Το υποσυνείδητο των ανθρώπων είναι φορτωμένο με αμέτρητες εντυπώσεις και προγραμματισμούς που χωρίς την επίγνωση του ατόμου ορίζουν τη ζωή του και δεν τον αφήνουν να ζήσει ελεύθερα, αυθεντικά και δημιουργικά. Έτσι ζει μια ζωή που καθορίζεται από φόβους, υποβολές των γονιών ή των φίλων και των media, ζει σαν προγραμματισμένο ρομπότ δηλαδή, με πολλά «κουμπιά» που όποιος γνωρίζει την τέχνη της χειραγώγησης ξέρει καλά πότε και πώς να τα πατήσει για να ελέγξει το άτομο.
Πολύ συχνά οι επιλογές μας δεν βασίζονται στις πραγματικές ανάγκες, ικανότητες και στόχους μας, αλλά σε τέτοιους προγραμματισμούς και τραύματα. Ενώ άλλες φορές, κάποιες υποσυνείδητες σκεπτομορφές αποτυχίας, μάς κάνουν να σαμποτάρουμε τον εαυτό μας και την επιτυχία στη ζωή μας, σε σχέσεις, οικονομικά, επαγγελματικά, υγεία κλπ. Εάν για παράδειγμα ο πατέρας είχε κριτικάρει αυστηρά το παιδί και δεν αναγνώρισε το δυναμικό και τη ταυτότητά του, στην ενήλικη ζωή του το άτομο θα νιώθει ότι δεν αξίζει την αναγνώριση και την επιτυχία και θα ωθεί τη ζωή του σε ανάλογα μονοπάτια αποτυχίας. Εάν οι γονείς τσακωνόντουσαν ή ήταν αταίριαστοι ή χωρισμένοι, το άτομο θα έχει αρνητική εικόνα για τις σχέσεις, την οποία θα επαναλαμβάνει στην ενήλικη ζωή του ασυνείδητα εάν δεν καθαρίσει αυτές τις εντυπώσεις.
Είναι ένα πραγματικά τιτάνιο έργο το να καθαρίσει κανείς το υποσυνείδητό του από όλες αυτές τις εντυπώσεις, από σκεπτομορφές αποτυχίας, από φόβους, τραύματα και υποβολές που έχει δεχθεί. Πρόκειται για έναν άθλο όπως αυτός του Ηρακλή που καθάρισε την κόπρο του Αυγεία. Η ίδια δε η ιστορία του άθλου αυτού, μας δείχνει και τον τρόπο που μπορούμε να καθαρίσουμε το υποσυνείδητό μας: ανοίγοντας τα ενεργειακά μας κανάλια, τους «ποταμούς» μας, ώστε να ρεύσει νέα ενέργεια και να μας εξαγνίσει. Η ψυχολογία από μόνη της δεν αρκεί – χρειαζόμαστε ένα μεγαλύτερο μέσον: το διαλογισμό.
Μέσα στο διαλογισμό μας, ανοίγουμε τον εαυτό μας στο μέλλον και το παρελθόν, δημιουργούμε τη συνέχεια της συνειδητότητας, απεγκλωβιζόμαστε απ’ το παρόν, κι έτσι οι δυο ποταμοί, ο Αλφειός κι ο Πηνειός αρχίζουν και ρέουν και μάς καθαρίζουν. Είναι ανώφελο να παλεύουμε τις σκεπτομορφές αυτές χωρίς να φέρουμε νέα ενέργεια υψηλότερου κραδασμού – το πιθανότερο είναι να μην τις γνωρίσουμε καν. Αντιθέτως, με το διαλογισμό όλα μας τα θέματα σιγά σιγά βγαίνουν από μόνα τους στην επιφάνεια, τα βιώνουμε και εξαγνίζονται.
Ας γίνουμε λοιπόν σαν τον Ηρακλή, ώστε να αποκτήσουμε τη Ταυτότητά μας, αντί να ζούμε μια ζωή σεληνιακή, μια ζωή προγραμματισμών και ασυνείδητων αντιδράσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου