Σύμφωνα με το Βουδισμό η ζωή και ο θάνατος συμβαίνουν μέσα στο νου μας, συνείδησή μας ή πνεύμα μας και πουθενά αλλού. Ο ίδιος ο νους έχει διάφορες όψεις, από τις οποίες οι δυο είναι ξεχωριστές. Η πρώτη από αυτές είναι ο συνηθισμένος νους μας, τον οποίο οι Θιβετανοί ονομάζουν σεμ. Σεμ είναι ο διακριτικός και δυαδικός νους, που μπορεί να λειτουργήσει μόνο με ένα "εξωτερικό" (στη πραγματικότητα προβαλλόμενο από τον ίδιο) πλαίσιο αναφοράς. Είναι το μυαλό που σκέπτεται, σχεδιάζει, επιθυμεί, θυμώνει, δημιουργεί, ταυτίζεται και προσκολλιέται σε διάφορες σκέψεις και συναισθήματα και που αγωνίζεται διαρκώς να επιβεβαιώσει την "ύπαρξή" του. Ο νους αυτός είναι το μόνιμο θύμα των εξωτερικών επιδράσεων, των συνηθειών και των συνθηκών. Οι δάσκαλοι τον παρομοιάζουν με ένα αναμμένο κερί στον άνεμο, ευάλωτος σε όλες τις περιστάσεις. Από την άλλη μεριά υπάρχει η φύση του νου, η έσχατη ουσία του, όπου δε συμβαίνει ποτέ καμιά μεταβολή και κανένας θάνατος. Προς το παρόν αυτή κρύβεται μέσα στο συνηθισμένο νου μας, καλυπτόμενη και περιβαλλόμενη από το στρόβιλο των σκέψεων και των συναισθήματών μας. Όπως όμως ένας δυνατός άνεμος μπορεί να διώξει τα σύννεφα και να αποκαλύψει τον ήλιο κι ένα πεντακάθαρο ουρανό, έτσι και σε μερικές ειδικές περιστάσεις, μπορούμε να έχουμε μερικές αναλαμπές αυτής της πραγματικής φύσης του νου μας. Η φύση του νου ονομάζεται στα Θιβετανικά Ρίγκπα και είναι μια αρχέγονη, καθαρή επίγνωση, που είναι συγχρόνως ευφυής, ακτινοβόλα και πάντα αφυπνισμένη. Δεν πρέπει όμως να κάνουμε το λάθος να νομίσουμε ότι η φύση του νου αφορά αποκλειστικά το δικό μας μόνο νου. Στην πραγματικότητα είναι η φύση των πάντων. Το να καταλάβουμε τη φύση το νου είναι ισοδύναμο με το να καταλάβουμε τη φύση όλων των πραγμάτων.
#Quantumnaut
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου