Οι επιστήμονες έχουν προτείνει επανειλημμένως ότι ένας αριθμός εξωγήινων ανιχνευτών θα μπορούσε να παρακολουθεί τον γαλαξία μας και να στέλνει πληροφορίες που συλλέγονται για άλλους κόσμους, πίσω στον μητρικό πλανήτη τους.
Στην πραγματικότητα, θα μπορούσαν ακόμη και να υπάρχουν εξωγήινοι ανιχνευτές στο δικό μας Ηλιακό Σύστημα.
Εμείς δεν θα μπορούσαμε να είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αυτό το είδος των ξένων μηχανημάτων, γιατί δεν μπορούμε να το εντοπίσουμε.Τώρα οι επιστήμονες έχουν προτείνει μια νέα στρατηγική για να βρουν εξωγήινους ανιχνευτές, ή αλλοιώς τους ονομαζόμενουςανιχνευτές Von Neumann.
Ποιοί άραγε είναι οι πιθανοί λόγοι που ένας προηγμένος εξωγήινος πολιτισμός θα πρέπει να τοποθετήσει ανιχνευτές σε τροχιά γύρω από το ηλιακό μας σύστημα και ολόκληρο τον γαλαξία;
Η αποστολή διαστημόπλοιων για την εξερεύνηση έχει μια σειρά από μειονεκτήματα. Η πιο μαθηματικά αποτελεσματική μέθοδος για να εξερευνήσουν το διάστημα είναι πολύ λιγότερο εντυπωσιακή: να στείλουν στόλους από ανιχνευτές "Von Neumann" σε όλο το γαλαξία (το όνομά τους το πήραν από τον John Von Neumann, ο οποίος ίδρυσε τους μαθηματικούς νόμους των αυτο-αναπαραγόμενων συστημάτων).
Βέβαια, γνωρίζοντας ή μάλλον υποψιαζόμενοι ότι οι ανιχνευτές θα μπορούσαν να υπάρχουν είναι ένα σχετικά εύκολο πράγμα. Για να τους βρεί κανείς πραγματικά και κυριολεκτικά, αυτό είναι πολύ πιο δύσκολο.
Σε μια πρόσφατη μελέτη , ο Michael Gillon από το Πανεπιστήμιο της Λιέγης προτείνει ότι οι επιστήμονες θα πρέπει να "παρακολουθούν τις ηλιακές περιοχές εστίασης από τα πιο κοντινά αστέρια για να αναζητήσουν συσκευές επικοινωνίας."
"Οι συσκευές είναι πιθανόν να μην ανιχνεύονται από εικόνες ή αστρικές αποκρύψεις, αλλά μια εντατική πολυφασματική εκστρατεία παρακολούθησης θα μπορούσε να ανιχνεύσει ενδεχομένως κάποιες διαρροές επικοινωνίας.
Μία άλλη και πιο άμεση λύση θα ήταν να σταλεί μήνυμα στις περιοχές εστίασης κοντινών αστεριών, σε μια προσπάθεια να ξεκινήσει μια αντίδραση" γράφει ο Gillon και τονίζει ότι, παρόλο που δεν έχουν εντοπιστεί οποιαδήποτε σημάδια εξωγήινης ζωής ακόμα, υπάρχει λόγος για τον οποίον το SETI και οι άλλοι αστρονόμοι θα πρέπει να συνεχίσουν να ψάχνουν.
"Παρά το γεγονός ότι δεν επιβεβαιώνεται κανένα εξωγήινο σήμα να έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα, πολλές ανακαλύψεις που έχουν γίνει κατά τα τελευταία πενήντα χρόνια έχουν ενισχύσει σημαντικά την επιστημονική λογική της επιχείρησης SETI.
Πρώτον, γνωρίζουμε πλέον ότι οι πλανήτες είναι τα φυσιολογικά υποπροϊόντα του αστρικού σχηματισμού και ότι τα περισσότερα αστέρια του Γαλαξία μας φιλοξενούν πλανήτες, συμπεριλαμβανομένων των γήινων πλανητών παρόμοιων με τη Γη και οι οποίοι βρίσκονται σε τροχιά, γύρω από τα άστρα τους, στη λεγόμενη κατοικήσιμη ζώνη.
Δεύτερον, υπάρχουν πλέον ισχυρές ενδείξεις ότι η ζωή εμφανίστηκε στη Γη μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια έτη το πολύ, αφότου ο πλανήτης μας είχε ψυχθεί αρκετά για να υποστηρίξει νερό σε υγρή μορφή στην επιφάνειά του.
Τρίτον, οι βιολόγοι έχουν ανακαλύψει μορφές ζωής που επιβιώνουν σε μερικά από τα πιο αντίξοα περιβάλλοντα της Γης," γράφει ο Gillon.
Οι ήδη υπάρχουσες δικές μας τεχνολογικές ανακαλύψεις, μας δίνουν λόγους να πιστεύουμε ότι θα μπορούσαν να υπάρξουν πολλοί προηγμένοι εξωγήινοι πολιτισμοί που διαθέτουν τεχνολογία πέρα από τις τρέχουσες δυνατότητες μας.
«Ο δικός μας τεχνολογικός πολιτισμός μας έχει ζωή λιγότερο από διακόσια χρόνια, και έχουμε ήδη στείλει ρομποτικούς ανιχνευτές σε ένα μεγάλο αριθμό σωμάτων του ηλιακού μας συστήματος. Η τεχνολογία μας φυσικά, δεν είναι ακόμη αρκετά ώριμη για να κατασκευάσουμε έναν ανιχνευτή ικανό να φθάσει στο πλησιέστερο αστέρι σε έναν αξιοπρεπή χρόνο (δηλαδή μέσα σε λίγες δεκαετίες), αλλά τίποτα στις φυσικές θεωρίες μας δεν αποκλείει ένα τέτοιο έργο.
Αντίθετα, η συνεχής πρόοδος στους τομείς της εξερεύνησης του διαστήματος, η νανοτεχνολογία, η ρομποτική και η ηλεκτρονική, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη των νέων πιθανών πηγών ενέργειας, όπως αντιδραστήρες σύντηξης ή ηλιακά ιστία, δείχνουν ότι η διαστρική εξερεύνηση θα μπορούσε να γίνει μια τεχνολογική δυνατότητα στο μέλλον, υπό την προϋπόθεση ότι ο πολιτισμός μας θα εξακολουθεί να υφίσταται για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα ακόμα.
Έτσι, εάν εξωηλιακοί τεχνολογικοί πολιτισμοί έχουν υπάρξει στο Γαλαξία μας, δεν μπορούμε να απορρίψουμε την ενδιαφέρουσα πιθανότητα ότι τουλάχιστον ένας από αυτούς έχει επισκεφθεί το ηλιακό μας σύστημα.
Η αξιοπιστία αυτής της υπόθεσης έχει αυξηθεί σημαντικά, κατά την εξέταση της έννοιας των αυτο-αναπαραγόμενων διαστρικών ανιχνευτών, δηλαδή ανιχνευτές που θα σταλούν από έναν πολιτισμό σε μερικά γειτονικά πλανητικά συστήματα όπου θα εκμεταλλευθούν τις πρώτες ύλες για να δημιουργήσουν αντίγραφα του εαυτού τους που θα κατευθυνθούν προς άλλα κοντινά συστήματα, θα αναπαραχθούν εκεί, και ούτω καθεξής.
Με μια τέτοια στρατηγική που είναι πολύ παρόμοια με την ανάπτυξη μιας βακτηριακής αποικίας, έχει αποδειχθεί ότι ένας ενιαίος αυτοαναπαραγόμενος ανιχνευτής με βάση την συμβατική φυσική και τις υπάρχουσες τεχνολογικές έννοιες θα μπορούσε να εξαπλωθεί σε ολόκληρο τον Γαλαξία μέσα σε λίγες εκατοντάδες εκατομμύρια έτη το πολύ."Ο Gillon πιστεύει ότι οι εξωγήινοι οι οποίοι τοπογραφούν το ηλιακό μας σύστημα με έναν ή και περισσότερους τεχνητά ευφυείς (τεχνητή νοημοσύνη) ανιχνευτές θα πρέπει να δημιουργήσουν έναν πολύ ισχυρό πομπό που θα στέλνει τα δεδομένα πίσω στον πλανήτη τους.
«Ο συντονισμός των ανιχνευτών για να διερευνήσουν γειτονικά συστήματα θα είναι πολύ αναποτελεσματικός, λαμβάνοντας υπόψη την περιορισμένη ταχύτητα του φωτός και τις μεγάλες αποστάσεις. Μια στρατηγική επικοινωνίας που θα βασίζεται στην άμεση σύνδεση μεταξύ γειτονικών συστημάτων θα ήταν μια πολύ καλύτερη λύση, με το επιπλέον όφελος ότι- οι πληροφορίες που συλλέγονται από τους ανιχνευτές θα πρέπει να κατανεμηθούν μεταξύ του σύνολου του δικτύου τους, χωρίς καμία απώλεια, ακόμη και σε περίπτωση κατάρρευσης ή μετανάστευσης του αρχικού πολιτισμού."Μια άλλη ιδέα αφορά την τεχνική που χρησιμοποιείται από τους ανιχνευτές για την διαστρική επικοινωνία τους.
"Κάθε αστέρι αντιπροσωπεύει ένα τεράστιο πλεονέκτημα, χάρη στην ευρεία μάζα του, που σύμφωνα με τη θεωρία της γενικής σχετικότητας, εκτρέπει τις ακτίνες του φωτός που περνούν κοντά σε αυτό. Αυτό το φαινόμενο, που παρατηρήθηκε για πρώτη φορά από τον Ήλιο το 1919, καθιστά κάθε αστέρι έναν πιθανό βαρυτικό φακό. Όπως για πρώτη φορά περιγράφηκε από τον Von Eshleman το 1979, χρησιμοποιώντας τον ήλιο ως βαρυτικό φακό παρέχονται άνευ προηγουμένου δυνατότητες για αστρονομικές παρατηρήσεις και διαστρική επικοινωνία," εξηγεί ο Gillon.
Σύμφωνα με το Discovery News ο επιστήμονας Claudio Maccone της Διεθνούς Ακαδημίας Αστροναυτικής υποστήριξε ότι χρησιμοποιώντας, μόνο, το βαρυτικό δυναμικό επίκεντρο του ήλιου θα είμαστε σε θέση να επικοινωνήσουμε με έναν ανιχνευτή που αποστέλλεται σε οποιοδήποτε από τα κοντινότερα αστέρια.
Για αρχή, τοποθετείστε ένα τηλεσκόπιο σε μια θέση 180 μοιρών από τον Άλφα Κενταύρου (Alpha Centauri).
Αυτό είναι το μέρος που οι αστρονόμοι πιστεύουν να εντοπίσουν ένα σταθμό αναμετάδοσης. Ο Gillon ισχυρίζεται, ότι μια ανακάλυψη ενός εξωγήινου ανιχνευτή θα φέρει επανάσταση στην κατανόηση της θέσης μας στο Σύμπαν.
Η αναζήτηση για οποιαδήποτε εξωγήινη ζωή είναι ένα από τα πιο επιθυμητά πράγματα που εμείς, οι άνθρωποι, ως είδος, μπορούμε και επιθυμούμε να κάνουμε. Η έρευνα συνεχίζεται και οι επιστήμονες σκέφτονται όλο και πιο ακραίους τρόπους για να τελειοποιήσουν μια σειρά αστρονομικών οργάνων υψηλής τεχνολογίας για τον εντοπισμό πληροφοριών από τα αστέρια.
Το ερώτημα αν είμαστε μόνοι στο σύμπαν, είναι για πολλούς, βασανιστικό. Το αν θα το μάθουμε ποτέ, μόνο ο Θεός το ξέρει... Άν και όποτε το επιθυμεί.
Eva Cat για το THE CURIOSITY OF CAT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου