Δευτέρα 31 Αυγούστου 2015

Συνειδητό Ονείρεμα



Ο ονειρικός κόσμος είναι ένα μαγικό σύμπαν άπειρων πιθανοτήτων, όπου τα πάντα μπορούν να συμβούν. Κάθε βράδυ, η συνείδησή μας αφήνει τον κόσμο της καθημερινότητας και ξυπνάει μέσα σε ένα παράλληλο σύμπαν, όπου το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον χάνουν τα όρια τους. Κάποιες φορές, σε αυτόν τον κόσμο εμφανιζόμαστε όπως είμαστε τώρα, κάποιες άλλες όπως είμασταν πολλά χρόνια πρίν. Μπορεί ακόμα να ρίξουμε μια ματιά στο μέλλον και να δούμε πώς θα είμαστε μέρες, μήνες ή και χρόνια μετά. Μαγικά, φανταστικά τοπία αναδύονται και διαλύονται μπροστά στα μάτια της εσωτερικής συνείδησης, σαν να είμαστε ένας πανίσχυρος μάγος πού με μια λέξη του κατασκευάζει και καταστρέφει κόσμους ολόκληρους. Γνωστά πρόσωπα παρουσιάζονται με άγνωστους και παράξενους τρόπους. Βλέπουμε αγνώστους και τους αναγνωρίζουμε σαν πρόσωπα αγαπημένα και γνωστά από παλιά. Ζούμε παράξενες, εξωτικές περιπέτειες σαν ηθοποιοί ή σαν θεατές. Στα όνειρά μας πετάμε, πολεμάμε, κάνουμε έρωτα και έχουμε απίστευτες δυνάμεις.

Φανταστείτε λοιπόν αυτό το παράλληλο, μαγικό σύμπαν σαν μια διάσταση πού υπάρχει πάντα εκεί, αλλά μπορούμε να περάσουμε μόνο όταν κοιμόμαστε. Ποιος καλύτερος τρόπος θα υπήρχε για να εξερευνήσουμε αυτόν τον κόσμο, από το να έχουμε τον έλεγχο , να είμαστε συνειδητοί μέσα σε αυτόν; Υπάρχει όμως ένα μεγάλο πρόβλημα, πού φαντάζει σαν αξεπέραστο εμπόδιο. Αυτό δεν είναι άλλο από το ότι όταν κοιμόμαστε, κοιμάται και ο συνειδητός μας νους. Τα γεγονότα στα όνειρα φαίνεται απλά να συμβαίνουν, και όχι να τα προκαλούμε με την θέλησή μας.

Υπάρχει όμως τρόπος να καταφέρουμε να ξυπνήσουμε τον συνειδητό μας νου μέσα στο όνειρο, να πάρουμε συνειδητές αποφάσεις, να ελέγξουμε την ροή των ονείρων μας και να εξερευνήσουμε αυτόν τον μαγικό κόσμο. Γι΄ αυτήν την δυνατότητα να είμαστε συνειδητοί στα όνειρά μας, μιλούν εσωτερικές παραδόσεις πού υπάρχουν ακόμα και 2.800 χρόνια πριν. Για αυτήν την ικανότητα έχουν μιλήσει οι Αιγύπτιοι, οι Βαβυλώνιοι, οι σαμάνοι θεραπευτές, αλλά και οι Αβορίγινες, οι αυτόχθονες ιθαγενείς της Αυστραλίας. Οι Θιβετιανοί έχουν μια μεγάλη παράδοση σε αυτόν τον τομέα και εξασκούνται στην Μι – λαμ, την Γιόγκα του Ονείρου. Η φυλή των Σηνόι της Μαλαισίας, πού άφησε άφωνους τους ανθρωπολόγους και τους εθνολόγους πού την ανακάλυψαν στις αρχές της δεκαετίας του ΄30 επειδή στην μικρή κοινωνία τους υπήρχε παντελής έλλειψη βίας και επιθετικότητας για αιώνες, εξασκούσαν από πολύ μικρά τα παιδιά τους στο να αποκτούν τον έλεγχο των ονείρων τους και να εκτελούν συνειδητές πράξεις μέσα σε αυτά. Ο Κάρλος Καστανέντα αποκάλυψε στον κόσμο με τα βιβλία του ότι οι μάγοι των Ινδιάνων της Κεντρικής Αμερικής Γιακί, πού ένας απ΄ αυτούς ήταν ο δάσκαλός του Δον Χουάν, χρησιμοποιούν τεχνικές για τον έλεγχο του ονειρέματος, πού βασίζονται σε παραδόσεις χιλιάδων χρόνων. Υπάρχουν ανάλογες παραδόσεις και ασκήσεις στον Βουδισμό, αλλά και στον Ταοισμό.

Η Γκέηλ Ντηλαίηνυ, ψυχίατρος και πρωτοπόρος στην έρευνα για την ονειρική δραστηριότητα, γράφει για αυτήν την δυνατότητα να ελέγχει κανείς τα όνειρά του:

“… Οι παραδόσεις μιλούν καθαρά. Ο άνθρωπος μπορεί να διαλέξει να μην είναι έρμαιο των φαινομένων πού αναδύονται στην συνείδησή του όταν κοιμάται. Υπάρχουν αναφορές για αυτούς πού κατοικούν στον ονειρικό κόσμο με την θέλησή τους, πού γνωρίζουν ότι ονειρεύονται, ικανοί να χρησιμοποιήσουν τον κόσμο αυτό για την πνευματική τους ανάπτυξη και εξέλιξη ή για να αποκτήσουν πληροφορίες πού δεν είναι δυνατόν να αποκτηθούν με άλλα μέσα…. Αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να προβάλλουν τον εαυτό τους στα όνειρα άλλων, σε αυτούς πού τους χρειάζονται- στους μαθητές τους, στους αρρώστους, στους έχοντες ανάγκη από πνευματική καθοδήγηση… Ίσως όμως το πιο σημαντικό σημείο είναι το ότι αυτός είναι ένας κόσμος πού μπορούμε όλοι να μοιραστούμε. Όλοι έχουμε αυτή την δυνατότητα να κατοικήσουμε με την θέλησή μας σε αυτόν ( τον κόσμο), αν τον διαλέξουμε σαν μέρος του ταξιδιού της συνειδητής μας ζωής…”

Ψυχοθεραπευτικές Δυνατότητες

Η μελέτη του ύπνου και της ονειρικής δραστηριότητας για τον Δυτικό κόσμο είναι μια σχετικά νέα επιστήμη. Βέβαια, ο πρώτος πού έβαλε στο κέντρο του ενδιαφέροντος τα όνειρα, ο Σίγκμουντ Φρουντ, δεν ενδιαφέρθηκε καθόλου για την δυνατότητα να αποκτηθεί συνείδηση μέσα στο όνειρο. Κυρίως εξερεύνησε την συμβολική πλευρά του ονειρικού υλικού και διετύπωσε μια θεωρία για την προέλευσή του πού σήμερα, αν και έχει αναγνωριστεί η σπουδαιότητά της και είναι σεβαστή απ΄ όλους, έχει ξεπεραστεί από καινούργιες αντιλήψεις. Το κύριο μειονέκτημα της θεωρίας του, όπως αποδείχτηκε με την πάροδο του χρόνου, είναι η εμμονή στον ρόλο του σεξ, έναν ρόλο πού ο ίδιος θεωρούσε πρωταρχικό, αγνοοώντας και, κατά κάποιο τρόπο, υποβιβάζοντας την πνευματική πλευρά της εσωτερικής ζωής του ανθρώπινου όντος.

Αν και είχε χρησιμοποιηθεί νωρίτερα και από άλλους, ο όρος Lucid Dreaming – Συνειδητό Ονείρεμα- επικράτησε γιατί τον υιοθέτησε ο ψυχίατρος Στέφεν Λεμπέρζ, η μεγαλύτερη σήμερα αυθεντία στον Δυτικό κόσμο για τα συνειδητά όνειρα, ιδρυτής και διευθυντής του Lucidity Institute, πού εδρεύει στο Πάλο Άλτο. Ο Λεμπέρζ, πού έβλεπε συνειδητά όνειρα από μικρή ηλικία, αποφάσισε να στρέψει το ενδιαφέρον του πανεπιστημιακού κατεστημένου σε αυτά, αφού σαν επικεφαλής μιας ομάδας ερευνητών στις αρχές της δεκαετίας του 70, είχε μελετήσει εκτεταμένα την δυνατότητα συνειδητού ονειρέματος και είχε πειστεί ότι ο μέχρι τότε αμφιλεγόμενος και συνδεμένος με την μαγεία και τον εσωτερισμό αυτός τομέας, είχε τρομερό δυναμικό και παρουσίαζε καταπληκτικές δυνατότητες.

Δεν είναι μόνο το ότι σε ένα συνειδητό όνειρο τα πάντα φαίνονται πιο έντονα, τα χρώματα πιο ζωντανά και η ονειρική εμπειρία είναι κατά πολύ πλουσιότερη από τα κοινά όνειρα. Τα συνειδητά όνειρα έχουν μια ιδιαίτερη ποιότητα πού μένει χαραγμένη για πάντα στην μνήμη αυτών πού τα βιώνουν. Μικρές στιγμές συνειδητότητας μέσα στο όνειρο ίσως έχουμε βιώσει όλοι μας, σε κάποια περίοδο της ζωής μας. Είναι μια στιγμή όπου αποκτάμε επίγνωση ότι αυτό πού μας συμβαίνει είναι ένα όνειρο, μια στιγμή όπου ο ονειρευόμενος γνωρίζει απόλυτα ότι ονειρεύεται. Αυτό είναι το συνειδητό όνειρο. Αυτή η στιγμή, όπως λένε οι αρχαιότερες εσωτερικές παραδόσεις και επιβεβαιώνουν οι σύγχρονες επιστημονικές έρευνες, μπορεί να επεκταθεί και να καλλιεργηθεί έτσι η δυνατότητα να αποκτάμε με την θέλησή μας έλεγχο στα όνειρά μας.

Η εμπειρία αυτή είναι συγκλονιστική και μπορεί να επηρεάσει ακόμα και τον συνηθισμένο κόσμο της εγρήγορσης, να φέρει αλλαγές στον τρόπο πού βιώνουμε τον εαυτό μας και το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούμε. Σε ένα συνειδητό όνειρο μπορούμε να ξεπεράσουμε τους φραγμούς και τις αναστολές του συνηθισμένου μας εαυτού, να καταπολεμήσουμε τους φόβους πού στόχος τους είναι να παρεμποδίσουν την εσωτερική μας εξέλιξη, την πνευματική μας ανάπτυξη και την ολοκλήρωση μας σαν ανθρώπινα όντα.

Στο συνειδητό ονείρεμα, μας δίνεται η ευκαιρία να κατανοήσουμε και να συνειδητοποιήσουμε κάτι για τον εαυτό μας, πού μπορούμε να εφαρμόζουμε και στην καθημερινή μας ζωή. Ας υποθέσουμε, για παράδειγμα, πώς ονειρεύεστε και κάποιος ή κάτι σας καταδιώκει και εσείς προσπαθείτε να τρέξετε μακριά του. Ξαφνικά όμως, συνειδητοποιείτε ότι αυτό είναι ένα όνειρο, η συνείδησή σας ¨ξυπνάει¨ και καταλαβαίνετε ότι ονειρεύεστε. Σε αυτό ακριβώς το σημείο, σύμφωνα με τον Λεμπέρζ, υπάρχουν μπροστά σας δύο επιλογές πού, στο κανονικό όνειρο, δεν υπάρχουν: ή θα συνεχίσετε να προσπαθείτε να απομακρυνθείτε από τον διώκτη σας ή θα γυρίσετε να τον αντιμετωπίσετε, οπλισμένοι με την γνώση ότι αυτό πού σας κυνηγάει δεν είναι τίποτα άλλο από ένα κατασκεύασμα του ίδιου σας του εαυτού, μια ονειρική εικόνα πού δεν μπορεί να έχει καμία επίπτωση επάνω σας. Μπορείτε να γελάσετε μαζί του, να το εξαφανίσετε ή να το μετατρέψετε σε σύμμαχο ή σε κάτι άκακο.

Αυτή ακριβώς η συνειδητοποίηση είναι μια απελευθέρωση από τον φόβο, μια βαθιά ψυχοθεραπευτική   απελευθερωτική και ανακουφιστική εμπειρία. Μπορεί ίσως να ανακαλύψετε ότι υπάρχει μέσα σας ένα κομμάτι του εαυτού σας πού χρειάζεται βοήθεια, και όταν ξυπνήσετε θα έχετε μαζί σας, σε μικρό ή μεγαλύτερο βαθμό ανάλογα με τον χαρακτήρα και την ένταση του ονείρου, την επίγνωση αλλά και την δύναμη να παλέψετε με τα εμπόδια πού σας στερούν την ψυχοσωματική σας ισορροπία και την εσωτερική σας γαλήνη και ηρεμία.

Ας δούμε λοιπόν συνοπτικά μερικές από τις άμεσες συνέπειες του να ονειρευόμαστε συνειδητά:

Ψυχοσωματική Υγεία και Ισορροπία

Όπως είναι γνωστό σήμερα, τα όνειρα αντανακλούν την ψυχολογική, φυσιολογική και συνειδησιακή κατάσταση του ονειρευόμενου. Με άλλα λόγια, είναι ο καθρέπτης της ζωής μας. Αν είμαστε ικανοποιημένοι από την ζωή και δεν αντιμετωπίζουμε κανένα πρόβλημα, σε προσωπικό, οικονομικό ή επαγγελματικό επίπεδο, τότε μάλλον τα όνειρά μας θα είναι κατά το πλείστον γαλήνια, πλούσια σε πνευματικό περιεχόμενο και ανακουφιστικά για τον νου. Αυτή όμως η κατάσταση είναι ουτοπική. Κάθε μέρα ο νούς μας χαρακώνεται από το άγχος, τις φοβίες μας και τις ανασφάλειές μας.

Γνωρίζουμε ότι λύνοντας κάποια προβλήματα στην καθημερινότητα, η ανακούφιση αντανακλάται στα όνειρα και έτσι η ποιότητά τους βελτιώνεται. Συμβαίνει όμως και το αντίστροφο. Όπως ένα άσχημο όνειρο μπορεί να χρωματίσει την διάθεση μας όλη την επόμενη ημέρα ή ημέρες, ένα απελευθερωτικό όνειρο μπορεί να μας δώσει την δύναμη, το κουράγιο, αλλά και την καθοδήγηση που χρειαζόμαστε για να αντιμετωπίσουμε ένα καθημερινό πρόβλημα ή ένα πρόβλημα σε μια σχέσή μας. Ουσιαστικά το συνειδητό ονείρεμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν εργαλείο για να καλυτερέψουμε την ζωή μας μέσα από τα όνειρά μας. Όχι μόνο είναι ένας τρόπος για την ψυχολογική μας ισορροπία, αλλά και για την βελτίωση της υγείας μας.

Έχουν παρατηρηθεί ακόμα και ιάσεις ασθενειών, πού πρώτα γιατρεύτηκαν στο επίπεδο του συνειδητού ονειρέματος! Η ψυχίατρος Πατρίτσια Γκάρφιλντ έχει αναπτύξει μια θεραπευτική μέθοδο πού βασίζεται στο συνειδητό ονείρεμα και την παραλληλίζει με την χρήση του δημιουργικού οραματισμού και της προσευχής στο ¨ξύπνημα¨ των θεραπευτικών δυνάμεων του ίδιου μας του οργανισμού.

Αυτογνωσία και Αύξηση της Συνειδητότητας

Ζώντας συνειδητά στα όνειρά μας, πλουτίζουμε σε μεγάλο βαθμό το φάσμα των εμπειριών μας. Η αντίληψή μας για τον εαυτό μας και για τους άλλους ανθρώπους πλαταίνει και γίνεται πιο βαθιά. Μπορούμε συνειδητά να ξεπεράσουμε τους περιορισμούς της λογικής μας και να ζήσουμε την αναζωογονητική εμπειρία της ικανοποίησης κρυφών επιθυμιών. Στο συνειδητό όνειρο μπορούμε να επισκεφτούμε μέρη πού δεν έχουμε ξαναδεί, να ζήσουμε περιπέτειες, να συναντήσουμε αγαπημένα πρόσωπα πού έχουν χαθεί. Μπορούμε να φτιάξουμε το σκηνικό σύμφωνα με την θέλησή μας, να συναντήσουμε αγίους και αγγέλους, να ζητήσουμε καθοδήγηση. Μπορούμε να γίνουμε ήρωες, να πολλαπλασιαστούμε σε χιλιάδες αντίγραφα, να προκαλέσουμε τον κόσμο της λογικής και του ορθολογισμού. Τα όνειρα, όπως είπε ο Φρόυντ, είναι ο βασιλικός δρόμος για το υποσυνείδητο. 

Μαθαίνοντας να βαδίζουμε συνειδητά σε αυτόν τον δρόμο συμφιλιώνουμε το συνειδητό και τον υποσυνείδητο νου και αποκτούμε πρόσβαση στις δυνάμεις και στις δυνατότητες πού βρίσκονται κρυμμένες μέσα μας. Η συνείδησή μας μπορεί να βιώσει εκστατικές καταστάσεις διαύγειας, μακαριότητας και κενότητας πού διαφορετικά είναι προσβάσιμες μόνο στα βαθύτερα επίπεδα πνευματικών πρακτικών και ασκήσεων, όπως ο διαλογισμός.

Πλήρη Εκμετάλλευση των Χρήσιμων Πληροφοριών των Ονείρων

Τα όνειρα αποτελούσαν πάντα μια πολύτιμη πηγή έμπνευσης για καλλιτέχνες, επιστήμονες, ερευνητές, συγγραφείς. Είναι ατέλειωτος ο κατάλογος των εφευρέσεων και των ανακαλύψεων πού έχουν βασιστεί σε πληροφορίες πού αποκτήθηκαν από όνειρα. Ο Λεμπερζέ απέδειξε ότι μπορούμε συνειδητά να θέτουμε συγκεκριμένα ερωτήματα στα όνειρα και να παίρνουμε τις απαντήσεις. Αυτή η πλευρά του συνειδητού ονειρέματος είναι ίσως και από τις πιο συναρπαστικές και πρακτικές εφαρμογές του συνειδητού ελέγχου των ονείρων.

Η Άλλη Όψη του Καθρέπτη

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να κάνει κάποιος την προσπάθεια να αναπτύξει την ικανότητα του να ονειρεύεται συνειδητά, είτε για να εισχωρήσει στις κρυμμένες ψυχικές του ικανότητες ή απλά για να περνάει ευχάριστα τις ώρες πού κοιμάται. Το μέτρο της εσωτερικής του εξέλιξης, της πνευματικής του ανάπτυξης και των προσπαθειών του θα δώσει το μέτρο των αποτελεσμάτων. Στην ουσία πρόκειται για μια εσωτερική πορεία αυτογνωσίας και, σαν τέτοια, περικλείει τα αδιέξοδα, τις παγίδες, αλλά και τους κινδύνους της.

Η αλήθεια είναι ότι ενώ υπάρχουν πολλές ασκήσεις και τεχνικές, σύγχρονες ή αρχαίες, διαφορετικών πολιτισμικών παραδόσεων, δεν μπορεί ποτέ να δοθεί εγγύηση για το αποτέλεσμα. Το να ασκείσαι στο συνειδητό ονείρεμα δεν είναι το ίδιο με το να ασκείς π.χ. το μυικό σου σύστημα. Κάποιος μπορεί να δοκιμάζει μια τεχνική για εβδομάδες ή για μήνες και να μην έχει αποτέλεσμα, ενώ ξαφνικά, σε ανύποπτο χρόνο, να έχει αρκετές συγκλονιστικές εμπειρίες συνειδητού ονειρέματος σε ένα και μόνο βράδυ. Μπορεί να επιτύχει συνειδητότητα μέσα στο όνειρο, αλλά αυτό ακριβώς το γεγονός να τον ξυπνήσει αμέσως.

Ένα άλλο πρόβλημα πού, σε ένα άλλο επίπεδο, μπορεί να συναντήσει ένας ονειροναύτης, είναι ότι η ικανοποίηση των ενδόμυχων επιθυμιών στο ονειρικό πεδίο μπορεί να γίνει μια παγίδα πού να του γίνει τόσο έμμονη ιδέα, σε βαθμό πού να σταματάει την δυνατότητά του για εσωτερική εξέλιξη. Ο ίδιος ο δημιουργός και η πηγή των ονείρων, το υποσυνείδητο, βρίσκεται μακριά από την επικράτεια πού εξουσιάζει η λογική και πολλές φορές μπορεί να αντιδράσει περίεργα σε μια ¨απαίτηση¨ να συνεργαστεί.

Τα όνειρα περιέχουν σημαντικά μηνύματα πού μπορούν να μας βοηθήσουν, να μας προειδοποιήσουν, να μας ενθαρρύνουν και να μας προστατέψουν. Υπάρχουν όμως και όνειρα πού μπορούν να ταράξουν τον συναισθηματικό μας κόσμο, να μας αναστατώσουν και, σε κάποιες σπάνιες περιπτώσεις, να μας οδηγήσουν σε σοκ ή σε παράκρουση. Έτσι, η προσπάθεια για συνειδητό ονείρεμα μπορεί να ενέχει κινδύνους για ένα ψυχικά ασταθές άτομο, από την στιγμή πού η επέμβαση και η ανάγκη κυριαρχίας στις ονειρικές καταστάσεις γίνεται έμμονη ιδέα. Το ζητούμενο πάντα πρέπει να είναι η ψυχοσωματική ισορροπία και η πνευματική ανάπτυξη, και φυσικά, ο άνθρωπος δεν γεννήθηκε με την δυνατότητα να επεμβαίνει συνεχώς στην ονειρική του κατάσταση. Η προσπάθεια για συνεχή επέμβαση δεν αφήνει το υποσυνείδητο να εκφραστεί σε ένα πεδίο πού δικαιωματικά του ανήκει από την φύση. Η αίσθηση του μέτρου και η σύνεση πρέπει πάντα να συνοδεύει την θέληση για κυριαρχία πάνω στις δυνάμεις πού κρύβουμε μέσα μας.

Ταξιδεύοντας στο Όνειρο

Όπως και σε κάθε εργασία πού σχετίζεται με τα όνειρα, το να προκαλέσει κανείς ένα συνειδητό ονείρεμα απαιτεί θέληση, συνέπεια στην προσπάθεια και υπομονή. Μπορεί μια τεχνική να μην ¨δουλεύει¨ για σας, και βδομάδες προσπάθειας δεν σημαίνει ότι πλησιάζετε τον στόχο σας. Χρειάζεται να υπάρχει μέσα σας μια στάση πειραματισμού, παιχνιδίσματος, σαν να μην ενδιαφέρεστε πραγματικά για το αποτέλεσμα, αλλά το κάνετε για χάρη του ίδιας της προσπάθειας.
Μια από τις πιο βοηθητικές τεχνικές είναι και ο διαλογισμός. Υπάρχουν πολλές παραλλαγές του, αλλά η αρχή πού διέπει όλες είναι η χαλάρωση και η συγκέντρωση του νού σε ένα συγκεκριμένο σημείο εστίασης. Ο νούς κρατιέται προσηλωμένος σε ένα αντικείμενο συγκέντρωσης, πού μπορεί να είναι η αναπνοή, ένα μάντρα διαλογισμού, ένας οραματισμός ή μια συγκεκριμένη ιδέα, όπως η κενότητα της ύπαρξης. Μέσα από την καθημερινή, συνεπή εξάσκηση ο νούς γίνεται πιο ήρεμος και γαλήνιος, αποκτά περισσότερη συνειδητότητα για τον ίδιο και συνεπώς μπορεί να αναγνωρίζει καθαρότερα και με περισσότερη ενάργεια τις καταστάσεις πού συμβαίνουν μέσα μας.

Οι αυξημένες ικανότητες προσοχής και συγκέντρωσης πού έρχονται από την καθημερινή εξάσκηση του διαλογισμού βοηθούν και σε μια δεύτερη τεχνική, πού είναι το να εκπαιδεύσει κάποιος τον εαυτό του να αναγνωρίζει τις ανωμαλίες και τις παραδοξότητες μέσα σε ένα όνειρο και αυτό να τον κάνει αυτόματα συνειδητό μέσα σε αυτό. Έτσι, βλέποντας ή βιώνοντας κάτι πού δεν μπορεί να γίνει στην πραγματικότητα- μια ηλεκτρική συσκευή πού λειτουργεί περίεργα, μόλις αρχίζετε να αιωρείστε, συναντάτε ένα πρόσωπο πού γνωρίζετε ότι είναι πεθαμένο-, αυτόματα περνάτε σε συνειδητό ονείρεμα. Αυτό δεν είναι και τόσο εύκολο όσο ίσως φαίνεται. Η εγρήγορση πού χρειάζεται για να αναγνωριστεί η παραδοξότητα στα ονειρικά γεγονότα μπορεί να φαίνεται εύκολη για την φαντασία μας, όταν είμαστε ξύπνιοι. Όταν ονειρευόμαστε όμως δεχόμαστε εύκολα και χωρίς να τα αμφισβητούμε τα πιο παράξενα και παράλογα πράγματα. Για να ονειρευτούμε συνειδητά λοιπόν, χρειάζεται να μεταφέρουμε στο όνειρο ένα μέρος της καθημερινής μας εγρήγορσης.

Για να αποκτηθεί μια τέτοια ικανότητα, καλό θα είναι να αναρωτιόμαστε περιοδικά ,κατά την διάρκεια της ημέρας, της συνηθισμένης εγρήγορσης, αν αυτό πού βιώνουμε εκείνη την στιγμή είναι ένα όνειρο ή η πραγματικότητα. Πώς ξέρουμε ότι δεν ονειρευόμαστε; Πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι αυτή την στιγμή είμαστε ξύπνιοι και δεν βρισκόμαστε στο κρεβάτι μας, ονειρευόμενοι ότι είμαστε σε εγρήγορση; Επίσης πολύ καλό είναι, όταν ζούμε ένα γεγονός ή κάνουμε μία πράξη, να αναρωτηθούμε τι θα σήμαινε αυτό, αν το κάναμε στο όνειρό μας. Είμαι στο κομμωτήριο, για παράδειγμα, και η κομμώτρια κόβει τα μαλλιά μου. Τι θα σήμαινε αυτό, πως θα ερμηνευόταν, αν ήταν κάτι πού συνέβαινε σε ένα όνειρο; Μαθαίνοντας τον νου να δουλεύει με τέτοιο τρόπο, γίνεται πιο εύκολο, κατά την διάρκεια ενός ονείρου, να τραβήξουμε την προσοχή στο πώς αντιλαμβανόμαστε την φύση των γεγονότων γύρω μας και, κατά συνέπεια, μπορούμε πιο εύκολα να συνειδητοποιήσουμε ότι ονειρευόμαστε.

Μια άλλη τεχνική είναι να θέσετε σαν στόχο να εκτελέσετε μια συγκεκριμένη πράξη στο όνειρό σας. Ο Γεώργιος Γκουρτζίεφ, ο μεγάλος αυτός, ελληνικής καταγωγής, πνευματικός δάσκαλος, έχει δώσει την εξής, πολύ απλή, άσκηση. Κατά την διάρκεια της ημέρας, παρατηρούμε σκόπιμα και αρκετές φορές, τα χέρια μας. Μόλις τα παρατηρήσουμε, κλείνουμε τα μάτια και τα οραματιζόμαστε με το εσωτερικό μάτι του νου, κάτι πού επαναλαμβάνουμε πολλές φορές. Όταν ξαπλώσουμε και περιμένουμε να μας πάρει ο ύπνος, θυμόμαστε τι κάναμε κατά την διάρκεια της ημέρας, και ξαναφέρνουμε στον νου τα χέρια μας. Προσπαθούμε να πάρουμε την εικόνα τους στον ύπνο μας, και λέμε στον εαυτό μας ότι μόλις τα ξαναδούμε, θα ξέρουμε ότι ονειρευόμαστε. Μια σχεδόν παρόμοια άσκηση, με την παρατήρηση των χεριών, είχε δώσει και ο Δον Χουάν στον Κάρλος Καστανιέντα, για να αποκτήσει συνείδηση του ονειρικού του σώματος.

Η Μέθοδος M.I.L.D.

Ίσως η πιο αποτελεσματική μέθοδος για την πρόκληση συνειδητών ονείρων πού μπορεί να εφαρμόσει με επιτυχία ένας σύγχρονος άνθρωπος του Δυτικού κόσμου, είναι αυτή πού έχει επινοήσει και αναπτύξει ο Στέφεν Λεμπέρζ. Την ονόμασε Mnemonic Induction of Lucid Dreams ( M.I.L.D), πού στα ελληνικά μπορεί να αποδοθεί σαν Μνημονική Επαγωγή Συνειδητών Ονείρων. Είναι μια ολόκληρη σειρά ασκήσεων για πρόκληση συνειδητών ονείρων και έλεγχο του ονειρικού ελέγχου, πού βασίζεται σε μια πολύ απλή ικανότητά μας. Την ικανότητα να θυμόμαστε κάποια πράγματα, αν έχουμε την θέληση να το κάνουμε, όπως λέμε π.χ. ¨να θυμηθώ να πάρω αλάτι από το σούπερ μάρκετ¨. Επίσης βασίζεται στην παρατήρηση ότι θυμόμαστε κάποια πράγματα πιο εύκολα, αν τα συνδυάσουμε με άλλα, όπως κάνουμε π.χ. όταν γυρνάμε ανάποδα το δαχτυλίδι μας για να μας θυμίσει να ρίξουμε το γράμμα στο ταχυδρομείο. Δημιουργούμε δηλαδή μια νοητική σύνδεση, μια γέφυρα, μεταξύ δύο πραγμάτων, όπου η θέα ή η ανάμνηση του ενός μας φέρνει αυτόματα στο νου και το άλλο.

Η μέθοδος περιλαμβάνει πολλές ασκήσεις για διαφορετικούς σκοπούς, όπως αλλαγή του ονειρικού σκηνικού, συνειδητό πέταγμα, πρόκληση συνειδητών ονείρων, λύση προβλημάτων στο συνειδητό όνειρο κ.α. Όμως η βάση της μεθόδου είναι πολύ απλή και το κλειδί βρίσκεται σε μια υποβολή πού δίνουμε στον εαυτό μας και συνοψίζεται στην εξής φράση:

” Την επόμενη φορά πού θα ονειρευτώ, θέλω να αναγνωρίσω το γεγονός (ή να συνειδητοποιήσω ότι) ονειρεύομαι.” Δεν αρκεί απλώς να επαναλάβουμε την φράση αρκετές φορές, αλλά να πείσουμε πραγματικά τον εαυτό μας ότι είμαστε αποφασισμένοι και έχουμε την πρόθεση να ξυπνήσουμε μέσα στο όνειρό μας.

Τα τέσσερα βασικά σημεία της μεθόδου είναι τα εξής:

1. Ξυπνάμε μια ώρα περίπου νωρίτερα απ΄ ότι συνηθίζουμε να σηκωνόμαστε το πρωί και προσπαθούμε να επαναφέρουμε στην μνήμη μας, όσο το δυνατόν πιο ζωντανά, το όνειρο πού μόλις βλέπαμε. Αν δεν το καταφέρουμε την πρώτη νύχτα, προσπαθούμε την επομένη δέκα λεπτά αργότερα ή νωρίτερα. Ο στόχος είναι να ξυπνήσουμε σε μια περίοδο REM, όταν βλέπουμε όνειρο, και να μπορούμε εύκολα να θυμηθούμε λεπτομέρειες.

2. Ενώ είμαστε ακόμα ξαπλωμένοι και περιμένουμε να μας πάρει ξανά ο ύπνος, πρέπει να πούμε στον εαυτό μας την συγκεκριμένη φράση, βεβαιώνοντας την πρόθεσή μας να θυμηθούμε να αναγνωρίσουμε την επόμενη φορά ότι ονειρευόμαστε.

3. Οραματιζόμαστε τον εαυτό μας να επιστρέφει ξανά στο όνειρο πού μόλις είχαμε, μόνο πού αυτή την φορά τον βλέπουμε να συνειδητοποιεί ότι ονειρεύεται. Εκεί μπορεί να οραματιστούμε επίσης ότι εκτελούμε μια συγκεκριμένη πράξη, όπως το να δούμε τα χέρια μας ή να σηκωθούμε από έδαφος για να πετάξουμε.

4. Επαναλαμβάνουμε πολλές φορές τα στάδια 2 και 3 μέχρι να νοιώσουμε ότι η πρόθεσή μας να είμαστε συνειδητοί έχει εστιαστεί με καθαρότητα ή μέχρι να μας πάρει ο ύπνος.

Αν όλα πάνε καλά, θα βρεθείτε συνειδητά σε ένα όνειρο πού δεν είναι αναγκαίο να μοιάζει με το προηγούμενο. Η μέθοδος απαιτεί κάποια επιμονή και σταθερότητα στην εξάσκησή της, αλλά μπορεί να φέρει χειροπιαστά αποτελέσματα σε λίγο σχετικά χρόνο…


Πηγές

Stephen LaBerge, Ph.D. & Howard Rheingold: Exploring the World of Lucid Dreaming.- Ballantine Books – 1990.
Garfield Patricia : The Healing Power of Dreams- Simon and Schuster, New York 1991.
Ευαγγελόπουλος Δημήτρης: Το Συνειδητό Ονείρεμα- Εκδόσεις Έσοπτρον 1998
Green, C.E.: Lucid Dreams- Hamish Hamilton 1968

Συγγραφέας: Άγγελος Βιαννίτης

Έρευνα αποκαλύπτει τα μυστικά του συνειδητού ονειρέματος


O έλεγχος που μπορεί να έχει κάποιος στα όνειρά του προκειμένου να ζήσει όσα δεν μπορεί στην πραγματική του ζωή, αποτελεί μια πολύ δελεαστική ιδέα. Ορισμένα άτομα, οι λεγόμενοι διαυγείς ονειροπόλοι, μπορούν να το καταφέρουν αυτό. Ερευνητές από το Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ για την Ανθρώπινη Ανάπτυξη στο Βερολίνο και από το Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ για την Ψυχιατρική στο Μόναχο ανακάλυψαν ότι η περιοχή του εγκεφάλου που επιτρέπει την αυτοαντανάκλαση είναι μεγαλύτερη στους διαυγείς ονειροπόλους. Έτσι, οι διαυγείς ονειροπόλοι είναι πιθανόν να διαθέτουν περισσότερη αυτοαντανάκλαση όταν είναι ξύπνιοι.

Οι διαυγείς ονειροπόλοι όταν ονειρεύονται έχουν επίγνωση αυτού του γεγονότος. Μερικές φορές, παίζουν ακόμα και ενεργό ρόλο στα όνειρά τους. Οι περισσότεροι από αυτούς, ωστόσο, έχουν μια τέτοια εμπειρία μόνο μερικές φορές τον χρόνο και μόνο ελάχιστοι σχεδόν κάθε βράδυ. Σε φόρουμ συζητήσεων στο διαδίκτυο και διάφορα blog υπάρχουν πολλές οδηγίες και συμβουλές για το συνειδητό ονείρεμα. Ενδεχομένως, είναι στενά συνδεδεμένο με την ανθρώπινη ικανότητα της αυτοαντανάκλασης, δηλαδή τη λεγόμενη μεταγνώση.

Οι νευροεπιστήμονες του Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ για την Ανθρώπινη Ανάπτυξη και το Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ για την Ψυχιατρική συνέκριναν τη δομή του εγκεφάλου των διαυγών ονειροπόλων και άλλων συμμετεχόντων οι οποίοι είτε ποτέ είτε σπανίως μόνο είχαν συνειδητά όνειρα. Τα ευρήματα έδειξαν ότι ο πρόσθιος προμετωπιαίος φλοιός, δηλαδή η περιοχή του εγκεφάλου που ελέγχει τις συνειδητές γνωστικές διαδικασίες και παίζει σημαντικό ρόλο στην ικανότητα της αυτοαντανάκλασης, είναι μεγαλύτερος στους διαυγείς ονειροπόλους.

Οι διαφορές στην περιοχή του πρόσθιου προμετωπιαίου φλοιού ανάμεσα στους διαυγείς και τους μη διαυγείς ονειροπόλους δείχνουν ότι το συνειδητό ονείρεμα και η μεταγνώση είναι πράγματι στενά συνδεδεμένα. Αυτή η θεωρία υποστηρίζεται από τομογραφίες εγκεφάλου που πραγματοποιήθηκαν όταν οι συμμετέχοντες έλυναν μεταγνωστικά τεστ ενώ ήταν ξύπνιοι. Οι τομογραφίες έδειξαν ότι η εγκεφαλική δραστηριότητα στον προμετωπιαίο φλοιό ήταν υψηλότερη στους διαυγείς ονειροπόλους.

Η Elisa Filevich, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Κέντρο Ψυχολογίας στο Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ για την Ανθρώπινη Ανάπτυξη, αναφέρει τα εξής: «Τα αποτελέσματα μας δείχνουν ότι η αυτοαντανάκλαση στην καθημερινή ζωή είναι πιο έντονη στα άτομα που μπορούν εύκολα να ελέγξουν τα όνειρά τους».

Οι ερευνητές επίσης θέλουν να μάθουν αν οι μεταγνωστικές δεξιότητες μπορούν να μαθευτούν. Σε μια μελέτη παρακολούθησης, σκοπεύουν να εκπαιδεύσουν εθελοντές στο συνειδητό ονείρεμα προκειμένου να εξετάσουν αν αυτό βελτιώνει την ικανότητα της αυτοαντανάκλασης.

Συνειδητοί Ονειροναύτες


Ξεκινώντας από τον Castaneda και την "Τέχνη των ονείρων", ο κόσμος περιγράφεται σαν ένα κρεμμύδι το οποίο έχει άπειρα στρώματα το ένα μέσα στο άλλο. Αυτή τη στιγμή φαίνεται να έχουμε πιαστεί σε ένα από αυτά τα στρώματα και επισκεπτόμαστε τα υπόλοιπα μέσα από τα όνειρα...

Τα όνειρα σύμφωνα με τους Τολτέκους και την τολτέκικη φιλοσοφία, που βλέπουν τους ανθρώπους ως φωτεινά κουκούλια με ένα φωτεινό σημείο αντίληψης (το "σημείο συναρμογής") πίσω από τη δεξιά ωμοπλάτη, αποτελούν άλλες πραγματικότητες για τις οποίες ευθύνονται οι μετατοπίσεις του σημείου συναρμογής σε άλλες θέσεις.

Υπάρχουν ακόμη οι ψυχολόγοι του βάθους που υποστηρίζουν ότι τα όνειρα είναι η κάθοδος στη "χώρα των Νεκρών" (James Hillman), ενώ σύγχρονοι Σαμάνοι (βλ. Robert Moss - Dreamgates "Ονειροπύλες") χρησιμοποιούν τα όνειρα για πρόσβαση σε άλλους κόσμους και άντληση γνώσης από αυτούς . Το κοινό στις δύο περιπτώσεις, είναι ότι ο Μορφέας, θεωρείται αδερφός του Άδη και το όνειρο αντιμετωπίζεται σαν μια "πρόβα θανάτου". O Robert Moss δηλώνει ότι ερχόμαστε από την χώρα του "Ονειρέματος" (Dreaming) και με το θάνατο μας επιστρέφουμε σε αυτή.

Σε κάθε περίπτωση, πως μπορούμε να γίνουμε συνειδητοί και να σταθεροποιήσουμε το σημείο συναρμογής σε μια συγκεκριμένη θέση ενόσω είμαστε μέσα στο "ονείρεμα";

Ο Castaneda προτείνει την άσκηση των χεριών. Με σκληρή πειθαρχία θα πρέπει να υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας ότι την επόμενη φορά που θα ονειρευτούμε, θα έχουμε την πρόθεση και θα δούμε τα χέρια μας με τη θέληση μας. Ωστόσο, υπάρχουν και άλλες, πιο ήπιες ασκήσεις από ερευνητές του "διαυγούς ονειρέματος" όπως αλλιώς αποκαλείται στη βιβλιογραφία. Συγκεκριμένα ο Stephen Laberge, προτείνει τον έλεγχο της πραγματικότητας. Πολλές φορές μέσα στην ημέρα, και με συνειδητή ειλικρίνεια και πρόθεση, εξετάζω το ενδεχόμενο να είμαι μέσα σε όνειρο. Αυτή η ερώτηση, μετά από εξάσκηση, μεταφέρεται μέσα στα όνειρα και μπορεί πραγματικά να με κάνει συνειδητό μέσα στο όνειρο. Στο όνειρο μπορώ να πετάξω, οι μορφές και οι τόποι αλλάζουν, ενώ π.χ. τα γράμματα σε μια πινακίδα είναι θολά και αν προσπαθήσω να τα διαβάσω με μεγάλη ευκρίνεια αλλάζουν και γίνονται κάτι άλλο. Οπότε αξίζει να αναρωτιέται κανείς... "Μήπως ονειρεύομαι;"

Μια επέκταση της προηγούμενης πρακτικής, είναι να αναρωτηθώ "μήπως ονειρεύομαι" με τη χρήση συγκεκριμένων στόχων. Π.χ. κατά τη διάρκεια της ημέρας, όποτε ακούω γέλιο να σκέφτομαι αν ονειρεύομαι. Ή όποτε νιώσω πόνο, να σκεφτώ αν ονειρεύομαι.

Ακόμη μια άσκηση είναι ο έλεγχος της μύτης! Τραβήξτε τη μύτη σας... Μεγαλώνει; Τότε είτε είστε ο Πινόκιο είτε... ονειρεύεστε! (ή αν συμβαίνει το δεύτερο, μπορεί να ισχύει και το πρώτο!)

Στο δρόμο του συνειδητού ονειρέματος, βοηθάει πολύ το ονειρολόγιο. Προσωπικά, κρατώ ξεχωριστά ένα τετράδιο για χρήση ως ονειρολόγιο δίπλα στο κρεβάτι (μην ξεχνάτε το στυλό). Όταν ξυπνάω, προσέχω να μην κάνω έντονες κινήσεις γιατί το όνειρο είναι "πτητικό" και μπορεί να εξαφανιστεί. Αν δεν θέλω να χάσω τον ύπνο γράφω κάποιες λέξεις έστω στο ονειρολόγιο και συμπληρώνω ολόκληρο το όνειρο, το επόμενο πρωί.

Πρακτική οδηγία: Λήψη της βιταμίνης Β6, μισή ώρα πριν τον ύπνο, ενισχύει τα όνειρα και τη διαύγεια τους!

Τι είναι όμως η πραγματικότητα;
Πόσο συνειδητοί είμαστε κατά τη διάρκεια της ημέρας και τελικά, πόσο βαθύ είναι το Matrix που αποκαλούμε "πραγματικότητα";
Μήπως όντως ζούμε σε ένα όνειρο (και αν ναι, είναι το όνειρο που θέλουμε να ζούμε);
Και μήπως μπορούμε να επηρρεάσουμε την εξέλιξή του, όπως μας υποδεικνύει περίτρανα η κβαντομηχανική;

Ο παρατηρητής επηρρεάζει το παρατηρούμενο! Αυτό δε γίνεται στα όνειρα; Και αυτό δεν υποστηρίζει η κβαντομηχανική;

Σάββατο 8 Αυγούστου 2015

Τα όνειρα λύνουν καθημερινά προβλήματα σύμφωνα με μια νέα μέθοδο ερμηνείας τους



Μετά τον Σίγκμουντ Φρόϋντ, τώρα έρχεται η Drierdre Barrett, καθηγήτρια ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, να μας μιλήσει για την ικανότητα των ονείρων να “λύνουν” τα καθημερινά προβλήματα. Σύμφωνα με τη θεωρία της Μπάρετ, οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τα όνειρα τους για να επιλύουν τα καθημερινά τους προβλήματα…
Τα όνειρα είναι συνήθως πολύ έντονα και έχουν έναν παράλογο χαρακτήρα, γεγονός που ευνοεί τις συνθήκες ανάπτυξης μιας εκτός συνηθισμένων ορίων λογικής, η οποία επιτρέπει στο άτομο να σκέφτεται διαφορετικά κι έτσι να βρίσκει τις λύσεις που χρειάζεται.
Η θεωρία της Μπάρετ, συζητήθηκε στο Συνέδριο της Ένωσης των Ψυχολογικών Επιστημών και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το όνειρο είναι στην πραγματικότητα μια σκέψη, σε ελαφρώς διαφορετική κατάσταση και επίπεδο απ’ όταν έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά.
“Σε οποιαδήποτε κατάσταση και να είμαστε, πρέπει να αντιμετωπίσουμε τα ίδια προβλήματα” λέει η Μπάρετ, η οποία υποστηρίζει ότι αν και τα όνειρα έχουν αρχικά διαφορετικό “σκοπό” κατά τη διάρκεια του χρόνου εξελίσσονται σε ένα μέσο επίλυσης προβλημάτων.
Αυτή η εξέλιξη θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη, αφού διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στο πώς διαμορφώνεται η πραγματικότητα της ζωής του ανθρώπου.
Μέχρι στιγμής, καμία θεωρία για τα όνειρα δεν δεχόταν τον παράγοντα της εξέλιξης. Ακόμα και ο Φρόϋντ, ο οποίος υποστήριξε πως τα όνειρα δεν είναι τίποτε άλλο από την εκπλήρωση των επιθυμιών του ανθρώπου, δεν κατάφερε να ενσωματώσει τον παράγοντα της εξέλιξης.
Άλλοι υποστηρίζουν πως είναι απλώς η λειτουργία του εγκεφάλου την ίδια στιγμή που αυτός κοιμάται, μια “συνέπεια” του REM (Rapid Eye Movement).
Εδώ έρχεται η Πανεπιστημιακός του Χάρβαρντ να τονίσει το “λάθος” της θεωρίας του REM.
“Η άποψη μου είναι ότι όπως όλα τα πράγματα στον κόσμο εξελίσσονται, έτσι εξελίσσεται και η χρησιμότητα των ονείρων. Ο αρχικός σκοπός τους ήταν να ξεκουράζουν τον εγκέφαλο, να τον διατηρούν κατά τη διάρκεια του ύπνου. Όμως ο ρόλος τους εξελίχθηκε και επαναπροσδιορίστηκε”.

Το πείραμα της Μπάρετ

Για να αποδείξει τη θεωρία της η Μπάρετ ξεκίνησε τη μελέτη του ανθρώπινου ονείρου πριν από 10 χρόνια, ολοκληρώνοντας την τον προηγούμενο μήνα.
Σε ένα από τα πειράματα της μελέτης της, έβαλε μερικούς φοιτητές της να διαλέξουν έναζ απλό μαθηματικό πρόβλημα και να το λύσουν λίγο πριν πέσουν για ύπνο, και αυτό γινόταν επί μία εβδομάδα.
Στο τέλος του πειράματος τουλάχιστον οι μισοί από τους μαθητές ονειρεύτηκαν το πρόβλημα και οι μισοί από αυτούς τους μισούς ονειρεύτηκαν τη λύση του.
Η Μπάρετ ανακάλυψε αμέτρητα παραδείγματα για κάθε τύπο προβλήματος που η λύση τους εντοπίζεται στο όνειρο. Μάλιστα, σύμφωνα με τα ευρήματα της, η λύσεις έρχονται με μια λογική που συνήθως ο άνθρωπος δεν χρησιμοποιεί στην κανονική του ζωή.

Ο Μαγικός Κόσμος των Ονείρων


Εισαγωγή
Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός οτι τα 3/10 της ζωής μας το περνάμε σε κατάσταση ύπνου , ενω ονειρευόμενοι τo 1/10 ( πιο συγκεκριμένα 50.000 ώρες , δηλαδή 6 χρόνια ) . Το πιο αξιοσημείωτο όμως είναι η αδιαφορία που δείχνει ο άνθρωπος για το τι συμβαίνει σε αυτό το τεράστιο κομμάτι της ζωής του . Αυτό το άρθρο λοιπόν έχει ως σκοπό να πληροφορήσει για το μαγικό κόσμο των ονείρων , να βάλει τον αναγνώστη να δεί το θέμα απο μία διαφορετική σκοπιά , όχι την επιφανειακή όπως συνήθως , κάνοντάς τον να αναρωτηθεί τι πραγματικά είναι το όνειρο και ποιά η θέση που πρέπει να κατέχει στη ζωή του κάθε ανθρώπου και τέλος να του δημιουργηθεί η διάθεση για έρευνα των απόκρυφων δυνατότητων του ανθρώπου που αναπτύσσονται με τις διάφορες τεχνικές του ονειρέματος …
Κατά πόσο θυμόμαστε τα ονειρά μας ;
Αλήθεια πόσο συχνά ονειρεύεται ο μέσος άνθρωπος ; Η πιο σώστα πόσο καλά θυμάται τα όνειρα του , γιατί ονειρεύεται κάθε μέρα κατά τη μεγαλύτερη περίοδο του ύπνου του , αλλά όταν ξυπνάει δεν θυμάται τίποτα , κι άμα μερικές φορές ξυπνήσει απότομα , έχει συγκρατημένες κάποιες θoλές εικόνες απο το ονειρό του , αλλά αυτές εξατμίζονται σαν μία φτηνή κολώνια κατά τη διάρκεια της ήμερας , μίας ημέρας μέσα στη ζούγκλα της καθημερινότητας , στο μάταιο αγώνα της επιβίωσης , και της ικανοποίησης των ατελείωτων αναγκών του εαυτού .
Καταλήγουμε λοιπόν πως ο άνθρωπος των σύγχρονων κοινωνιών δεν ενδιαφέρεται διόλου για την ονειρική του ζωή . Γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με τους ανθρώπους των μη σύγχρονων κοινωνιών . Πιο συγκεκριμένα πρόκειται για κάποιες πρωτόγονες ιθαγενείς φυλές , οι οποίες έχουν την εξής “παράδοξη” συνήθεια ( για τα δεδομένα του δυτικού ανθρώπου πάντα ) : κάθε πρωί μαζεύονται και μοιράζονται τις ονειρικές εμπειρίες της προηγούμενης νύχτας . Αυτή η συνήθεια παραξένευσε πολλούς εθνολόγους ερευνητές , αλλά τελικά κατάλαβαν πως η δημοσιοποίηση των ονείρων τους και ο σχολιασμός που γινόταν αποφόρτιζε την ατμόσφαιρα και τους απελευθέρωνε , καθώς τα όνειρα τους είχαν να κάνουν με καταπιεσμένες επιθυμίες όπως πχ. τη γυναίκα ή τη βάρκα του γείτονα , ενα ταξίδι μακρυά απο τη φυλή κτλπ .
Αυτό καταδεικνύει πόσο σημαντικό ρόλο μπορούν να παίξουν τα όνειρα και στη ζωή του δυτικού ανθρώπου , αλλά για να γίνει αυτό πρώτα πρέπει να αρχίσει να τα θυμάται …
Στη συνέχεια του άρθρου λοιπόν θα αναφερθούν τρόποι ανάπτυξης ονειρικής μνήμης αφού πρώτα αναλύσουμε


Tι είναι τα όνειρα ;
Θεωρώ βασικό να δoθεί ένας ορισμός για το τι είναι τα όνειρα πρώτου συνεχίσω . Βέβαια αυτό παρουσιάζει μία δυσκολία , καθώς ο κάθε ερευνητής στο πέρασμα του χρόνου ερμηνεύει διαφορετικά τα όνειρα . Για τον Σίγκμουντ Φρόιντ όπως υποστηρίζει στο μνημειώδες έργο του << Ή ερμηνεία των ονείρων >> είναι η βασιλική οδός για το ασυνείδητο , όπου εκεί αποτυπώνονται όλες οι εσωτερικές συγκρούσεις και οι καταπιεσμένες επιθυμίες που μέσω των ονείρων εκδηλώνονται – εξωτερικεύονται . Ο πιο γνωστός μαθητής του Φρόιντ , ο Ελβετός Κάρλ Γιούνγκ πρόσθεσε έναν νέο παράγοντα στην έρευνα για τα όνειρα , τα αρχέτυπα και τα σύμβολα , καθώς και έδωσε μια νέα ερμηνεία για το ασυνείδητο . Για τον Γιουνγκ λοιπόν τα αρχέτυπα και τα σύμβολα είναι η γέφυρα προς το ασυνείδητο , για αυτόν όμως το ασυνείδητο δεν είναι το ίδιο όπως το θεωρεί ο Φροιντ , ως περιοχή απωθημένων επιθυμιών αλλά ως ένα σπουδαίο τμήμα , εξίσου πραγματικό στη ζωή του ανθρώπου με το συνειδητό εγώ . Ο άνθρωπος που ονειρεύεται κατακλύζεται απο διάφορες εικόνες και σύμβολα , μέσα απο τις οποίες διαβιβάζονται στη συνείδηση , ασυνείδητες αντιδράσεις ή παρορμήσεις . Ορισμένες φορές σε όνειρα με μεγάλη συγκινησιακή φόρτιση , οι προσωπικοί συνειρμοί που δημιουργούνται δεν προέρχονται απο προσωπικά βιώματα αλλά όπως υποστηρίζει ο Γιούνγκ απο <<αρχαϊκά κατάλοιπα>> δηλαδή ψυχικές μορφές που δεν εξηγούνται απο την μέχρι στιγμής εμπειρία του ονειρεύομενου αλλά μοιάζουν να είναι έμφυτες , σαν κληρονομιά του συνολικού πνεύματος . Αυτές τις αρχαϊκές εικόνες \ κατάλοιπα τις ονομάζει πρώτος ο Γιούνγκ αρχέτυπα και έτσι άνοιξε νέους ορίζοντες προς εξερεύνηση , τόσο στο τομέα της έρευνας των ονείρων αλλά και γενικότερα στο τομέα της ψυχολογίας .
Οι σύγχρονοι επιστημονικοί κλάδοι ωστόσο που ασχολούνται με τα όνειρα συμπεραίνουν πως : η συνείδηση του ανθρώπου καταγράφει συνεχώς αμέτρητες μεταβαλλόμενες πληροφορίες που κατά το μεγαλύτερο μέρος τους αποθηκεύονται σε χώρους μη συνειδητής μνήμης και βρίσκονται σε αναμονή της επεξεργασίας , της κωδικοποίησης η αποκωδικοποίησης τους . Αυτοί οι χώροι μη συνειδητής μνήμης φαίνεται ότι ανοίγουν κατά τη διάρκεια που ονειρευόμαστε και έτσι , γίνεται η επεξεργασία η κωδικοποίηση\αποκωδικοποίηση του πλήθους πληροφοριών που έχουν αποθηκεύμενο , με έναν όπως όλοι θα έχετε παρατηρήσει μη λογικό τρόπο , καθώς εμφανίζονται πρόσωπα και σκηνές ασύνδετα μεταξύ τους σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο σενάριο . Βέβαια εξαιρούνται οι πληροφορίες ( που είναι ένα μικρό μέρος ) που ενδιαφέρουν άμεσα το κάτοχο της συνείδησης , οι οποίες αυτόματα ερμηνεύονται και γίνονται έννοιες , που προκαλούν την όποια αντίδραση \ συμπεριφορά του υποκειμένου . Με την όλη αυτή λειτουργία διαφαίνονται οι νόμοι εξοικονόμησης ενέργειας που κυριαρχούν στον ανθρώπινο εγκέφαλο . Αυτό το γεγονός βέβαια (νόμοι οικονομίας ενέργειας ) , έχει σημαντικότατες φιλοσοφικές προεκτάσεις στη καθημερινή ζωή του ανθρώπου και εξηγεί τη δεκτικότητα του σε αντιλήψεις , πεποιθήσεις και κυρίως σε πρότυπα ζωης των περασμένων γενεών αλλά αυτό είναι θέμα για ένα άλλο άρθρο …
Τέλος ας δούμε τη λειτουργία του ονείρου μέσα και απο την αποκρυφιστική σκοπιά . Το όνειρο λοιπόν αποτελεί μία στιγμιαία απομάκρυνση απο τα ανθρώπινα αξιώματα . Η ερμηνεία της διαδικασίας του ονείρου έχει ως εξής : η ψυχή και το αστρικό σώμα εξωτερικεύονται , ενώ το φυσικό σώμα διατηρεί μαζί του ένα ρευστό δεσμό , απο τον οποίον προέρχεται η λειτουργική παρόρμηση . Κατά το πλείστον αυτή η εξωτερίκευση πραγματοποιείται σε ένα περιορισμένο διάστημα . Το αστρικό ομοίωμα πλανιέται μερικά εκατοστά πάνω απο την οργανική μηχανή – σώμα.
Το αστρικό σώμα , που αποτελεί τη πηγή της ζωτικής δυνάμεως και την έδρα του υποσυνείδητου , δεσπόζει κατά τη διάρκεια του ύπνου και ενώ κάτω απο τη παρόρμηση του φορτίζεται και πάλι το δίκτυο με νευρική ενέργεια ο πνευματικός αυτονομισμός ξεφεύγει απο τον έλεγχο της ψυχής , η συνείδηση βρίσκεται σε κατάσταση ύπνου , η φαντασία απελευθερώνεται , δημιουργείται το όνειρο .
Πολλές φορές χάρη στη παθητικότητα της συνειδήσης , προκαλούν εντυπώσεις στη σκέψη του κοιμώμενου ανθρώπου αστρικές παλμικές κινήσεις , που ακτινοβολούνται απο πρόσωπα με κάποια συμπαθητική σκέψη γι’ αυτόν . Έτσι ερμηνεύει ο αποκρυφισμός τα προμηνύματα και τα τηλεπαθητικά όνειρα .
Βέβαια όλα αυτά σε έναν που δεν έχει μελετήσει τις βασικές αρχές ( gouph , nepesch , ruach , neschamah ) του , ίσως φαίνονται ακατανόητα , περίεργα ή ανόητα και αβάσιμα , τότε μπορεί να πάρει τη παράγραφο αυτή σαν μια μεγάλη παρένθεση !

Ανάπτυξη ονειρικής μνήμης
Αφού αναλύσαμε τι είναι σε γενικές γραμμές το όνειρο , ας επικεντρωθούμε τώρα περισσότερο στη πρακτική .
Ο τρόπος για να αναπτύξει κάποιος ονειρική μνήμη λοιπόν , είναι πολύ απλός και ανώδυνος και έχει ως εξής : Πρίν πέσει για ύπνο να λέει πολλές φορές στον εαυτό του ” Όταν ξυπνήσω θα θυμάμαι τα όνειρα μου ” . Ο καθένας ας επαναλάβει αυτή τη φράση όσες φορές είναι αρκετές για εκείνον ( για άλλον μπορεί 10 να ναι αρκετές , για άλλον 100 .. ) . Αυτός ο τρόπος όπως και πολλά άλλα πράγματα βασίζεται στη δύναμη της επιθυμίας που διαθέτει ο κάθε άνθρωπος .
Επαναλαμβάνοντας λοιπόν αυτή τη φράση το επόμενο πρωί θα εκπλαγείτε με τα αποτελέσματα .
Κάποιες καθοριστικές λεπτομέρειες τώρα είναι : η χαλαρότητα που πρέπει να διαθέτει το άτομο πριν πέσει για ύπνο ( η ανάγνωση ενος βιβλίου ειναι ενας καλος τρόπος για χαλάρωση ) , η έντονη δραστηριότητα πριν τον ύπνο εμποδίζει την ανάπτυξη ονειρικής μνήμης , όπως επίσης και κάποιες διεγερτικές ουσίες ( πχ. καφείνη ) . Επίσης πολύ σημαντικό είναι το ξύπνημα , όπου πρέπει το άτομο να μείνει ξαπλωμένο και ακίνητο , με τα μάτια κλειστά και να προσπαθεί να περισυλλέξει το “πάζλ” των ονειρικών καταστάσεων που διαδραματίστηκαν τη περασμένη νύχτα . Σημαντικό είναι να διώχνονται οι σκέψεις που αφορούν την επόμενη μέρα ! Όταν γίνει η “περισυλλογή” , απαραίτητη είναι η παρουσία ενός σημειωματάριου ( και για τους τύπους που δεν είναι του γραψίματος , ένα μαγνητόφωνο .. ) για τη καταγραφή των ονειρικών δρώμενων . Ακολουθώντας αυτή τη διαδικασία σε καθημερινή βάση , τα όνειρα θα γίνονται ολοένα και πιο ζωντανά !

Μία … ανατρεπτική άποψη
 : Σύμφωνα με το Γεώργιο Γεωργιάδη γνωστό και ως Γεώργιο Ιβάνοβιτς Γκουρτζίεφ ! , υπάρχουν περισσότερα απο ένα κεντρα στον άνθρωπο , όπου το καθένα έχει και τη δική του μνήμη και σκέψη ( δήλαδη και το σώμα μας διαθέτει μνήμη και σκέψη ) . Υπάρχει το διανοητικό , το συναισθηματικό , το κινητικό και το ενστικτώδες κέντρο . Όπως μας μεταφέρει τώρα ο μαθητής του , Ρώσος φιλόσοφος Πιτερ Ουσπένσκι , στο βιβλίο του ” Ένα νέο πρότυπο του σύμπαντος ” : << Τα πόδια μας σκέφτονται επίσης , σκέφτονται εντελώς ανεξάρτητα και διαφορετικά απο το κεφάλι . Τα χέρια σκέφτονται επίσης , έχουν τη δική τους μνήμη , τις δικές τους νοητικές εικόνες , τους δικούς τους συνειρμούς . Καμία όμως απο αυτές τις διαδικασίες σκέψης , δεν φτάνει στη συνειδητότητα μας στην κατάσταση εγρήγορσης , όπου δεσπόζει πάνω απο όλα η εγκεφαλική σκέψη λειτουργώντας κυρίως με λέξεις και οπτικές εικόνες . Αλλά όταν στη κατάσταση του ύπνου και ιδίως στις βαθύτερες του μορφές , η εγκεφαλική συνειδητότητα ησυχάζει και θολώνει , αρχίζουν αμέσως να μιλάνε οι άλλες συνειδητότητες : των ποδιών , των χεριών , του στόμαχου και των υπολοίπων οργάνων και μυικών ομάδων . Αυτές οι χωριστές συνειδητότητες που υπάρχουν μέσα μας , χρησιμοποιούν δικές τους έννοιες δια πολλά πράγματα και φαινόμενα για τα οποία άλλοτε έχουμε εγκεφαλικές έννοιες και άλλοτε όχι . >>
Αν όντως ισχύουν τα λεγόμενα του πατέρα του εσωτερικού συστήματος του Τέταρτου Δρόμου , Γεωργίου Ι. Γκουρτζίεφ και του γνωστότερου μαθητή του Ουσπένσκι , τότε όσο και αν προσπαθούμε να θυμηθούμε και να περιγράψουμε με ακρίβεια τα όνειρα μας , θυμόμαστε και περιγράφουμε μόνο τα όνειρα του κεφαλιού , δηλαδή τα όνειρα που αποτελούνται απο λεκτικο-οπτικές εικόνες , όλα τα υπόλοιπα , δηλαδή η μεγαλύτερη πλειοψηφία των ονείρων μας διαφεύγουν …

Συνειδητό ονείρεμα
Έχοντας αναπτύξει ονειρική μνήμη λοιπόν , μπορούμε να αξιοποιήσουμε τους “κρυμμένους θησαυρούς” του εσωτερικού μας κόσμου που φέρνουν στην επιφάνεια τα όνειρα . Και για να μιλήσω πιο ξεκάθαρα , με τη λέξη θησαυρός εννοώ τα επαναλαμβανόμενα όνειρα που θέλουν να εστιάσουν τη προσοχή του καθενός μας στα ζητήματα που αποζητούν επειγόντως λύση ! Αλλά βέβαια και οι εφιάλτες , που έρχονται ξαφνικά κι απρόσκλητα κατά τη διάρκεια του ήσυχου ύπνου μας και μας διαταράσσουν με μία δόση ισχυρόυ σοκ , θέλοντας να μας σπρώξουν να αναγνωρίσουμε\αποδεχτούμε τη πηγή άγχους ή φόβου που μας διακατέχει , ώστε να εξομαλυνθει . Ο καθένας λοιπόν ας αρχίσει να αποσυμβολίζει με τη δικιά του κρίση τα μηνύματα και τα σύμβολα των ονείρων και με το πέρασμα λίγου χρόνου , θα συνειδητοποιήσει την ισορροπία και την αρμονία που θα περικλείει τις σχέσεις του με το κοντινό του ανθρώπινο περιβάλλον αλλά και με τον ίδιο του τον εαυτό !
Οι δυνατότητες που παρέχει το όνειρο δεν σταματάνε όμως εδώ . Νομίζατε , πως οι καταστάσεις που ξεφεύγουν απο τη παραδεκτή πραγματικότητα και δημιουργούνε μια καινούρια , χωρίς πιέσεις , προβληματισμούς και εννοιες , όπου όλα κυλούν σύμφωνα με τη δική μας βούληση , είναι αποτέλεσμα μόνο χρήσης ψυχεδελικών ουσιών ; Νομίζατε πως το πιό συναρπαστικό ταξίδι που μπορεί να κάνει ποτέ κανείς είναι πχ. σε ένα απομακρυσμένο εξωτικό νησί ; Κι όμως το πιο συναρπαστικό ταξίδι που μπορεί να κάνει κανείς είναι μέσα στο νού του . Είναι ένα ταξίδι στις εσωτερικές λειτουργίες : του εγκεφάλου , της καρδίας και της ψυχής .
Το φωτεινό ή συνειδητό ονείρεμα προσφέρει μία πραγματική εικονοπλασία . Για όσους δεν γνωρίζουν , πρόκειται για μία κατάσταση στην οποία η συνείδηση του κοιμωμένου βρίσκεται σε κατάσταση εγρήγορσης . Δηλαδή ο κοιμώμενος “ξυπνάει” μέσα στο όνειρο και το ελέγχει . Πολλές φορές μάλιστα ο ονειρευτής δυσκολεύεται να σιγουρευτεί αν η ονειρική του εμπειρία
είναι όντως ονειρική εξαιτίας της αληθοφάνειας , για αυτό και έχουν επινοηθεί πολλοί τρόποι για να σιγουρευτεί κανείς αν βρίσκεται σε όνειρο πχ. το άνοιγμα και το κλείσιμο των διακοπτών φωτός , δεν λειτουργεί στο όνειρο
Έτσι λοιπόν δίνεται η μοναδική δυνατότητα στο κάθε άνθρωπο , να ονειρευτεί καταστάσεις που στη καθημερινή πραγματικότητα δεν θα είχαν καμία πιθανότητα να συμβούν . Με το συνειδητό ονείρεμα εξαγνίζεται η φαντασία του κάθε ανθρώπου , που είναι ελεύθερος να ζήσει στον ονειρικό κόσμο εμπειρίες που δεν του έχουν ξανασυμβεί , χωρίς καμία λογοκρισία βέβαια και χωρίς κανένα φραγμό . Το γεγονός οτι αυτές οι ονειρικές εμπειρίες , όταν ξυπνήσει το υποκείμενο παραμένουν ανεξίτηλες στη μνήμη του και καταγράφονται σαν αληθινές εμπειρίες , είναι που κάνει το συνειδητό ονείρεμα άκρως γοητευτικό !
Τρόποι ανάπτυξης της ικανότητας του συνειδητού\φωτεινού ονειρέματος :
Όλες οι τεχνικές που έχουν αναπτυχθεί , με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο έχουν σαν στόχο τη συνειδητοποιήση του γεγονότος οτι βρίσκομαστε σε κατάσταση ύπνου . Αυτές οι τεχνικές λοιπόν βασίζονται κατά κύριο λόγο στις διαφορές του κόσμου μας απο τον ονειρικό . Όπως προανέφερα οι διακόπτες στον ονειρικό κόσμο δεν λειτουργούν , και αυτός είναι ένας καλός τρόπος για να βεβαιωθεί κάποιος ότι ονειρεύεται . Επίσης τα κείμενα δεν είναι τα ίδια όταν τα κοιτάξεις δύο φορές . Δηλαδή , σε ένα βιβλίο αν κοιτάξετε μία σελίδα , προχωρήσετε στην επόμενη και έπειτα ξαναγυρίσετε στη προηγούμενη το περιεχόμενο της θα είναι διαφορετικό . Το ίδιο συμβαίνει με όλα τα κείμενα που κοιτάζετε δύο φορές .
Για μεγαλύτερη επιτυχία υπάρχει η εξής διαδεδομένη μέθοδος . Κατά τη διάρκεια της ημέρας να πραγματοποιείτε πολλούς ελέγχους πραγματικότητας . Δηλαδή να εξετάζετε το ενδεχόμενο να βρίσκεστε σε όνειρο , ρωτώντας τον εαυτό σας “ονειρεύομαι ;” . Έτσι αυτή η ερώτηση θα σας γίνει συνήθεια στη καθημερινή σας ζωή , με αποτέλεσμα να μεταδοθεί και στην ονειρική ζωή . Αλλά προσοχή , απαιτείται να έχετε μία διανοητική πειθαρχία , γιατί μπορεί να έχετε πραγματοποιήσει αυτό τον έλεγχο κατά τη διάρκεια του ονείρου σας ( << χμ μάλλον πρέπει να ονειρεύ… για κοίτα ! μια μωβ γάτα ! >> ) αλλά πολλά γεγονότα μπορούν να σας αποσπάσουν απο τη προσπάθεια σας .
Μία ακόμα έξυπνη τεχνική είναι να παρατηρείτε ενα αντικείμενο πολλές φορές κατα τη διάρκεια της ημέρας και ιδιαίτερα πριν τον ύπνο . Έτσι μετά απο λίγες μέρες και αφού θα έχετε συνδέσει την εμφάνιση του με το όνειρο , είναι σίγουρο πως θα εμφανιστεί στα όνειρα σας . Έτσι η εμφάνιση αυτού του αντικείμενο κάθε φορά θα σας δίνει το έναυσμα για συνειδητό ονείρεμα !
Όπως έχετε καταλάβει αυτές οι τεχνικές δεν περιέχουν καμία ιδιαίτερη δυσκολία . Υπάρχουν κι άλλες δεκάδες στο διαδύκτιο και σε βιβλία . Αυτό όμως που παίζει ρόλο δεν είναι η τεχνική αλλά η δύναμη της θέλησης για επίτευξη συνειδητού ονειρέματος που διαθέτει ο καθένας ! Κλείνοντας να αναφέρω πως πρίν την προσπάθεια για συνειδητό ονείρεμα , απαραίτητη είναι η ηρεμία και η γαλήνη που πρέπει ο καθένας να διαθέτει . Για να το επιτύχετε αυτό κάντε το εξής : Ξαπλώστε ανάσκελα και αναπνέετε ρυθμικά , αφαιρέστε τις σκέψεις απο το μυαλό σας και να σκέφτεστε μόνο το σώμα σας . Σκεφτείτε το σώμα σας να χαλαρώνει , αρχίζοντας απο τα δάχτυλα των ποδιών ως το κεφάλι . Για κάθε μέρος του σώματος μετράτε ως το 10 !

Απο ένα θέμα σαν το συνειδητό ονείρεμα δεν θα μπορούσε να λείψει , η συμβολή του Κάρλος Καστανέντα που πρόσθεσε με τα έργα του , ένα άλλο πρίσμα για να δει κανείς τα όνειρα . Μέσα απο τα βιβλία του λοιπόν εξηγεί πως :
Η τέχνη των ονείρων δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο πρακτικός τρόπος με τον οποίο ο μάγος χρησιμοποιεί τα συνηθισμένα όνειρα . Συγκεκριμένα πως είναι ο τρόπος με τον οποίο ο μάγος καληνυχτίζει το κόσμο . Τα όνειρα μπορούν μόνο να βιωθούν ! Ονειρεύομαι δεν σημαίνει απλώς και μόνο βλέπω όνειρα \ ονειροπολώ \ φαντάζομαι \ επιθυμώ , αλλά οταν ονειρευόμαστε μπορούμε να αντιληφθούμε άλλους κόσμους , τους οποίους βέβαια μπορούμε να περιγράψουμε , άλλα δεν μπορούμε να περιγράψουμε τι είναι εκείνο που μας κάνει να τους αντιλαμβανόμαστε . Ωστόσο , μπορούμε να νιώσουμε πως τα όνειρα μας είναι μια αίσθηση μία διαδικασία μέσα στο σώμα μας , μία εγρήγορση του νού μας Οι μάγοι πρίν απο το δάσκαλο του Καστανέντα , τον Δόν Χουάν , είχαν ανακαλύψει πως το σημείο συναρμογής μετατοπίζεται πολύ πιο εύκολα κατα τη διάρκεια του ύπνου . Σημείο συναρμογής για όσους πιθανόν δεν γνωρίζουν σύμφωνα με αυτά που μας μεταφέρει ο Καστανέντα είναι ένα στρογγυλό στίγμα έντονης λαμπρότητας , μόνιμα εγκατεστημένο σε μια φωτεινή σφαίρα , με απόσταση απο το σώμα περίπου 70 εκατοστών πίσω απο την κορυφή της δεξιάς ωμοπλάτης
Το σημείο αυτό καθορίζει με λίγα λόγια το αντιληπτικό μας πεδίο . Όταν βρίσκεται στη φυσιολογική του θέση , η αντίληψη και η επίγνωση μοιάζουν φυσιολογικές . Οταν όμως τα σημεία συγκέντρωσης είναι σε διαφορετική θέση απο τη συνηθισμένη
τότε το ανθρώπινο αντιληπτικό πεδίο μεγαλώνει και καταγράφει την ύπαρξη άλλων “παράξενων” κόσμων .
Τα όνειρα λοιπόν είναι κατα κύριο λόγο μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για να επιτευχθεί ο διακαής στόχος πολλών Σαμάνων , που είναι η μετατόπιση του σημείου συναρμογής . Αλλά ας μη επεκταθούμε περισσότερο γιατί τα πράγματα μπερδεύονται πολύ , άλλωστε η διδασκαλία του Δόν Χουάν είναι μια αλυσίδα , πρέπει να παρουσιασθούν όλοι οι προηγούμενοι κρίκοι για να προχωρήσω στον επόμενο , πράγμα που θα είναι κουραστικό . Όποιος βρήκε ενδιαφέρουσες τις παραπάνω θεωρίες δεν έχει παρά να προμηθευτεί τα έργα του Castaneda .
Επίλογος
Βέβαια όλα τα προαναφερόμενα , είναι μόνο μια εισαγωγή , μια δέσμη φωτός απο τον εσωτερικό ήλιο που λέγεται όνειρο . Οι δυνατότητες του ονειρέματος είναι αμέτρητες και δεν είναι εφικτό να αναφερθούν μέσα σε ένα μόνο άρθρο , αλλά και να ήταν δεν θα μπορούσαν να εμπεδωθούν πλήρως καθώς όλα αυτά προϋποθέτουν μελέτη και προσπάθεια μεγάλου χρονικού διαστήματος.
Αρχίστε λοιπόν απο τώρα τη προσωπική σας έρευνα , διαβάστε απο βιβλία ψυχολογίας που αναλύουν το μηχανισμό του όνειρου μέχρι σοφές εσωτερικές παραδόσεις που σχετίζονται με το όνειρο και οι καρποί των ερευνών σας είναι σίγουρο οτι θα σας ανταμείψουν και με το παραπάνω . Μην ξεχνάτε ποτέ πως ένα ΜΕΓΑΛΟ μέρος της ζωής μας το περνάμε ονειρευόμενοι !
Τα όνειρα είναι ανεξερεύνητοι χάρτες , του μεγάλου μυστηρίου που λέγεται εαυτός …
Αυτό το άρθρο ελπίζω να άνοιξε πολλά μάτια που μέχρι τώρα παρέμεναν κλειστά μπροστά σε αυτούς τους χάρτες .
Αφού λοιπόν αποκτήθηκε η όραση … δεν μένει τίποτα άλλο παρά ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗ
Ονειρικό Λεξικό
Αnima = Ένα απο τα πιο χαρακτηριστικά αρχέτυπα που ανέλυσε ο Jung . Βασίζεται στην πεποίθηση οτι κάθε άνδρας κρύβει μέσα του μια γυναίκα . Το θηλυκό στοιχείο που υπάρχει μέσα σε κάθε άνδρα το ονόμασε έτσι
Αnimus = Παρουσιάζεται κυρίως στις γυναίκες υπο τη μορφή μιας κρυφής και πολύ σημαντικής πίστης . Χαρακτηριστικό παράδειγμα : << Ενώ το μόνο που θέλω στη ζωή είναι να αγαπηθώ , εκείνος δεν μ αγαπάει >> . Το animus , όπως και το anima αν αντιμετωπίζονται απο τον άνθρωπο με κατανόηση , τότε θα γίνουν ένας πολύτιμος εσωτερικός σύμβουλος που θα γεμίζει με σοφία και αντικειμενικότητα .
Dream yoga = Yoga ονομάζεται η κάθε ατραπός που οδηγεί στην επανένωση με τη πνευματική πηγή μας . Η ονειρική γιόγκα υποστηρίζει πως μέσα μας υπάρχει σοφία , ευσπλαχνία αλλά και το θείο σχέδιο που μπορεί να θεραπεύσει , να οδηγήσει και να προστατέψει αν αναπτυχθεί μία σχέση συνεργασίας με τα όνειρα
REM = Η περίοδος REM , που ονομάστηκε έτσι απο τα αρχικά των λέξεων Rapid Eyes Movement . Συνδέει το βαθύ ύπνο του τρίτου και τέταρτου σταδίου και μάλιστα παρουσιάζεται ακόμα μεγαλύτερη μυική χαλάρωση . Ένα προσωνύμιο που έχει επικρατήσει για τη φάση REM είναι << παράδοξος ύπνος >> . Ένα παράδοξο χαρακτηριστικό του είναι οτι ενώ όλοι οι μύες του σώματος είναι αδρανείς και χαλαροί , οι οφθαλμικοί μύες λειτουργούν κινώντας γρήγορα τα μάτια μας προς όλες τις κατευθύνσεις . Η εγκεφαλογραφική εικόνα του σταδίου REM δηλώνει ενεργό εγκεφαλική δραστηριότητα , δηλαδή πολλές πληροφορίες , γεγονός που επιβεβαιώνεται όταν ξυπνάμε το υποκείμενο και , συνήθως , μας αναφέρει ονειρικά διαδραματιζόμενα . Το γεγονός αυτό έχει ταυτίσει τη φαση REM με τα όνειρα και είναι αλήθεια οτι το 60-80% των αφυπνιζομένων στο REM αναφέρουν όνειρα σε αντίθεση με τις φάσεις Ν(Ο)REM . Μόνο ένα 10% αναφέρει όνειρα που είναι περισσότερα βέβαια συγκεχυμένες σκέψεις χωρίς την υπόθεση και τη ζωηρότητα των ονείρων REM . Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως τα νεογνά έχουν το μεγαλύτερο ποσοστό REM , ποσοστό όμως που σταδιακά με την ανάπτυξη του ανθρώπου συνεχώς ελλατώνεται !
SWS = O ύπνος διαχωρίζεται ηλεκτροεγκεφαλικά , σε τέσσερα στάδια . Οι φάσεις 3 και 4 ονομάζονται SWS – Ύπνος Βραδέων Κυμάτων , όπου παρατηρείται βαθιά μυική χαλάρωση .
Εφιάλτης = Το έντονο και τρομακτικό όνειρο που μας ξυπνά αιφνίδια , αφήνοντας μας την πολύ δυσάρεστη αίσθηση μιας σχεδόν αληθινής τραυματικής εμπειρίας . Όταν η ένταση των συναισθημάτων που βιώνουμε κατα τη διάρκεια του ονείρου δεν είναι ικανή να μας ξυπνήσει , τότε το όνειρο δεν θεωρείται εφιάλτης , όσο δυσάρεστο κι αν είναι ! Οι εφιάλτες κατά τον Freud ερμηνεύονται ως μία έκφραση ανήθικων και απορριπτέων ενστίκτων και ενορμήσεων ή καταστροφικών και σαδιστικών επιθυμιών . Αξιοσημείωτο είναι πως η διάσημη ιδέα του , το Οιδιπόδειο Σύμπλεγμα προήλθε απο έναν εφιάλτη ! Τέλος κατα τον Jung οι εφιάλτες παίζουν ρόλο εξισορροπιστικό και αντισταθμιστικό .
Ονειρική εξωαισθητηριακή αντίληψη = Συγκεκριμένες διαπολιτισμικές μελέτες έδειξαν οτι οι μισές περίπου απο όλες τις καταγεγραμένες αυθόρμητες ψυχικές εμπειρίες λαμβάνουν χώρα , στα όνειρα ( Prasad & Stevenson 1968 ) . Ως εκ τούτου , ένα μεγάλο τμήμα της παραψυχολογικής έρευνας είναι προσανατολισμένο στη μελέτη της εξωαισθητηριακής αντίληψης κατα τη διάρκεια των ονείρων . Πιο συγκεκριμένα οι ερευνητές έχουν πειραματιστεί περισσότερο στην ονειρική τηλεπάθεια . Τα πιο γνωστά πειράματα πραγματοποιήθηκαν σε εργαστήριο ύπνου του ιατρικού κέντρου Maimonides , στο brooklyn της Νέας Υόρκης τη δεκαετία του 60 .
Τράπεζα ονείρων = Διαδικτυακοί τόποι συγκέντρωσης ονειρικών αναφορών
Σεξουαλικό ονειρο = Σύμφωνα με το Freud είναι η μεταμφιεσμένη εκπλήρωση καταπιεσμένων επιθυμιών , συχνά σεξουαλικής φύσεως , που συχνά δεν μπορούν να ικανοποιηθούν άμεσα
Ονειροπαγίδα = Ιερά αντικείμενα ινδιάνικων φυλών . Η μορφή τους σχηματιζόταν απο χάντρες και φτερά . Είναι αντικείμενα προστασίας και θεραπείας , εκφράζουν την πρόθεση του ανθρώπου να θυμάται τα όνειρα Επίσης είναι σύμβολο ανάγκης του ανθρώπου να κατακτήσει το άγνωστο
Όνειρος = Στην ελληνική μυθολογία , κατά τον Ησίοδο, ο Όνειρος είναι θεότητα , που αποστέλλεται στον ύπνο των ανθρώπων για να τους συμβουλεύσει για το μέλλον .


Βιβλιογραφία :
Κάρλ Γιούνγκ , Ο άνθρωπος και τα σύμβολα του, εκδόσεις Αρσενίδη
Πίτερ Ουσπένσκι , Ένα νέο πρότυπο σύμπαντος, εκδόσεις Πύρινος Κόσμος
Συλλογικό έργο , Ο μαγικός κόσμος των ονείρων, εκδόσεις Αρχέτυπο

metafysiko.gr

quantumnaut.blogspot.gr
Contact: dr.nsgx@gmail.com
#parallelquantum

Πέμπτη 6 Αυγούστου 2015

7 Βουδιστικές φράσεις που θα αλλάξουν τη ζωή σας



Ο πόνος είναι αναπόφευκτος, η ταλαιπωρία είναι προαιρετική. Είναι γνωστό πως οι άνθρωποι μπορούν να μας βλάψουν μόνο σε αυτά τα οποία δίνουμε σημασία. Για να αποφύγετε την περιττή ταλαιπωρία μπορείτε απλά να κάνετε ένα βήμα πίσω και να απομακρυνθείτε συναισθηματικά ώστε να δείτε τα πράγματα με μια άλλη προοπτική, πιο ψύχραιμα και πιο καθαρά.
Να ζεις τα πάντα στο εδώ και στο τώρα. Έχουμε την τάση να σκεφτόμαστε αρκετά πράγματα τα οποία έγιναν στο παρελθόν ή να ανησυχούμε υπερβολικά για το μέλλον. Αυτό μας οδηγεί στο να μη ζήσουμε τη στιγμή και να χάνουμε το εδώ και τώρα. Πρέπει να μάθουμε να είμαστε πλήρως παρόντες και να απολαμβάνουμε την κάθε στιγμή σαν να είναι μοναδική.
Προσέξτε το εσωτερικό όσο και το εξωτερικό, διότι όλα είναι ένα. Για να βρείτε την πραγματική ισορροπία είναι απαραίτητο το μυαλό και το σώμα μας να είναι σε ισορροπία. Μην εστιάζετε πάρα πολύ στην εξωτερική σας εμφάνιση ή αντίθετα μην ασχολείστε μονάχα με ότι σας κάνει να αισθάνεστε συναισθηματική πληρότητα. Ισορροπήστε πνεύμα και σώμα.
Γνωρίστε τον εαυτό σας. Μονάχα έτσι θα τα καταφέρετε στην ζωή σας. Για να βρούμε την εσωτερική μας ειρήνη πρέπει να γνωρίζουμε τις προσωπικές μας δυνατότητες. Με βάση αυτές θα μπορέσουμε να εξελισσόμαστε σε όλη την διάρκεια της ζωής μας.
Μην προκαλείται πόνο σε κάποιον επειδή σας προκάλεσε αυτός πόνο. Είναι γνωστή η φράση «μην κάνετε στους άλλους αυτό που δεν θα θέλατε να κάνουν αυτοί σε εσάς».
Δεν είναι πλουσιότερος αυτός που έχει περισσότερα, αλλά αυτός που χρειάζεται λιγότερα. Η επιθυμία μας για περισσότερα, τόσο σε υλικό όσο και σε συναισθηματικό επίπεδο, είναι η κύρια πηγή των ανησυχιών και του άγχους μας. Αν μάθουμε να ζούμε με λίγα και αποδεχόμαστε ότι η ζωή μας δίνει θα οδηγηθούμε σε μια πιο ισορροπημένη ζωή, μειώνοντας το άγχος και πολλές εσωτερικές εντάσεις.
Για να καταλάβετε τα πάντα, θα πρέπει να ξεχάσετε τα πάντα. Στον ουρανό δεν υπάρχει διάκριση ανάμεσα στην ανατολή και τη δύση, είναι οι άνθρωποι που δημιουργούν αυτές τις διακρίσεις στο μυαλό τους και στη συνέχεια να νομίζουν ότι είναι αλήθεια. Μην έχετε προκαταλήψεις και στερεότυπα. Ανοίξτε το μυαλό σας, νιώστε με κάθε σας αίσθηση, δοκιμάστε καινούργια πράγματα. Η διαρκής γνώση μας κρατά υγιείς.
Βιβλιογραφία: Βουδισμός και ψυχανάλυση, Έριχ Φρομ – David Suzuki – Richard de Martino, Εκδ. Μπουκουμάνης