Οι αρχάριοι στον διαλογισμό αναζητούν συχνά κάποια σημάδια που θα τους διαβεβαιώνουν ότι βρίσκονται στον σωστό δρόμο. Χωρίς αυτά τα σημάδια μπορεί κάποιος να αποθαρρυνθεί και να τα παρατήσει πολύ εύκολα. Σ' αυτό βέβαια κατέχουν σημαντικό ρόλο και οι προσδοκίες. Αν κάποιος νομίζει ότι με τον διαλογισμό θα απαλλαγεί μέσα σε λίγες εβδομάδες ή λίγους μήνες από όλες τις δυσκολίες του, είναι επόμενο να σταματήσει να διαλογίζεται τη στιγμή που απογοητευμένος θα δει ότι ο διαλογισμός δεν μπορεί να υπερβεί τους κανόνες της φύσης. Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό είναι ότι το ζητούμενο είναι οι μικρές αλλαγές. Και πιο σημαντικό από αυτό είναι να μάθουμε να τις αναγνωρίζουμε.
1) Οι άνθρωποι γύρω μας μπορεί να παρατηρήσουν ότι αλλάζουμε. Επειδή μερικές φορές είναι δύσκολο να κρίνουμε τις αλλαγές που συμβαίνουν σε εμάς τους ίδιους, οι άλλοι μπορεί να παρατηρήσουν ότι γίναμε πιο χαλαροί, λιγότερο αντιδραστικοί, πιο ευέλικτοι και πιο φιλικοί. Αυτά είναι καλά σημάδια που δείχνουν ότι ο διαλογισμός έχει αρχίσει να μας επηρεάζει.
2) Συγκεντρωνόμαστε πιο εύκολα σ' αυτό που κάνουμε. Mε τον διαλογισμό αναπτύσσουμε την ικανότητά μας να συγκεντρωνόμαστε σε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο (συνήθως στην αναπνοή μας) και με τον καιρό μαθαίνουμε να χρησιμοποιούμε αυτή την ικανότητα και σε άλλους τομείς της καθημερινής μας ζωής.
3) Την ώρα του διαλογισμού μπορεί να βιώνουμε κάποια περίεργα φαινόμενα. Κάποιες φορές μπορεί να βλέπουμε (με κλειστά τα μάτια) κάτι σαν φώτα ή φωτεινές αναλαμπές. Αυτό οφείλεται στη μείωση της δραστηριότητας του νου (της παραγωγής των σκέψεων) και στην αύξηση της συγκέντρωσης. Άλλες φορές μπορεί να νιώθουμε μια αίσθηση πίεσης σε διάφορα σημεία του σώματος. Μια κοινή αίσθηση που βιώνουν αρκετοί είναι η πίεση ανάμεσα στα φρύδια. ΟΙ ανατολικοί λαοί το συνδέουν με το "τρίτο μάτι" και την ενεργοποίησή του, που όπως πιστεύεται αποτελεί την πύλη για την καλύτερη κατανόηση και διαίσθηση της πραγματικότητας. Μια άλλη κοινή εμπειρία είναι η αίσθηση του μουδιάσματος σε διάφορα σημεία του σώματος, όπως στις σιαγόνες, ή ακόμα και ένα ελαφρύ τρέμουλο σε όλο το σώμα. Όλα αυτά τα φαινόμενα είναι φυσιολογικά και η στάση μας απέναντι σ' αυτά πρέπει να είναι μια στάση ουδέτερης παρατήρησης και επίγνωσης. Μόλις παρατηρήσουμε ένα τέτοιο φαινόμενο δεν πρέπει να το αφήσουμε να μας αποσπάσει την προσοχή. Απλά να το αναγνωρίσουμε ως ένα καλό σημάδι προόδου και να επιστρέψουμε την προσοχή μας στο αντικείμενο του διαλογισμού μας.
4) Αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε την ομορφιά του κόσμου που μας περιβάλλει. Ο διαλογισμός, εκτός απ' τη συγκέντρωση, περιλαμβάνει και την ανάπτυξη της επίγνωσης. Με τον καιρό αναπτύσσουμε την επίγνωσή μας για όσα συμβαίνουν μέσα μας και γύρω μας και μπορεί να αρχίσουμε να παρατηρούμε πράγματα που δεν είχαμε παρατηρήσει ποτέ πριν. Και το καλύτερο απ' όλα είναι ότι παρατηρώντας κάτι δεν θα το κρίνουμε, δεν θα το χαρακτηρίσουμε, δεν θα πάρουμε θέση απέναντι σ' αυτό (αν μας αρέσει ή όχι, αν είναι καλό ή κακό), αλλά απλά θα το δούμε στις πραγματικές του διαστάσεις.
5) Παρατηρούμε πιο συχνά τη στάση του σώματός μας καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας. Μαζί με την επίγνωση για τα διάφορα φαινόμενα που συμβαίνουν μέσα μας ή γύρω μας, μαθαίνουμε να παρατηρούμε τη στάση του σώματός μας (χωρίς να την κρίνουμε) σε διάφορες στιγμές κατά τη διάρκεια της ημέρας.
6) Ένα απ' τα πολύ σημαντικά και ουσιώδη σημάδια προόδου είναι η μείωση της αντίδρασής μας απέναντι σε διάφορα γεγονότα. Επειδή ο διαλογισμός μάς εκπαιδεύει στο να μην αντιδράμε απέναντι στις σκέψεις και τα συναισθήματά μας αλλά απλά να τα παρατηρούμε, αυτή η στάση μάς γίνεται συνήθεια και στην καθημερινή μας ζωή. Το αποτέλεσμα είναι ότι αντιλαμβανόμαστε τη δύναμη της επιλογής, έναντι της αυτόματης και ασυνείδητης αντίδρασης. Κάτι που παλιότερα μάς εξόργιζε ή μας φόβιζε, σιγά-σιγά αρχίζουμε να παρατηρούμε τον χώρο που υπάρχει μεταξύ του ερεθίσματος και της στάσης μας. Και ο χώρος αυτός είναι που μας επιτρέπει να επιλέξουμε συνειδητά τη δράση μας απέναντι σε ένα ερέθισμα, αντί της καταναγκαστικής αντίδρασής μας.
7) Αναγνωρίζουμε πιο εύκολα τις συνέπειες των πράξεών μας και της στάσης μας. Ο διαλογισμός μάς κάνει πιο συνειδητούς. Μεταξύ άλλων, αυτό σημαίνει ότι βλέπουμε πιο εύκολα τις σχέσεις μεταξύ μιας ενέργειας και του αποτελέσματός της. Με τον καιρό διαλύεται η ψευδαίσθηση που είχαμε για το ότι φταίνε οι άλλοι που εμείς έχουμε κάποιες δυσκολίες στη ζωή μας. Αντ' αυτού, αντιλαμβανόμαστε ότι εμείς είμαστε υπεύθυνοι για όσα συμβαίνουν μέσα μας. Βέβαια, επειδή αυτό αντιτίθεται στο Εγώ που έχει μάθει να κατηγορεί πάντα τους άλλους ως υπεύθυνους για τη δυστυχία του, πρέπει να είμαστε αρκετά υπομονετικοί μέχρι να δούμε ότι δεν έχουμε πια ανάγκη να φοβόμαστε, αλλά ούτε και να νιώθουμε ανεπαρκείς.
8) Ο χρόνος κυλάει γρήγορα την ώρα του διαλογισμού. Απ' τη μέρα που θα ξεκινήσουμε να διαλογιζόμαστε θα παρατηρήσουμε ότι η διάρκεια του διαλογισμού αυξάνεται από μόνη της. Ενώ στην αρχή τα πέντε λεπτά μάς φαίνονταν πολλά, μετά από λίγους μήνες η μισή ώρα θα μάς φαίνεται λίγη και ιδιαιτέρως ευχάριστη. Αυτό είναι επίσης ένα καλό σημάδι ότι προοδεύουμε.
Τέλος, είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι πάνω απ' όλα το ζητούμενο δεν είναι η πρόοδός μας στον διαλογισμό. Δεν πρέπει η πρόοδος να μας γίνει εμμονή. Αν μας γίνει εμμονή σημαίνει ότι το Εγώ μας χρησιμοποιεί τον διαλογισμό (όπως οτιδήποτε άλλο) για να μειώσει την αίσθηση της ανεπάρκειάς του, να νιώσει άξιο, και για να προσθέσει κάτι ακόμα στη φανταστική λίστα των επιτευγμάτων του. Ο διαλογισμός είναι ακριβώς το αντίθετο των προσδοκιών, των επιθυμιών, της συσσώρευσης επιτευγμάτων και του "εγώ ξέρω από διαλογισμό". Είναι η άνευ όρων αποδοχή της πραγματικότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου