Ο πνευματικός άνθρωπος δεν φοβάται τις αρνητικότητες και τους κινδύνους της ζωής. Δουλεύει συνειδητά με τις επίπονες επιρροές, δεν τις κρύβει, δεν τις κάνει ταμπού, αλλά τις μετατρέπει σε όχημα που τον μεταφέρουν σε ανώτερα επίπεδα της εξελικτικής σπείρας. Είναι επιφυλακτικός με τις χαρές και τις ευκολίες, δουλεύει συνειδητά με το νόμο των αντιθέτων, κι έτσι μετατρέπει:
τον πόνο σε ανείπωτη Χαρά.
τον περιορισμό σε Ελευθερία.
τη μοναξιά σε Επαφή.
την ασθένεια σε Υγεία.
την σύγκρουση σε Ειρήνη.
τον θάνατο σε νέα Ζωή.
την βρωμιά σε Αγνότητα.
την προδοσία σε Πίστη.
το δηλητήριο σε Ελιξίριο.
την στέρηση σε Πληρότητα.
το σκότος σε Φως.
Έχει το νου του απ’ την άλλη να μετατρέπει:
την ξεκούραση σε Μόχθο.
την ευκολία σε Δοκιμασία.
την ειρήνη σε Πόλεμο.
την άνεση σε Αφαίρεση.
την κοσμικότητα σε Μοναξιά.
τον πλούτο σε Απάρνηση.
Μη φοβούμενος καμία εκδήλωση της ζωής, ούτε τις φαινομενικά δύσκολες, ούτε τις φαινομενικά εύκολες, κοιτάει πέρα απ’ την επιφάνεια των εκδηλώσεων, σπάζοντας το κέλυφος που κρύβει την ανάλογη αντίθετη και ζωοποιό ποιότητα μέσα της. Με την οξεία αυτή ματιά σε κάθε γεγονός που απομονώνει και εξετάζει προσεκτικά, μη αποφεύγοντάς το, κινεί το γιν γιανγκ της ζωής, πατώντας τα εσωτερικά κουμπιά των αντιθέτων. Έτσι αποκτά ταχύτητα στην περιστροφή του, ανανεώνει τη ζωή και φέρνει μπροστά του νέες προκλήσεις.
Ο μη επιφανειακός άνθρωπος κάνει τις αρνητικές εκδηλώσεις της ζωής ένα όχημα για εξέλιξη. Δεν τις φοβάται, αντίθετα χαίρεται, γιατί βλέπει καθαρά μέσα τους το σπόρο της θετικής εκδήλωσης που αναμένει απ’ αυτόν να απελευθερωθεί.
Δεν χαίρεται με τις ευκολίες κι ευτυχίες, γιατί γνωρίζει την ύπαρξη της ανάλογης αρνητικής ποιότητας, και αποτρέπει την εκδήλωσή τους με το να ενεργοποιεί αυτοβούλως την εποικοδομητική αρνητική ποιότητα που σπερματικά κρύβεται στις χαρές της ζωής. Δεν αρκείται σε μια επιφανειακή ζωή, γιατί γνωρίζει την αξία της και δεν την σπαταλά, αλλά και γιατί γνωρίζει πως αν αφεθεί στην επιφανειακή ζωή, θα μένει σκλάβος του νόμου των αντιθέτων, αντί να τον κυβερνά. Έτσι η ζωή του γίνεται μια ευδαιμονική κρίση που οδηγεί σε συνεχείς υπερβάσεις και σε μεγάλο πλούτο γνώσης κι εμπειρίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου