Jiddu Krishnamurti, ο άνθρωπος που θα γινόταν Παγκόσμιος Διδάσκαλος

Ο διάσημος Ινδός φιλόσοφος και πνευματικός δάσκαλος (η λέξη «γκουρού» με τη φορτισμένη αρνητικότητά της του είναι αταίριαστη) γεννήθηκε το 1895 και εγκατέλειψε αυτή τη σφαίρα ύπαρξης το 1986, 91 ετών, σοφός, απρόβλεπτος και με ελαττώματα για κάποιους, και αγαπημένος σε όλο τον πλανήτη.

Αυτόν που είδαν από την αρχή οι διορατικοί ως τον επόμενο «Παγκόσμιο Διδάσκαλο»

Ο Κρισναμούρτι θυμίζει την κινηματογραφική ιστορία του τελευταίου Δαλάι Λάμα. Αναγνωρίστηκε, από παιδί, ως φωτισμένος. Το 1909 ο διορατικός Charles Leadbeater, από τους πυλώνες της Θεοσοφικής Εταιρείας είδε τον 13χρονο Κρισναμούρτι δίπλα σε ένα ποτάμι στο Μαντράς, και έμεινε έκθαμβος από την «πιο όμορφη αύρα που είχε δει ποτέ στη ζωή του, χωρίς ίχνος εγωισμού μέσα της»και πείστηκε πως το αγόρι ήταν η ενσάρκωση μιας εξελιγμένης πνευματικής οντότητας που περιοδικά επανέρχεται στον πλανήτη Γη για να βοηθήσει την εξέλιξη της ανθρωπότητας.
Μια ομάδα δασκάλων και εκπαιδευτών έπεσε πάνω στο παιδί για να το προετοιμάσει στην μελλοντική ευθύνη του «Παγκόσμιου Διδασκάλου». Δίπλα του η Annie Besant, ως νόμιμη κηδεμόνας και θετή μητέρα αλλά και τα μέλη των Θεοσοφιστών ξεκίνησαν ένα αυστηρό, γεμάτο πρόγραμμα προετοιμασίας με σκληρές σωματικές ασκήσεις, μαθήματα σε ευρεία γκάμα θεμάτων, γιόγκα, διαλογισμό, υγιεινή και μύηση στις μυστικές δοξασίες της Εταιρείας.

Πολύ μικρός, «γυαλισμένος» από το πνεύμα και τα ήθη της βρετανικής αριστοκρατίας και μοσχαναθρεμένος για τον ξεχωριστό του ρόλο, άρχισε να κάνει ομιλίες και να γράφει τα πρώτα κείμενα. Πολύ απίθανη ιστορία για ένα αθώο παιδί που η μοίρα του ήταν προβλεπόμενη. Θα πέθαινε στις όχθες ενός Ινδού ποταμού, όπως είπε αργότερα ο ίδιος σε συνέντευξη τι θα είχε γίνει αν δεν είχε ανακαλυφθεί.  Πολύ καλός στα σπορ, λιγότερο καλός στα ακαδημαϊκά μαθήματα, έμαθε ωστόσο άνετα πολλές ξένες γλώσσες και μπήκε στον δρόμο που του είχαν στρώσει. Στα 25 του ερωτεύθηκε μια νεαρή Αμερικανίδα αλλά η σχέση δεν άντεξε στις απαιτήσεις του πεπρωμένου που του είχε προδιαγραφεί.

Η αλήθεια είναι μια χώρα χωρίς κανένα μονοπάτι…

Κι εκεί που είχε στηθεί ένας ολόκληρος μηχανισμός για να στηρίξει το όραμα, το «Τάγμα του Αστέρος της Ανατολής» (Order of the Star in the East -OSE) ο Κρισναμούρτι τα διαλύει όλα, το ’29, αποποιείται τον ρόλο του Παγκόσμιου Διδασκάλου, γυρίζει πίσω τη μεγάλη περιουσία που του είχαν δώσει οι πάτρωνες-χορηγοί του και κλείνει το Τάγμα με μια επιστολή-διακήρυξη που ξεκινά με τη φράση: « Πιστεύω ότι η αλήθεια είναι μια χώρα χωρίς κανένα μονοπάτι προς αυτήν και δεν μπορεί να πλησιαστεί μέσα από κανέναν δρόμο, καμιά θρησκεία, καμιά οργάνωση…». Ουπς! Σοκ και απόρριψη στους Θεοσοφιστές, αλλά ειρωνικά,  ίσως και το πρώτο δείγμα του Κρισναμούρτι ότι τελικά ίσως ήταν από τη στόφα των μεγάλων διδασκάλων. Με τον τρόπο του έλεγε, «Δεν είμαι Αρχηγός, δεν θέλω Οπαδούς-Πιστούς, η αλήθεια είναι πολύ μεγάλη για να την συλλάβει οποιοσδήποτε και δεν υπάρχει κανένας σίγουρος δρόμος προς αυτήν». Ή μάλλον, το πρώτο δείγμα είναι αυτό που έχει συμβεί, αναπάντεχα, στο Οτζάι, στην Καλιφόρνια από το 1922 και που θα συνεχιστεί περιοδικά μέχρι το τέλος της ζωής του και που ονομάζεται η «διαδικασία» ή «φώτιση».

Ο Κρισναμούρτι, έχει αρχίσει να ζει δραματικά επεισόδια πνευματικής αφύπνισης και φώτισης και ψυχολογικές μεταβολές, χωρίς να έχει κάνει κάτι γι’ αυτά. Είναι πολύ δυσάρεστα, ξεκινούν με μεγάλους πόνους στον αυχένα, κάνουν το σώμα του να τρέμει και να παραλύει, τον ρίχνουν σε λιποθυμία και καθώς τα βιώνει, ολοένα συχνότερα, βρίσκεται αντιμέτωπος με έναν άλλο εαυτό, γίνεται ο ίδιος μια Ξένη παρουσία που έχει υπερανεπτυγμένη ευαισθησία στην ομορφιά, πρόσβαση στη γνώση και μια βαθιά αντίληψη για τους ανθρώπους που θα αποτυπώσει αργότερα στις ομιλίες και τα γραπτά του.

Κι ενώ στους Θεοσοφιστές επικρατεί ταραχή μεγάλη και αδημονία, αφού η πνευματική αφύπνιση και τα επεισόδια του ιερού παιδιού, δείχνουν να επιβεβαιώνουν την επιλογή τους, ο Ζίντου, τους χαλάει το πάρτυ. Κυριολεκτικά. Η Εταιρεία και τα χιλιάδες μέλη της παραληρούσαν για την έλευση του Μεσσία και είχε ετοιμαστεί τρανή γιορτή για τον «Ερχομό» του Διδασκάλου και τις κατακλυσμιαίες αλλαγές που αυτό θα έφερε. Αλλά ο Κρισναμούρτι, είτε γιατί οι εμπειρίες του τον έφεραν πιο κοντά στην πραγματική γνώση, είτε γιατί επιπρόσθετα, είχε επηρεαστεί από τον θάνατο του πολυαγαπημένου του αδελφού και συνοδοιπόρου του μέχρι τότε στη ζωή, τα βρόντηξε όλα. Ωστόσο από εκεί και πέρα, άρχισε πραγματικά να διδάσκει, με άπειρες ομιλίες οπουδήποτε τον καλούσαν, και να γράφει –έφτασε τα 80 βιβλία- χωρίς να φτιάξει κανένα δόγμα, καμιά θρησκεία ή κοσμοθεωρία. Μέχρι τα 91 του χρόνια δίδασκε την ψυχολογική αναγέννηση, την προσωπική επανάσταση, την ανάπτυξη της ψυχής, την έρευνα, τον διαλογισμό, τις ανθρώπινες σχέσεις, την αυτο-εκπλήρωση.

Σπόροι της αλήθειας

Μερικές από τις σοφές κουβέντες του Ζίντου Κρισναμούρτι, οι περισσότερες από αυτές από το μικρό αλλά πολύτιμο βιβλίο του «Γράμματα σε μια νεαρή φίλη», έναν θησαυρό αλήθειας.

• Έχετε ζήσει μέσα στη σκέψη. Έχετε αποδώσει τεράστια σημασία στη σκέψη, αλλά η σκέψη είναι πάντα παλιά, είναι η συνέχεια της μνήμης.
• Μην εξαρτιέσαι από κανέναν κι από τίποτα. Από εμπειρία ή ανάμνηση. Η εξάρτηση από το παρελθόν, όσο ευχάριστη κι αν είναι, το μόνο που κάνει είναι να κομματιάζει το παρόν.
• Η νοημοσύνη στην πραγματικότητα είναι η ολοκληρωτική ελευθερία από τον φόβο.
• Το να ζεις σήμερα σημαίνει να πεθαίνεις, να πεθαίνεις ως προς το καθετί και να ξαναγεννιέσαι κάθε μέρα.
• Η αγάπη είναι πάντα αθώα και φρέσκια, νέα και καθαρή.
• Μπορείς να φοβάσαι μόνο αυτό που νομίζεις ότι ξέρεις.
• Η αγάπη είναι επικίνδυνο πράγμα. Φέρνει τη μόνη επανάσταση που δίνει απόλυτη ευτυχία.
• Δεν είναι δείγμα υγείας να είσαι καλά προσαρμοσμένος σε μια βαθιά άρρωστη κοινωνία.