεις, δεν συνέβη να μην τολμήσουμε να πούμε τα πράγματα στον άλλο, με σεβασμό, αλλά και σταθερά, με θάρρος ; Πόσες φορές δεν κατάπιαμε τα λόγια μας από φόβο μην προκαλέσουμε σύγκρουση ; Φοβόμαστε συχνά να πούμε δυσάρεστα πράγματα, επειδή πιστεύουμε ότι είναι προτιμότερο να διατηρούμε την ειρήνη ανάμεσα στους ανθρώπους. Όμως αυτή η ειρήνη είναι απατηλή, αφού μέσα μας μπορεί να γεννιέται ένα ισχυρό βίαιο συναίσθημα. Όμως, μην λέγοντας τίποτα, αυξάνουμε την αίσθηση απογοήτευσης και μνησικακίας μέσα μας, μέχρι που η κατάσταση γίνεται αφόρητη. Τότε, είτε ξεσπάμε βίαια πάνω στον άλλο, οπότε συμβαίνει αυτή η σύγκρουση και η ρήξη που ακριβώς θέλαμε να αποφύγουμε, είτε καταπίνουμε τα συναισθήματά μας για άλλη μια φορά, και τότε συμβαίνει ο καρκίνος ή η οξεία ασθένεια, που μας καλεί να εξετάσουμε προσεχτικά την ανισορροπία που έχουμε δημιουργήσει ... Το να τολμάμε τη σύγκρουση, είναι το να μάθουμε να μιλάμε για τα πράγματα που μας ενοχλούν, ήρεμα, χωρίς υπεκφυγές. Το να μάθουμε να εκφράζουμε με ειλικρίνεια το τι μας συμβαίνει, είναι ο καλύτερος τρόπος για να φροντίζουμε τις σχέσεις μας με τους άλλους.
Να συγχωρούμε, όχι, να συγχωρήσουμε τον άλλο για το κακό που μπορεί να μας έχει κάνει, αλλά να συγχωρήσουμε τον εαυτό μας για τον πόνο που δεχτήκαμε να ζήσουμε τόσο καιρό, μέχρις ότου χαλαρώσουμε, μέχρις ότου εκφράσουμε στον άλλο τις ανάγκες και τα συναισθήματά μας, μέχρις ότου τολμήσουμε την αντιπαράθεση, μέχρις ότου, επιτέλους, αναγνωρίσουμε και δεχτούμε την πραγματικότητα, μέχρις ότου κλείσουμε τις εκκρεμότητές μας.
Όσο και αν μας εκπλήσσει, υπεύθυνοι για τα σοκ, τις εσωτερικές συγκρούσεις, το στρες μας, δεν είναι ποτέ οι άλλοι, ούτε τα γεγονότα.To παν είναι πως μεταφράζουμε τα γεγονότα. Ο τρόπος που δεχτήκαμε το γεγονός, ο τρόπος που το αντιληφθήκαμε, το ερμηνεύσαμε, το φιλτράραμε, αυτός είναι πάντα που γεννάει τον πόνο μας ή την χαρά μας. Η ασθένεια δεν είναι μοιραία, δεν συμβαίνει ποτέ τυχαία. Που θέλει να πει, ότι αλλάζοντας τις συνήθειες συμπεριφοράς μας, τους τρόπους σκέψης μας, τη συναισθηματική ζωή μας, μπορούμε να εξαλείψουμε οριστικά την επήρεια των ασθενειών πάνω μας. Τελικά αν κάπου «πέσαμε έξω» με πολλή αγάπη, χιούμορ και ταπεινότητα, θα πρέπει να ευχαριστήσουμε τον εαυτό μας για την ηλιθιότητά μας και να μας συγχωρήσουμε για το κακό που μας κάναμε.
Ο ολιστικός γιατρός Dr Bradley Nelson στο βιβλίο του «The Emotion Code» μας εξηγεί ξεκάθαρα ότι όλες οι ασθένειες προέρχονται από παγιδευμένα συναισθήματα. Ονομάζει τη μέθοδο απαλλαγής των αρνητικών συναισθημάτων «Future Medicine» δηλαδή ιατρική του μέλλοντος. Εξετάζοντας την αρχαία Κινέζική ιατρική που η κύρια αιτία όλων των ασθενειών είναι ανισορροπία της ενέργειας στο σώμα μας, εφάρμοσε την τεχνική του «The Emotion Code», όπου διαπίστωσε ότι η κύρια αιτία στις παρακάτω ασθένειες ήταν τα παγιδευμένα αρνητικά συναισθήματα και θεράπευσε τα περισσότερα από αυτά όπως: αλλεργίες, άσθμα, ισχίο, πόνο στη μέση, στα γόνατα, στις αρθρώσεις, στον αυχένα, στην κοιλιακή χώρα, στους ώμους, στο στήθος, στα μάτια, προβλήματα στον καρπικό σωλήνα, ινομυώματα, χρόνια κόπωση, καρκίνο, σκλήρυνση κατά πλάκας, Λύκο, καούρες, διαβήτη, νόσο του Chron, δυσκοιλιότητα, σπαστική κολίτιδα, κατάθλιψη, υποθυρεοειδισμό, ίλιγγο, ημικρανίες, αϋπνίες, κρίσεις πανικού, φοβίες, δυσλεξία, μαθησιακές δυσκολίες, Parkinson, προβλήματα ακμής σε μεγαλύτερες ηλικίες, υπογλυκαιμία, αδυναμία.
Ελευθερώνοντας το σώμα μας από τα παγιδευμένα αρνητικά συναισθήματα του δίνουμε την ευκαιρία να αυτοθεραπευτεί, διότι όπως έχουμε αναφέρει, τα αρνητικά συναισθήματα απενεργοποιών το ανοσοποιητικό σύστημα, αλλά και το παραπλανούν έτσι ώστε να θεωρήσει εχθρούς διάφορά σημεία ή όργανα του σώματος, να επιτεθεί και να μας δημιουργήσει όλες τις φλεγμονές και αυτοάνοσα νοσήματα που προαναφέραμε.
Τα παγιδευμένα αρνητικά συναισθήματα είναι η κύρια αιτία για όλους τους πόνους που υποφέρουν οι άνθρωποι σήμερα με κυρίαρχο τον πονοκέφαλο, τον πόνο στον αυχένα (που βρίσκεται ο ερπετικός εγκέφαλος) τον πόνο στη μέση. Τα παγιδευμένα αρνητικά συναισθήματα προκαλούν ανησυχίες, κατάθλιψη, αϋπνίες.
Τι είναι τα παγιδευμένα αρνητικά συναισθήματα; Είναι ενέργεια που παγιδεύεται στο σώμα μας, όταν έχουμε βιώσει έντονο θυμό, θλίψη, ενοχές, ζήλια.
Το σώμα μας έχει πολύ μεγαλύτερη σοφία από το νου μας, θυμάται τα πάντα, βασίζεται στα δεδομένα του υποσυνειδήτου, όπου έχουν καταγραφεί τα πάντα. Πολλοί έχουν ξεχάσει το θυμό που είχαν για κάποιο πρόσωπο, όταν όμως εστιάσουν την προσοχή τους στο πρόσωπο και στο περιστατικό που τους δημιούργησε θυμό και τους κτυπήσουμε κάτω από το στήθος στο δεξί μέρος που είναι πάνω από το συκώτι ή και στο αριστερό που ξεκινά ο μεσημβρινός του συκωτιού, το σημείο αυτό πονά και πονά έως ότου βγάλουν, απεγκλωβίσουν την ενέργεια του θυμού που έχει εγκλωβιστεί σε αυτό το σημείο.
