ΓΙΑΤΙ Η ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΑΔΙΖΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΕΝΑΡΕΤΗ ΖΩΗ;

ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ, 
ΕΙΝΑΙ ΔΟΣΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ, 
ΒΑΣΕΙ ΤΗΣ ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΠΟΨΗΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ:
«ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ; ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑΣ»

ΕΡΩΤΗΣΗ: Αφού φτάνει η γνώση της αλήθειας, γιατί να μην ζήσω την υλική ζωή πέρα από το μέτρο, με φιλοδοξία και υλικές απολαβές και όταν έρθει η «ώρα» μου ή η στιγμή της αποκαλύψεως ―αφού θα ξέρω την αλήθεια― θα ξέρω και τι θα πω εκεί πάνω…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ο άνθρωπος είναι στην πραγματικότητα ένα ενεργειακό ον, συναποτελούμενο από ΣΤΟΙΒΑΔΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ―τα ενεργειακά του σώματα. 

Αυτές οι ενεργειακές στοιβάδες κυμαίνονται από την εξώτερη αραιότερη, έως την εσώτερη πυκνότερη ενεργειακή, η οποία σχηματίζει το πυκνά υλικό του σώμα. 

Όλες αυτές οι ενεργειακές στοιβάδες/σώματα,αλληλοσυνδέονται με αόρατα ενεργειακά νήματα καιαλληλεπιδρούν μεταξύ τους.

---

Τα πάντα σ’ αυτό το σύμπαν, είναι μέρος της παγκόσμιας θάλασσας ενέργειας, όπου όλα συνδέονται και αλληλοεπηρεάζονται. Μόνο ο εγκέφαλος εμφανίζει τον φαινομενικό διαχωρισμό.

Έτσι ο άνθρωπος, βρίσκεται  συνδεδεμένος με αυτά τα παγκόσμια ενεργειακά δυναμικά τα οποία απλώνουν γύρω του αόρατα νήματα, σχηματίζοντας ενεργειακές συνδέσεις με τα ενεργειακά του σώματα.

---

Ένα γεγονός στο οποίο συμμετέχει το πυκνά υλικό σώμα, επηρεάζει ταυτόχρονα και το αστρικό/συναισθηματικό σώμα, αλλά επηρεάζει εξίσου και το ψυχικό σώμα, δηλαδή την Ψυχή.

Έτσι, όταν το φυσικό σώμα ενός ανθρώπου, μέσω των πράξεών του, αρχίζει να «πλέκει» ενεργειακές συνδέσεις με χαμηλές καταστάσεις αυτού του κόσμου, παγιδεύει σ’ αυτόν τον ενεργειακό ιστό, όλα τα σώματά του, καθώς και την Ψυχή του.  

Όταν  ο άνθρωπος κάποια στιγμή απαλλαγεί  από το υλικό του σώμα λόγω θανάτου, οι ενεργειακές συνδέσεις που έκτισε στην διάρκεια της ζωής του, μέσω των πράξεών του, ορίζουν την πορεία της ψυχής του. 
Και όχι μόνο ορίζουν την πορεία της, αλλά την παγιδεύουν σαν άγκυρες, και την κρατάνε δεμένη με ό,τι έπλεξε γύρω της. 
Παράλληλα αυτοί οι δεσμοί την έχουν τόσο συνεπάρει ώστε δεν την αφήνουν να δει πλέον καθαρά την Αλήθεια, ασχέτως αν την διδάχθηκε.  

Αν οι ενεργειακές συνδέσεις που «πλέκει» ο άνθρωπος στη ζωή του, είναι χαμηλής δόνησης, κατεβάζουν όλη του την ύπαρξη χαμηλά. 
Αν οι ενεργειακές συνδέσεις που «πλέκει» είναι υψηλής δόνησης, τότε τον αναβαθμίζουν στις ανώτερες ενεργειακές περιοχές. 
Όταν όμως οι συνδέσεις που «πλέκει» δεν είναι ενεργειακές, αλλά είναι Πνευματικές και συνδέονται με στους Πραγματικούς κόσμους που βρίσκονταιέξω από αυτό το ενεργειακό σύμπαν της διττότητας, τότε, οικοδομεί τη γέφυρα της εξόδου του.

Άρα το προσδοκώμενο μετά την κατανόηση της Αλήθειας, είναι η αποκοπή από κάθε ενεργειακή «άγκυρα» που μπορεί να κρατήσει τον άνθρωπο παγιδευμένο σε αυτόν τον διττό κόσμο, ανεξάρτητα αν τον τοποθετεί σε χαμηλής ή σε υψηλής δόνησης ενεργειακή περιοχή.

Γιατί το ζητούμενο είναι: η λύτρωση του Πνεύματος από  την παγίδα τηςδιττής ενέργειας του Γιν και του Γιανγκ, ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ  ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑ.

Έτσι, η έντονη υλιστική δραστηριότητα, η απόλαυση των υλικών ηδονών, και η λαχτάρα για υλική απόλαυση, το μόνο που κάνουν, είναι να υφαίνουν ένα ενεργειακό δίχτυ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ γύρω από την Ψυχή, και μάλιστα την παγιδεύουν στις περιοχές με τις χαμηλότερες ενεργειακές δονήσεις.
Το ενεργειακό (αστρικό) σώμα τότε, με αόρατους ενεργειακούς συνδέσμους ‒σαν αόρατα νήματα‒ παγιδεύει τον άνθρωπο, κρατώντας τον συνδεδεμένο με κάθε «αγαπημένη» του υλιστική δραστηριότητα. 
Με αυτόν τον τρόπο, η επίγνωση της Αλήθειας ακυρώνεται από την επανα-πύκνωση του πέπλου της Λήθης.

Μετά το θάνατο του υλικού σώματος, οι αόρατοι αυτοί σύνδεσμοι που έκτισε στη ζωή του ο άνθρωπος, παραμένουν, και παγιδεύουν οριστικά την Ψυχή, ρίχνοντάς την σε μια νέα ενσάρκωση, προκειμένου σ’ αυτή την νέα ζωή, να ξεδιψάσει τις επιθυμίες από τις οποίες είναι εξαρτημένη.

Η επίγνωση της Αλήθειας, συμβάλει να οικοδομηθεί η γέφυρα που συνδέει τον άνθρωπο με τον Αληθινό Πατέρα (Θεό), και να αποκοπεί από τις διττές ενεργειακές του άγκυρες, επειδή του δείχνει απροκάλυπτα τον κόσμου στον οποίο παγιδεύτηκε. 
Δεν συμβαδίζει λοιπόν: να έχεις δει την σαθρότητα, την αδικία και την βιαιότηταΤΗΣ ΦΥΣΗΣ αυτού του κόσμου, να θέλεις να φύγεις απ’ αυτόν τον κόσμο, αλλά παράλληλα να υποκλίνεσαι στις ηδονές του! Αυτό είναι ανακόλουθο και αντιφατικό.
 
Αν κάποιος κοινωνήσει την Αλήθεια, αλλά συνεχίσει να ζει, όσο υλιστικά ζούσε και πριν την αποκάλυψη της Αλήθειας, σημαίνει πως ούτε συνειδητοποίησε το πρόβλημα αυτής της δημιουργίας, αλλά ούτε η Ψυχή του μπόρεσε να ατενίσει την Γενέτειρα Πνευματική Πατρίδα και να νοσταλγήσει την Πνευματική Ζωή Της. 
Γι’ αυτό, συνεχίζει να γλυκαίνεται από την διττό καρπό (του καλού και του κακού) της θνητής γνώσης (=Για τα πράγματα που πεθαίνουν) αυτής της εικονικής ζωής. 
Μ’ αυτό τον τρόπο, σιγά σιγά χάνει τα εφόδια που η Αλήθεια του παρείχε.

antexeistinalitheia.gr

#parallelquantum