Θέλω και επιθυμώ: δύο τελείως διαφορετικές έννοιες...

Θέλω να πάω στην Ιθάκη…Θα έλεγε ο Οδυσσέας.

Θέλω να κατακτήσω τον κόσμο…Θα είπε ο Μέγας Αλέξανδρος.

Θέλω να γνωρίσω την αλήθεια…Θα είπε ο Βούδας

Θέλουμε να εξερευνήσουμε το διάστημα ,τους νόμους της φύσης και του σύμπαντος…

Ομολογούν οι επιστήμονες της NASA η αντίστοιχα του CERN

Θέλουμε να οικοδομήσουμε μια παγκόσμια κοινωνία ειρήνης και ανθρωπιάς…Οραματίζονται οι μεγάλοι στοχαστές και πολιτικοί ολων των εποχών.

Θέλω να γίνω καλύτερος άνθρωπος…Εξομολογούνται οι μετανοημένοι και οι αγνοί ζηλωτές της αυτοεξέλιξης.

Θέλω να ταξιδέψω και να γυρίσω τον κόσμο και να γνωρίσω τα μυστικά του…Λένε οσοι εγκλωβίζονται σε μια συμβατική ζωή, οι ταξιδευτές και οι ονειροπόλοι.

Θέλω να γίνω σπουδαίος συγγραφέας, πνευματικός, επιστήμονας, η απλά να θέλει κανείς να γίνει σπουδαίος Άνθρωπος, με οτι αυτό συνεπάγεται.

Επιθυμώ να φάω…λέμε καθημερινά.

Επιθυμώ ενα καλύτερο αυτοκίνητο…Λένε μέσα τους πολλοί απο εμάς.

Επιθυμώ ενα παγωτό, να κάνω μπάνιο, να κάνω έρωτα, να κάνω γυμναστική, να πάω Cinema και πάει λέγοντας.

Το Θέλω, έχει να κάνει με στόχους, με εναν βαθύτερο σκοπό, με μακροπρόθεσμους και υψηλούς στόχους, η αλλιώς, στόχους ζωής. Για να πετύχουμε οποιοδήποτε Θέλω μας, απαιτείται κατά κύριο λόγο αυτογνωσία , να ξέρουμε τον Εαυτό μας σε βάθος και εφόσον τον γνωρίσουμε να θέσουμε την πυξίδα της πορείας μας. Σε δεύτερο πλάνο απαιτείται αυτοπειθαρχία, αντοχή, επιμονή, πίστη στον σκοπό, προκειμένου να επιτύχουμε μακροπρόθεσμα τον στόχο της καρδιάς μας.

Η επιθυμία έχει να κάνει με το εδώ και τώρα, η με τις άμεσες ανάγκες . Μπορεί να χαρακτηριστεί και ως Κατώτερο Θέλημα, η φθαρτό θέλημα, η πρόσκαιρο και βασίζεται στην διάθεση μας και τα μέσα που διαθέτουμε προκειμένου να εκπληρωθεί. Μπορεί να επιθυμούμε να φάμε μια λαχταριστή pizza , αλλά να μην έχουμε την οικονομική δυνατότητα για να το πραγματοποιήσουμε και να συμβιβαστούμε με ψωμί – ντομάτα και τυρι.

Το “Κάνε το Θέλημα Σου” , δεν έχει καμιά σχέση με το “Κάνε ότι γουστάρεις, όποτε γουστάρεις, με όποιο τρόπο-μέσον η μέθοδο γουστάρεις”.

Οφείλουμε να ελέγχουμε, να τιθασσεύουμε και να εξουσιάζουμε τις επιθυμίες μας αλλά εξίσου οφείλουμε να υμνούμε, να παλεύουμε και να κάνουμε ότι είναι δυνατόν προκειμένου να εκπληρώσουμε τα Θέλω μας.

Πολλές φορές, το Θέλημα και η Επιθυμία, ταυτίζονται η είναι το ένα προϊόν – διεργασία η αποτέλεσμα του άλλου . Δεν γίνεται να Θέλεις να γυρίσεις τον κόσμο και να γνωρίσεις τα μυστικά του και να μην επιθυμείς τα απαραίτητα χρήματα (αρα θα δουλέψεις, θα μοχθήσεις) για να εκπληρώσεις τον στόχο σου. Δεν γίνεται να Θέλεις να γίνεις καλύτερος άνθρωπος και να μην επιθυμείς να μελετήσεις να στοχαστείς, να δουλέψεις με τον εαυτό σου σε καθημερινό επίπεδο προκειμένου να το πετύχεις. Δεν γίνεται να Θέλεις να γίνεις σπουδαίος συγγραφέας η στοχαστής και να μην επιθυμείς απομόνωση, ηρεμία, γαλήνη. Σε πολλές περιστάσεις , αν όχι πάντα, η επιθυμία, είναι η Σκιά ενός βαθύτερου Θέλω. Εάν δεν υπάρχει Θέλω στον άνθρωπο, τότε οι επιθυμίες είναι άσκοπες, σκόρπιες, άναρχες και βασίζονται είτε στις ζωτικές ανάγκες , είτε σε προσπάθεια να καλυφθούν τα κενά της ψυχής μέσω υλικών απολαύσεων όλων των ειδών.

Δεν μπορείς ομως για παράδειγμα, να θέλεις να εξελιχθείς ως άνθρωπος και να επιθυμείς το κακό των συνανθρώπων σου. Δεν μπορείς να θέλεις να ζήσεις με βάση την ατραπό της αγάπης και να επιθυμείς να βλάψεις, να συκοφαντήσεις, να εμπλακείς στις ζωές των άλλων, εφόσον εκείνοι δεν ασχολούνται μαζί σου. Δεν μπορεί να Θέλεις να γίνεις σπουδαίος επιστήμονας και παράλληλα κάθε μέρα να επιθυμείς εξόδους, ξέφρενη διασκέδαση, άγριους ρυθμούς ζωής. Το Θέλω μας, εφόσον το γνωρίζουμε και εχουμε στοχαστεί σε αυτό (πράγμα δύσκολο, αν το καλοσκεφτείτε, γιατί απαιτεί το δυσκολότερο ολων – αυτογνωσία) οφείλει να καθορίζει και τις επιθυμίες μας σε ενα ενιαίο μονοπάτι.

Κανείς δεν εχει το δικαίωμα, να παρεμποδίζει τα Θέλω σου η να σε υποχρεώνει να κάνεις κάτι που δεν θέλεις.

Κάθε άνθρωπος λοιπόν, πρέπει να ζει, όπως Θέλει και Αγαπά.