Κάθε αρνητικό συναίσθημα βρίσκεται σε μια συγκεκριμένη περιοχή του σώματος μας και δονείται με μια ιδιαίτερη συχνότητα, τα πάντα άλλωστε στο Σύμπαν είναι ενέργεια που δονούνται σε μία ορισμένη συχνότητα. Ενώ δονούνται με την συγκεκριμένη συχνότητα την μεταδίδουν και στους ιστούς που βρίσκονται γύρω από αυτά τα όργανα. Τα αρνητικά συναισθήματα δονούνται με κατώτερες συχνότητες , ενώ τα θετικά με ανώτερες. Όταν έχουμε παγιδευμένα συναισθήματα, έλκουμε συνεχώς τα συναισθήματα αυτά, έλκουμε πρόσωπα και καταστάσεις που θα μας δημιουργήσουν αυτά τα συναισθήματα. Αυτό γίνεται γιατί τα αρνητικά συναισθήματα είναι ενέργεια που πάλλεται και μεταδίδεται στους ιστούς τους σώματος, όταν έχουμε θυμό μέσα μας, θυμώνουμε γρήγορα με κάθε κατάσταση διότι ήδη το σώμα μας δονείται συνεχώς στη συχνότητα του θυμού. Άλλωστε στο Σύμπαν έλκουμε αυτό στο οποίο επικεντρώνουμε τη συνείδηση μας. Όταν έχουμε μέσα μας θυμό, επικεντρώνουμε τη συνείδησή μας στο θυμό και τα κύτταρά μας είναι γεμάτα υποδοχείς θυμού, ο εγκέφαλο μας είναι γεμάτος νευρωνικά δίκτυα θυμού.
O χάρτης του Emotion Code του Bradley Nelson:
Πρόβλημα στο λεπτό έντερο ή στην καρδιά από εγκατάλειψη, απιστία, χαμό, έλλειψη αγάπης.
Πρόβλημα στη σπλήνα ή στο στομάχι, από ανησυχία, απελπισία, αηδία, νευρικότητα.
Πρόβλημα στο πνευμόνι ή στο παχύ έντερο από κλάμα, αποθάρρυνση, απόρριψη, θλίψη, πόνο. Η γυναίκα του Christopher Reeve πέθανε επτά μήνες μετά, από καρκίνο πνεύμονας 44 ετών.
Πρόβλημα στο συκώτι και στη χολή, από θυμό, πικρία, ενοχή, μίσος, μνησικακία., πανικό, κατάθλιψη.
Πρόβλημα στο νεφρά ή στην κύστη από κατάκριση, τρόμο, φόβο.
Πρόβλημα στους αδένες και σεξουαλικά όργανα, από ταπείνωση, ζήλια, πόθο, καταπίεση.
Συμπέρασμα: Τα αρνητικά μας συναισθήματα είναι η κύρια αιτία όλων των ασθενειών, της φτώχειας και της μιζέριας που βιώνουμε στη ζωή μας. Θέτουν τον ερπετικό μας εγκέφαλο σε συναγερμό με αποτέλεσμα την έγκριση όλων των ορμονών του σώματος μας, όπως προκαλούν την έγκριση χημικών ουσιών όπως της αδρεναλίνης, της κορτιζόλης, της υπερβολικής χοληστερίνης και ινσουλίνης, οι οποίες καταστρέφουν τα κυριότερα όργανα του σώματος μας και τα αιμοφόρα αγγεία μας. Επίσης ο συναγερμός αυτός απενεργοποιεί το ανοσοποιητικό και το πεπτικό μας σύστημα. Διαμέσου δε του τσάκρα της καρδιάς παραπλανά το ανοσοποιητικό μας σύστημα και προκαλεί όλες τις αυτοάνοσες ασθένειες. Όταν τα αρνητικά συναισθήματα είναι ισχυρά, παγιδεύονται μόνιμα στο σώμα μας σε συγκεκριμένα όργανα, ανάλογα με το συναίσθημα και προκαλούν κατώτερες δονήσεις που έλκουν αρνητικά πρόσωπα και καταστάσεις στη ζωή μας.
Ο Γερμανός γιατρός Ryke Geerd Hamer μας υποστηρίζει ότι καρκίνο παθαίνουμε όταν έχουμε μεγάλη εσωτερική σύγκρουση, όταν η ζωή μας είναι ενάντια στο σκοπό της ψυχής, που εκφράζεται με τα συναισθήματά μας, όταν πάμε εντελώς ενάντια στα συναισθήματά μας. Το μόνο πραγματικό συναίσθημα που υπάρχει είναι η αγάπη και όλα τα συναισθήματα και αρετές που πηγάζουν από αυτή όπως η χαρά, η γαλήνη, η αγαλλίαση, ο ομορφιά, ο ενθουσιασμός, η ελπίδα, η εμπιστοσύνη, η αλληλεγγύη. Όταν διακατεχόμαστε από το φόβο και από τα συναισθήματα που πηγάζουν από αυτόν όπως είναι ο πανικός, ο θυμός, το μίσος, η οργή, η ζήλια, ο φόβος απώλειας, θανάτου, σημαίνει σίγουρα ότι έχουμε κόψει την επικοινωνία, την πρόσβαση με την Πηγή μας, πάμε ενάντια στο σκοπό της ψυχής μας, βιώνουμε εσωτερική σύγκρουση και αργά ή γρήγορα η αρρώστια θα έλθει για να μας κάνει να αναθεωρήσουμε τη ζωή μας και να έλθουμε στο «σωστό δρόμο». Έχω αναφερθεί ξεκάθαρα στη δομή του εγκεφάλου μας όπου όταν έχουμε αρνητικά συναισθήματα ο μεταιχμιακός ή συναισθηματικός εγκέφαλος δίνει εντολή στον ερπετικό ή αυτόνομο νευρικό σύστημα να μπει σε διαδικασία συναγερμού όπου αυξάνει την πίεση του αίματος τον κτύπο της καρδιάς, την αναπνοή, σφίγγει τα δόντια, εκκρίνει γαστρικά υγρά, δημιουργεί σπαστική κίνηση στο έντερο, σφίγγει τους μυς στον αυχένα και στον ώμο. Σε βαθύτερη βέβαια σύγκρουση παραπλανά το ανοσοποιητικό σύστημα το οποίο αντιλαμβάνεται ότι απειλείται από τα ίδια του τα μέλη και επιτίθεται σε αυτά. Υπάρχουν τόσα αυτοάνοσα νοσήματα, όσα είναι και τα όργανα ή μέρη του σώματός μας. Σε ακόμη βαθύτερη σύγκρουση το άτομο παθαίνει καρκίνο. Όταν απαλλαγούμε από το φόβο, όλα διορθώνονται, όλα πάνε τέλεια μέσα μας.
Ο Γάλλος γιατρός Jean-Jacques Crèvecœur και ο Γερμανός γιατρός Ryke Geerd Hamer μας εξηγούν πως μπορούμε να ξεπεράσουμε τις εσωτερικές συγκρούσεις:
Το να ξαναμάθουμε λοιπόν να ακούμε τα συναισθήματά μας, να τα αναγνωρίζουμε και να τα δεχόμαστε, να τα ευχαριστούμε μάλιστα που επαγρυπνούν για μας, είναι ένας πρώτος σταθμός για να αποφεύγουμε τις καταστρεπτικές εσωτερικές συγκρούσεις και το στρες. Εάν, επιπλέον, μπορούμε να εκφράσουμε τα συναισθήματά μας με τρόπο κατάλληλο, υπεύθυνα, χωρίς να αποδίδουμε στους άλλους την ευθύνη, θα μπορέσουμε πολύ γρήγορα να ξαναβρούμε την ισορροπία μας.
Να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας. Να τολμάμε τις αντιπαραθέσεις, με σεβασμό στους άλλους : πόσες φορές, σε δύσκολες, τεταμένες, δυσάρεστες καταστάσεις, δεν συνέβη να μην τολμήσουμε να πούμε τα πράγματα στον άλλο, με σεβασμό, αλλά και σταθερά, με θάρρος ; Πόσες φορές δεν κατάπιαμε τα λόγια μας από φόβο μην προκαλέσουμε σύγκρουση ; Φοβόμαστε συχνά να πούμε δυσάρεστα πράγματα, επειδή πιστεύουμε ότι είναι προτιμότερο να διατηρούμε την ειρήνη ανάμεσα στους ανθρώπους. Όμως αυτή η ειρήνη είναι απατηλή, αφού μέσα μας μπορεί να γεννιέται ένα ισχυρό βίαιο συναίσθημα. Όμως, μην λέγοντας τίποτα, αυξάνουμε την αίσθηση απογοήτευσης και μνησικακίας μέσα μας, μέχρι που η κατάσταση γίνεται αφόρητη. Τότε, είτε ξεσπάμε βίαια πάνω στον άλλο, οπότε συμβαίνει αυτή η σύγκρουση και η ρήξη που ακριβώς θέλαμε να αποφύγουμε, είτε καταπίνουμε τα συναισθήματά μας για άλλη μια φορά, και τότε συμβαίνει ο καρκίνος ή η οξεία ασθένεια, που μας καλεί να εξετάσουμε προσεχτικά την ανισορροπία που έχουμε δημιουργήσει ... Το να τολμάμε τη σύγκρουση, είναι το να μάθουμε να μιλάμε για τα πράγματα που μας ενοχλούν, ήρεμα, χωρίς υπεκφυγές. Το να μάθουμε να εκφράζουμε με ειλικρίνεια το τι μας συμβαίνει, είναι ο καλύτερος τρόπος για να φροντίζουμε τις σχέσεις μας με τους άλλους.
Να συγχωρούμε, όχι, να συγχωρήσουμε τον άλλο για το κακό που μπορεί να μας έχει κάνει, αλλά να συγχωρήσουμε τον εαυτό μας για τον πόνο που δεχτήκαμε να ζήσουμε τόσο καιρό, μέχρις ότου χαλαρώσουμε, μέχρις ότου εκφράσουμε στον άλλο τις ανάγκες και τα συναισθήματά μας, μέχρις ότου τολμήσουμε την αντιπαράθεση, μέχρις ότου, επιτέλους, αναγνωρίσουμε και δεχτούμε την πραγματικότητα, μέχρις ότου κλείσουμε τις εκκρεμότητές μας.
Όσο και αν μας εκπλήσσει, υπεύθυνοι για τα σοκ, τις εσωτερικές συγκρούσεις, το στρες μας, δεν είναι ποτέ οι άλλοι, ούτε τα γεγονότα.To παν είναι πως μεταφράζουμε τα γεγονότα. Ο τρόπος που δεχτήκαμε το γεγονός, ο τρόπος που το αντιληφθήκαμε, το ερμηνεύσαμε, το φιλτράραμε, αυτός είναι πάντα που γεννάει τον πόνο μας ή την χαρά μας. Η ασθένεια δεν είναι μοιραία, δεν συμβαίνει ποτέ τυχαία. Που θέλει να πει, ότι αλλάζοντας τις συνήθειες συμπεριφοράς μας, τους τρόπους σκέψης μας, τη συναισθηματική ζωή μας, μπορούμε να εξαλείψουμε οριστικά την επήρεια των ασθενειών πάνω μας. Τελικά αν κάπου «πέσαμε έξω» με πολλή αγάπη, χιούμορ και ταπεινότητα, θα πρέπει να ευχαριστήσουμε τον εαυτό μας για την ηλιθιότητά μας και να μας συγχωρήσουμε για το κακό που μας κάναμε.
Ο ολιστικός γιατρός Dr Bradley Nelson στο βιβλίο του «The Emotion Code» μας εξηγεί ξεκάθαρα ότι όλες οι ασθένειες προέρχονται από παγιδευμένα συναισθήματα. Ονομάζει τη μέθοδο απαλλαγής των αρνητικών συναισθημάτων «Future Medicine» δηλαδή ιατρική του μέλλοντος. Εξετάζοντας την αρχαία Κινέζική ιατρική που η κύρια αιτία όλων των ασθενειών είναι ανισορροπία της ενέργειας στο σώμα μας, εφάρμοσε την τεχνική του «The Emotion Code», όπου διαπίστωσε ότι η κύρια αιτία στις παρακάτω ασθένειες ήταν τα παγιδευμένα αρνητικά συναισθήματα και θεράπευσε τα περισσότερα από αυτά όπως: αλλεργίες, άσθμα, ισχίο, πόνο στη μέση, στα γόνατα, στις αρθρώσεις, στον αυχένα, στην κοιλιακή χώρα, στους ώμους, στο στήθος, στα μάτια, προβλήματα στον καρπικό σωλήνα, ινομυώματα, χρόνια κόπωση, καρκίνο, σκλήρυνση κατά πλάκας, Λύκο, καούρες, διαβήτη, νόσο του Chron, δυσκοιλιότητα, σπαστική κολίτιδα, κατάθλιψη, υποθυρεοειδισμό, ίλιγγο, ημικρανίες, αϋπνίες, κρίσεις πανικού, φοβίες, δυσλεξία, μαθησιακές δυσκολίες, Parkinson, προβλήματα ακμής σε μεγαλύτερες ηλικίες, υπογλυκαιμία, αδυναμία.
Ελευθερώνοντας το σώμα μας από τα παγιδευμένα αρνητικά συναισθήματα του δίνουμε την ευκαιρία να αυτοθεραπευτεί, διότι όπως έχουμε αναφέρει, τα αρνητικά συναισθήματα απενεργοποιών το ανοσοποιητικό σύστημα, αλλά και το παραπλανούν έτσι ώστε να θεωρήσει εχθρούς διάφορά σημεία ή όργανα του σώματος, να επιτεθεί και να μας δημιουργήσει όλες τις φλεγμονές και αυτοάνοσα νοσήματα που προαναφέραμε.
Τα παγιδευμένα αρνητικά συναισθήματα είναι η κύρια αιτία για όλους τους πόνους που υποφέρουν οι άνθρωποι σήμερα με κυρίαρχο τον πονοκέφαλο, τον πόνο στον αυχένα (που βρίσκεται ο ερπετικός εγκέφαλος) τον πόνο στη μέση. Τα παγιδευμένα αρνητικά συναισθήματα προκαλούν ανησυχίες, κατάθλιψη, αϋπνίες.
Τι είναι τα παγιδευμένα αρνητικά συναισθήματα; Είναι ενέργεια που παγιδεύεται στο σώμα μας, όταν έχουμε βιώσει έντονο θυμό, θλίψη, ενοχές, ζήλια.
Το σώμα μας έχει πολύ μεγαλύτερη σοφία από το νου μας, θυμάται τα πάντα, βασίζεται στα δεδομένα του υποσυνειδήτου, όπου έχουν καταγραφεί τα πάντα. Πολλοί έχουν ξεχάσει το θυμό που είχαν για κάποιο πρόσωπο, όταν όμως εστιάσουν την προσοχή τους στο πρόσωπο και στο περιστατικό που τους δημιούργησε θυμό και τους κτυπήσουμε κάτω από το στήθος στο δεξί μέρος που είναι πάνω από το συκώτι ή και στο αριστερό που ξεκινά ο μεσημβρινός του συκωτιού, το σημείο αυτό πονά και πονά έως ότου βγάλουν, απεγκλωβίσουν την ενέργεια του θυμού που έχει εγκλωβιστεί σε αυτό το σημείο.
Κάθε αρνητικό συναίσθημα βρίσκεται σε μια συγκεκριμένη περιοχή του σώματος μας και δονείται με μια ιδιαίτερη συχνότητα, τα πάντα άλλωστε στο Σύμπαν είναι ενέργεια που δονούνται σε μία ορισμένη συχνότητα. Ενώ δονούνται με την συγκεκριμένη συχνότητα την μεταδίδουν και στους ιστούς που βρίσκονται γύρω από αυτά τα όργανα. Τα αρνητικά συναισθήματα δονούνται με κατώτερες συχνότητες , ενώ τα θετικά με ανώτερες. Όταν έχουμε παγιδευμένα συναισθήματα, έλκουμε συνεχώς τα συναισθήματα αυτά, έλκουμε πρόσωπα και καταστάσεις που θα μας δημιουργήσουν αυτά τα συναισθήματα. Αυτό γίνεται γιατί τα αρνητικά συναισθήματα είναι ενέργεια που πάλλεται και μεταδίδεται στους ιστούς τους σώματος, όταν έχουμε θυμό μέσα μας, θυμώνουμε γρήγορα με κάθε κατάσταση διότι ήδη το σώμα μας δονείται συνεχώς στη συχνότητα του θυμού. Άλλωστε στο Σύμπαν έλκουμε αυτό στο οποίο επικεντρώνουμε τη συνείδηση μας. Όταν έχουμε μέσα μας θυμό, επικεντρώνουμε τη συνείδησή μας στο θυμό και τα κύτταρά μας είναι γεμάτα υποδοχείς θυμού, ο εγκέφαλο μας είναι γεμάτος νευρωνικά δίκτυα θυμού.
O χάρτης του Emotion Code του Bradley Nelson:
Πρόβλημα στο λεπτό έντερο ή στην καρδιά από εγκατάλειψη, απιστία, χαμό, έλλειψη αγάπης.
Πρόβλημα στη σπλήνα ή στο στομάχι, από ανησυχία, απελπισία, αηδία, νευρικότητα.
Πρόβλημα στο πνευμόνι ή στο παχύ έντερο από κλάμα, αποθάρρυνση, απόρριψη, θλίψη, πόνο. Η γυναίκα του Christopher Reeve πέθανε επτά μήνες μετά, από καρκίνο πνεύμονας 44 ετών.
Πρόβλημα στο συκώτι και στη χολή, από θυμό, πικρία, ενοχή, μίσος, μνησικακία., πανικό, κατάθλιψη.
Πρόβλημα στο νεφρά ή στην κύστη από κατάκριση, τρόμο, φόβο.
Πρόβλημα στους αδένες και σεξουαλικά όργανα, από ταπείνωση, ζήλια, πόθο, καταπίεση.
Συμπέρασμα: Τα αρνητικά μας συναισθήματα είναι η κύρια αιτία όλων των ασθενειών, της φτώχειας και της μιζέριας που βιώνουμε στη ζωή μας. Θέτουν τον ερπετικό μας εγκέφαλο σε συναγερμό με αποτέλεσμα την έγκριση όλων των ορμονών του σώματος μας, όπως προκαλούν την έγκριση χημικών ουσιών όπως της αδρεναλίνης, της κορτιζόλης, της υπερβολικής χοληστερίνης και ινσουλίνης, οι οποίες καταστρέφουν τα κυριότερα όργανα του σώματος μας και τα αιμοφόρα αγγεία μας. Επίσης ο συναγερμός αυτός απενεργοποιεί το ανοσοποιητικό και το πεπτικό μας σύστημα. Διαμέσου δε του τσάκρα της καρδιάς παραπλανά το ανοσοποιητικό μας σύστημα και προκαλεί όλες τις αυτοάνοσες ασθένειες. Όταν τα αρνητικά συναισθήματα είναι ισχυρά, παγιδεύονται μόνιμα στο σώμα μας σε συγκεκριμένα όργανα, ανάλογα με το συναίσθημα και προκαλούν κατώτερες δονήσεις που έλκουν αρνητικά πρόσωπα και καταστάσεις στη ζωή μας.
Πηγή: www.afotopoulos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου