Kάποια ενδιαφέροντα σημεία από το βιβλίο της Dion Fortune, Η εσωτερική φιλοσοφία του έρωτα και του γάμου (εκδ. Ιάμβλιχος) που σχετίζονται με την σεξουαλικότητα.
Για την εσωτερική επιστήμη το ανθρώπινο πλάσμα θεωρείται ότι έχει επταπλή μορφή. Υπάρχουν 7 επίπεδα ύπαρξης, το ΕΒΔΟΜΟ (το Ανώτερο Πνευματικό), το ΕΚΤΟ (του Συγκεκριμένου Πνεύματος), το ΠΕΜΠΤΟ (του Αφηρημένου Νου), το ΤΕΤΑΡΤΟ (του Συγκεκριμένου Νου – χαρακτηρίζεται από μνήμη), το ΤΡΙΤΟ (το Ανώτερο Αστρικό – χαρακτηρίζεται από ανταπόκριση στην έλξη, από επιθυμία για ένωση), το ΔΕΥΤΕΡΟ (το Κατώτερο Αστρικό – χαρακτηρίζεται από την επιθυμία για έλξη ή κατοχή), το ΠΡΩΤΟ ή ΦΥΣΙΚΟ (ο υλικός κόσμος).
Το ζευγάρωμα σε κάθε επίπεδο εξαρτάται από τη συγκεκριμένη συνοχή της ουσίας του. Στο φυσικό επίπεδο η ένωση εξαρτάται από τη συνεύρεση των γεννητικών οργάνων. Στο δεύτερο επίπεδο το ζευγάρωμα συντελείται λόγω του αμοιβαίου πάθους. Στο τρίτο επίπεδο η ένωση εξαρτάται από τη συναισθηματική συμπάθεια. Στο τέταρτο από ένα κοινό περιεχόμενο συνείδησης και ενδιαφέροντος. Στο πέμπτο επίπεδο από τη διανοητική συμπάθεια και στο έκτο από τα κοινά πνευματικά ιδανικά. Στο έβδομο επίπεδο Όλα είναι Ένα και το Ένα είναι Όλα και δεν είναι δυνατό να υπάρξει στενότερη επαφή από εκείνη της «αυγής της εκδήλωσης.»
Κατά την Fortune, o άνθρωπος γνωρίζει με έναν διαισθητικό τρόπο πως μόνο η ένωση με κάποιο άτομο αντίθετης πολικότητας μπορεί να βοηθήσει να πραγματοποιηθούν οι πλήρεις δυνατότητες της ανθρώπινης ύπαρξης. Οι νόμοι του ζευγαρώματος, όπως κατανοούνται από την εσωτερική φιλοσοφία, περιλαμβάνουν πολύ περισσότερα πράγματα από τη φυσική ένωση. Ο άνθρωπος διαθέτει επτά σώματα τα οποία αντιστοιχούν σε ισάριθμα είδη έρωτα ή πολικότητας. Αν ο άνθρωπος δεν ζευγαρώσει όλα τα σώματά του, η ένωσή του είναι ατελής. Το πιο συνηθισμένο είναι οι άνθρωποι να ζευγαρώνουν στα τρία πρώτα σώματα (φυσικό, ενστίκτων, συγκινήσεων). Επομένως ο μέσος άνθρωπος είναι ικανός για φυσική συνουσία, ενστικτώδη επιθυμία και τρυφερό συναίσθημα για το ταίρι του, αλλά έχει μικρή μόνο νοητική επικοινωνία. (για τα υπόλοιπα σώματα ... καλά…)
Για τον εσωτεριστή ο όρος «σεξ» εννοείται ως η «ζωϊκή δύναμη» την οποία η Fortune παρομοιάζει με μια ενέργεια ηλεκτρο-υδραυλικής μορφής, μια «ακτινοβολούσα και μαγνητίζουσα κραδασμική δραστηριότητα» όμοια με τον ηλεκτρισμό. Αυτή η δύναμη εκπορεύεται από τη Μεγάλη Πρώτη Αιτία και είναι θεία στη φύση της.
Η πρώτη λειτουργία της ζωικής δύναμης είναι να προστατεύει τις ζωντανές μορφές από την αποσύνθεση. Έχει όμως και μια δεύτερη λειτουργία. Λειτουργεί σαν συντελεστής στη δημιουργία καινούργιων μορφών. Για το σκοπό αυτό πρέπει να λειτουργεί σε πολικότητα, σαν μια δυαδικότητα με μια θετική και μια αρνητική όψη, καθώς για οποιαδήποτε μορφή δημιουργίας χρειάζονται δυο δυνάμεις, μια δραστήρια και μια δυναμικά αδρανής. Η αρσενική δύναμη παρομοιάζεται με την ηλεκτρική δόνηση ή το κτύπημα ενός σφυριού που απελευθερώνει την λανθάνουσα ενέργεια, ενώ η θηλυκή δύναμη παρομοιάζεται με το δυναμίτη, στα σωματίδια του οποίου είναι αποθηκευμένη χημική ενέργεια σε αδράνεια.
Όπως ειπώθηκε, η ζωϊκή δύναμη έχει ομοιότητες με τον ηλεκτρισμό. Ο ηλεκτρισμός για να είναι ενεργός πρέπει να ρέει σε κύκλωμα. Η ζωϊκή δύναμη ρέει μέσα σε κάθε μονάδα από τη Θεία Πηγή και αφού την διαπεράσει και την ενεργοποιήσει, απλώνεται στον περιβάλλοντα χώρο, ώσπου τελικά επαναπορροφάται από το Θείο σαν μια ανοργάνωτη κοσμική δύναμη.
Εφόσον επιθυμούμε να χρησιμοποιήσουμε τη δύναμη αυτή σε κάποιο έργο, πρέπει να την συγκεντρώσουμε σε ένα αγωγό, δηλαδή να την περιορίσουμε και να την οριοθετήσουμε, ώστε να δημιουργηθεί μια πηγή ενέργειας. Η δύναμη, εν ολίγοις, δεν πρέπει να αφεθεί να ακτινοβολήσει στο χώρο γιατί παύει να είναι διαθέσιμη. Για να εμποδίσουμε την διάχυσή της πρέπει να κατασκευάσουμε έναν αγωγό επιστροφής.
Η εσωτερική παράδοση υποστηρίζει ότι όλες οι ψυχές μπορούν να αναπτύξουν ειδικές δυνάμεις. Σε όλα τα έργα που περιλαμβάνεται πρακτική εσωτερική εργασία δίδεται ύψιστη σημασία στη συνεργασία αρσενικών και θηλυκών δυνάμεων. Κάθε δύναμη έχει μια εκροή από το Θείο, αλλά και μια «Ατραπό επιστροφής». Οποιαδήποτε μορφή ενεργεί σαν μεταβιβαστής μια τέτοιας δύναμης, πρέπει να έχει μια θετική και μια αρνητική όψη. Ο αντρικός φορέας είναι θετικός και ο γυναικείος αρνητικός , οπότε προκειμένου να εγκαθιδρυθεί ένα κύκλωμα και να προκληθεί μια ροή κοσμικής δύναμης, είναι απαραίτητο να λειτουργούμε σε συνεργασία ή πολικότητα.
«Αν ένα άτομο είναι αρκετά εξελιγμένο ώστε να λειτουργεί σε πλήρη συντονισμό με τη συνείδησή του σε οποιοδήποτε επίπεδο της ατομικότητάς του, τότε είναι σε θέση να προκαλέσει τη ροή και την επιστροφή του κοσμικού ρεύματος μέσα στον οργανισμό του και με αυτό τον τρόπο να αποκτήσει ένα σημαντικό βαθμό δύναμης και φώτισης.» Προκειμένου όμως να μπορούν να χρησιμοποιηθούν μεγαλύτερες δυνάμεις είναι απαραίτητη η ύπαρξη ενός ζευγαριού που να εργάζεται σε πολικότητα. Όταν το ζευγάρι εργάζεται αρμονικά, ανοίγει ένα κανάλι για τις Θείες δυνάμεις οι οποίες «διαπερνούν με εκπληκτική ισχύ και μαγνητίζουν τόσο αυτό όσο και το γύρω περιβάλλον.» Αποτέλεσμα της διαδικασίας αυτής είναι οι δυνάμεις και των δυο να ενισχύονται υπέρμετρα, οι ικανότητές τους να φτάνουν στην ύψιστη τελείωση και ολόκληρη η φύση τους να αναζωογονείται.
Κατά την Fortune «το σημαντικότερο έργο επιτελείται από ένα ζευγάρι και όχι από το μοναχικό εργάτη» και τονίζεται «η στενή ψυχοσυναισθηματική σχέση ανώτερης φύσης». Ωστόσο η ίδια αναφέρει ότι είναι δυνατό ένας άνδρας και μια γυναίκα να εργάζονται εσωτερικά για μια ζωή, χωρίς να υπάρξει φυσική ένωση. Αυτό όμως προϋποθέτει υψηλά εξελιγμένες και πειθαρχημένες φύσεις, οι οποίες είναι ικανές για μια τέτοια στάση.
Επίσης ενδιαφέρον σημείο είναι το εξής: η Fortune γράφει ότι για να ρέει η ζωή σε ένα κύκλωμα είναι απαραίτητοι ο θετικός και ο αρνητικός πόλος της εκδήλωσης. Ωστόσο, «το σημείο της ένωσης δεν θεωρείται απαραίτητο να είναι πάντα τα φυσικά όργανα αναπαραγωγής, μπορεί να είναι ο νους ή το πνεύμα.» Ως παράδειγμα πολικότητας με την ευρύτερη κοσμική έννοια αναφέρει το εξής παράδειγμα: όταν διαβάσουμε το βιβλίο ενός μεγάλου συγγραφέα, μπορεί να διεγερθούμε σε δημιουργική δραστηριότητα , γιατί το μυαλό του γονιμοποίησε το δικό μας.
Σε κάποιο άλλο σημείο του βιβλίου αναφέρει ότι «το φύλο στο φυσικό επίπεδο προσδιορίζεται αυστηρά από την κατασκευαστική μορφή, στα λεπτότερα επίπεδα όμως αυτό εξαρτάται από το συσχετισμό δύναμης που συνεχώς μεταβάλλεται.»
Και αλλού γράφει «Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι η αρσενικότητα και η θηλυκότητα είναι πάντα σχετικές στα εσωτερικά επίπεδα και όπως μεταβάλλεται η φυσική ρώμη των ατόμων ενός ζευγαριού, το ίδιο ισχύει και με την εσωτερική τους πολικότητα. Είναι πιθανό ένας άνδρας να είναι καθαρά αρσενικός στις σχέσεις του με μια γυναίκα και καθαρά θηλυκός ή αρνητικός στις σχέσεις του με μια άλλη. Η μορφή προσδιορίζει το φύλο του ατόμου στο φυσικό επίπεδο, αλλά στα εσωτερικά επίπεδα το προσδιορίζει ο συσχετισμός δύναμης.»
Εν κατακλείδι η Fortune μας αφήνει με το πολύ αισιόδοξο συμπέρασμα : «Σε όλες τις εποχές οι άνθρωποι αναζητούσαν και ορισμένοι κατάφεραν να βρουν αυτό που ήθελαν. Υπάρχει μια πύλη που οδηγεί προς τα ανώτερα επίπεδα, αλλά αυτή βρίσκεται μέσα στην ψυχή. Πρόκειται για μια μεγέθυνση της συνείδησης, όπου έχει σαν αποτέλεσμα να αντιλαμβανόμαστε αυτά τα πράγματα για τα οποία είμαστε μέχρι τώρα τυφλοί. Από μια τέτοια αντίληψη αποκτάται η αίσθηση της ελλείπουσας πραγματικότητας, καθώς είμαστε περιορισμένοι στον κόσμο των φαινομένων. Όποιος διαθέτει αυτή την πλατύτερη όραση, ελευθερώνεται από τους περιορισμούς των φυσικών αισθήσεων. Η μνήμη του εκτείνεται στο παρελθόν και πέρα από τη γέννηση, ενώ οι ελπίδες του είναι στραμμένες στο μέλλον και πέρα από το θάνατο. Είναι σε θέση να κατανοεί τις αιτίες και άρα έχει το χάρισμα της προφητείας, ενώ ταυτόχρονα έχει την δυνατότητα να ελέγχει. Έχοντας όλες τις όψεις της φύσης του αρμονικά αναπτυγμένες, ταυτίζεται με όλες τις όψεις του σύμπαντος, τίποτα δεν του είναι ξένο και καμιά μορφή ύπαρξης δεν είναι εχθρική.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου