Τετάρτη 3 Ιουνίου 2015

Μαθητεύοντας στο αστρικό: Ο προσωπικός μας εκπαιδευτής.


Ένα από τα πράγματα που ευχόμαστε να μας συμβεί στο αστρικό, είναι να έρθουμε σε επαφή με τον προσωπικό μας εκπαιδευτή. Ωστόσο, τρία τινά μπορεί να συμβούν. 1. Να έχουμε προσωπικό εκπαιδευτή και να μας παρουσιαστεί σχετικά νωρίς στις εμπειρίες μας. 2. Να έχουμε προσωπικό εκπαιδευτή και να μην παρουσιαστεί ποτέ, αλλά να κανονίζει τη σειρά των δοκιμασιών μας. Έχω την εντύπωση πως σ' αυτές τις περιπτώσεις μπλέκουμε τον εσωτερικό εκπαιδευτή με τον Ανώτερο Εαυτό μας. Ο ανώτερος εαυτός δεν βάζει δοκιμασίες, ο εκπαιδευτής μας το κάνει αυτό, και όλοι οι υπόλοιποι εσωτερικοί δάσκαλοι. 3. Να μην έχουμε προσωπικό εκπαιδευτή, είτε επειδή δε χρειαζόμαστε έναν, πχ έχουμε διδαχθεί όσα χρειάζεται για να προχωρήσουμε μόνοι μας, είτε επειδή δεν επιτρέπεται, επειδή τα κάναμε σαλάτα σ' αυτή ή σε προηγούμενη ύπαρξη, και πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πρώτα την σαλάτα και αν τα καταφέρουμε κάποτε ίσως και να μας δωθεί ένας προσωπικός εκπαιδευτής, είτε επειδή θα είναι χειρότερο για μας παρά καλύτερο. Πχ είμαστε τύποι επαναστατικοί και αντιδραστικοί στην όποια μορφή εξουσίας. Η παρουσία ενός εκπαιδευτή μάλλον κακό θα μας κάνει!
Σε γενικές γραμμές γίνεται πάντα αυτό που είναι καλύτερο για το Είναι μας, ακόμα κι αν εμάς μπορεί να μας φαίνεται άδικο, σκληρό ή δεν ξέρω γω τι άλλο. Προσωπικά συστήνω πάντα να έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη στις αποφάσεις του ανώτερου εαυτού μας. Το θέμα είναι να μπορούμε να αναγνωρίζουμε αυτές τις αποφάσεις. Εκεί βοηθάει ο προσωπικός εκπαιδευτής. Μας μαθαίνει να τις αναγνωρίζουμε, μας ανοίγει το κανάλι επικοινωνίας, αλλά δεν κάνει αυτός την επικοινωνία για μας. Τέλος πάντων, υπάρχουν τρόποι να ελέγχουμε αν κάτι είναι θέλημα του ανώτερου εαυτού μας ή του εγώ μας, αλλά δεν χωράνε όλα σ' αυτή την ανάρτηση. Θα επανέλθουμε. Προς το παρόν, ας δούμε μερικά χαρακτηριστικά των εσωτερικών προσωπικών εκπαιδευτών.

Ποιοι είναι;
Α. Οι εσωτερικοί εκπαιδευτές μπορεί να είναι άνθρωποι που ζουν τη στιγμή που μας αναλαμβάνουν. Είναι άνθρωποι σαν εμάς που έχουν προχωρήσει και τους ανατέθηκε για κάποιο λόγο η βασική μας εκπαίδευση. Υπόψιν πως οι εσωτερικοί εκπαιδευτές σπανίως έως ποτέ δεν μένουν μαζί μας μέχρι το τέλος του ταξιδιού. Μας δίνουν αυτό που χρειαζόμαστε για να προχωρήσουμε μόνοι μας. Δεν είναι το δεκανίκι μας.

Β. Οι εσωτερικοί εκπαιδευτές μπορεί να είναι άνθρωποι που έχουν πεθάνει πια, και το αστρικό τους έχει επιφορτιστεί με την αποστολή της καθοδήγησης κάποιων ατόμων. Συνήθως είναι δάσκαλοι που έδρασαν ανοιχτά και στο φυσικό, αλλά υπάρχουν και κάποιοι που έμοιαζαν άνθρωποι της διπλανής πόρτας ενώ ήταν προχωρημένοι δάσκαλοι εσωτερικά. Αυτοί είναι οι περισσότεροι. Μπορεί να είναι άνθρωποι που έχουν πεθάνει και έχουν κάποια καρμική σχέση δασκάλου μαθητή με τον μαθητευόμενο. Τέτοιος είναι ο δικός μου προσωπικός εκπαιδευτής. Ήταν δάσκαλός μου πριν από κάτι εκατονταετίες, και με βασανίζει και σ' αυτή την ύπαρξη όπως με βασάνιζε και τότε!!!

Γ. Οι εσωτερικοί εκπαιδευτές μπορεί να είναι όντα άλλων διαστάσεων. Συνήθως τέτοιοι είναι αυτοί που αναλαμβάνουν πολύ προχωρημένους μαθητές που έχουν ειδική αποστολή και χρειάζονται μια έξτρα βοήθεια ολκής για να ξυπνήσουν! Άλλωστε τίποτα δεν αφήνεται στην τύχη, ούτε η ανθρωπότητα, ούτε εμείς. Άλλο που εμείς και ατομικά και ως ανθρωπότητα, τα έχουμε όλα αφήσει στην τύχη τους!


Τι διδάσκουν;
-Τρόπους ελέγχου του αστρικού.
-Τρόπους μάχης και εσωτερικού θανάτου.
-Αλχημεία και άλλες εσωτερικές γνώσεις.
-Βασικούς ηθικούς κανόνες, θα έλεγα. Πχ, για να ανέβεις επίπεδο, πρέπει να κάνεις πιο λεπτοφυή την αύρα σου, να συντονίσεις την ατομική σου συχνότητα με αυτή του ανώτερου επιπέδου. Αυτό επιτυγχάνεται όταν η καρδιά και το μυαλό σου δονούνται σε συγκεκριμένα συναισθήματα, όπως αγάπη, συμπόνοια, κατανόηση. Κι όμως... αυτά διδάσκονται. Όπως ένας γονιός μαθαίνει στο παιδί του τι θα πει αγάπη, και βάσει αυτού που διδάχθηκε το παιδί θα πορευθεί στη ζωή του, και όταν λέει "σ' αγαπώ" θα εννοεί αυτό που νομίζει πως είναι αγάπη βάσει αυτού που διδάχθηκε, έτσι και ο δάσκαλος σου μαθαίνει ΕΜΠΕΙΡΙΚΑ, μέσω εμπειριών και δοκιμασιών, δηλαδή, τι θα πει αγάπη, τι θα πει συμπόνοια, τι θα πει να μην κρίνεις, τι θα πει να είσαι ισότιμος του άλλου, το ίδιο πολύτιμος και σημαντικός με τον οποιονδήποτε. Μαθαίνεις επίσης άλλους ηθικούς κανόνες του αστρικού, πχ αυτούς που σχετίζονται με την επέμβαση στην βούληση του άλλου, με τα αποτελέσματα του αστρικού σεξ, κλπ. Όσο πιο 'επικίνδυνα' είναι για τον μαθητευόμενο αυτά που μαθαίνει, συνήθως δίνονται και σε μορφή "διάλεξης" ή συνομιλίας, και αποφεύγονται οι εμπειρικές διδαχές, γιατί κανείς δάσκαλος δεν ρίχνει τον μαθητή σε επικίνδυνες πρακτικές για να μάθει... Δεν είναι βλάκες...
-Τρόπους εξερεύνησης του εαυτού μας.
-Ειδικές γνώσεις που έχει ξεκινήσει ο μαθητευόμενος να παίρνει ή έχει ανάγκη η ψυχή του, ανάλογα με την εσωτερική του παρόρμηση και αποστολή. Πχ κάποιοι έχουν ειδικό ταλέντο στα μαθηματικά ή την χημεία. Άλλοι στη χρήση των βοτάνων για θεραπευτικές εφαρμογές. Έχω μια φίλη που διδάχθηκε αυτό ακριβώς στο αστρικό. Αυτοί λοιπόν θα πάρουν και κατευθύνσεις σε αυτούς τους τομείς.

Απαράβατα χαρακτηριστικά τους για να τους αναγνωρίζουμε.
Όλοι οι εσωτερικοί δάσκαλοι, και γενικά οι δάσκαλοι και όσοι προχωρούν εσωτερικά, έχουν σε μικρό ή μεγάλο βαθμό κάποια βασικά χαρακτηριστικά.
-Αγάπη για την ανθρωπότητα και την δημιουργία γενικά. Αυτό το έχουν όλοι σε εξαιρετικά μεγάλο βαθμό, φυσικά.
-Τεράστιο σεβασμό για την προσωπική μας βούληση και επιθυμίες, ακόμα κι όταν αυτές είναι παράλογες και βλαπτικές για μας. Βασικά αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό που μέχρι και σήμερα με "τρώει". Είναι το γνωστό ανθρώπινο παραλήρημα: "γιατί ο Θεός αφήνει να πεθαίνουν τα παιδάκια, καλέ, ο κακούργος;" Το ξέρω πως είναι παράλογο να ρωτάμε κάτι τέτοιο, αλλά κάπου μέσα μου με ξινίζει που έχουμε τόση ελευθερία βούλησης. Καμιά φορά φωνάζω στο αστρικό, όταν κάτι που βλέπω με πονάει "Δεν θέλω να έχω ελεύθερη βούληση. Αποφασίστε εσείς για μένα". Και το εννοώ. Έφτασα να απαρνηθώ την ελεύθερη βούληση, με το να γίνω 100% ντετερμινίστρια, και μέχρι σήμερα δεν μπορώ να ξεφύγω από τα δίχτυα που η ίδια έριξα για μένα. Δέχονται 100% τις αποφάσεις μας, ακόμα κι όταν τους διώχνουμε. Μας φέρονται σαν να είμαστε ισότιμοί τους, και είναι αυτός ένας τρόπος να μάθει κανείς πώς να βλέπει τους πάντες ισότιμούς του. Αντίθετα, ένας ψευτοδάσκαλος, ένας αρνητικός του αστρικού, και είναι πολλοί αυτοί και συνήθως παίρνουν και την μορφή αληθινών φωτεινών δασκάλων, θα επιμένουν να μας πείσουν να κάνουμε ή να δεχτούμε κάτι, ακόμα κι όταν το έχουμε αρνηθεί δύο και τρεις και δέκα φορές. Θα προσπαθήσουν με όμορφα λόγια και χαμόγελα και φώτα δυνατά να μας αλλάξουν γνώμη. Τότε ξέρουμε τι είναι πραγματικά...
-Απεριόριστη κατανόηση για τα σφάλματά μας, και για την ανώριμη και σχεδόν παιδιάστικη συχνά στάση μας, αλλά και αυστηρότητα όταν δεν δείχνουμε διάθεση να προσπαθήσουμε ουσιαστικά και τα περιμένουμε όλα στο πιάτο, λες και μας τα χρωστάνε. Αν ζητάμε επιτακτικά να μας μάθουν κάτι, έχουν ένα βλέμμα που το κρατάνε για τέτοιες περιστάσεις μάλλον, τουλάχιστον ο δικός μου, που σε κολλάει στον τοίχο και θες να βάλεις τα κλάμματα για την ... βλακεία σου.
-Και... απίστευτο, πολλές φορές ακατανόητο για μας τους ψαρωμένους χιούμορ. Και όσο πιο ψαρωμένος είναι κάποιος τόσο πιο πολύ τον "δουλεύουν", με την καλή έννοια, αλλά χωρίς να τον κοροϊδεύουν. Είναι δύσκολο να κρατήσεις τις ισορροπίες σ' αυτό, αλλά γι' αυτό είναι δάσκαλοι φαντάζομαι. Ξέρω πολλούς, και εγώ ανάμεσά τους, που έχουμε μείνει πολλές φορές ν' αναρωτιόμαστε αν πρέπει να γελάσουμε με κάτι ή όχι, ή αν περιμένουν να απαντήσουμε κάτι "έξυπνο" σε κάποια παρατήρησή τους. Συνήθως κάνουν με τόση σοβαρότητα το αστείο που ζαλίζεσαι από την προσπάθεια να καταλάβεις τι πρέπει να κάνεις. Έχω πέσει πολλές φορές "θύμα" του εσωτερικού μου δασκάλου, ο οποίος στις αρχές ειδικά με έφερνε σε τρομερά δύσκολη θέση. Μέχρι και την τελευταία μας στιγμή μαζί, με είχε στο τρέξιμο, και πολύ συχνά έκανα "αγγαρείες" που δεν χρειάζονταν να κάνω, γιατί παρανοούσα ένα αστείο του. Με άφηνε και τις έκανα, και μετά απορούσε ειλικρινά γιατί τις έκανα... Κι εγώ ήθελα να πάρω ένα φτυάρι να αρχίσω να με κοπανάω μπας και ξυπνήσω! Αλλά τι περιμένεις αφού τότε που ήταν δάσκαλός μου πάλι κι εγώ ένας από τους έρμους μαθητές του... στην Ιαπωνία παρακαλώ, με είχε συνέχεια στο σφουγγάρισμα! Κόντεψα να αγιάσω τότε από το πολύ σφουγγάρισμα. Τώρα βρήκε άλλους τρόπους να με αγιάσει.

Πού βοηθάνε αυτές οι πληροφορίες;
Βάσει όλων αυτών μπορούμε να συντάξουμε δικούς μας τρόπους ελέγχου όποιου "ανώτερου" όντος συναντάμε στο αστρικό. Μια θετική οντότητα, ένας δάσκαλος πολωμένος θετικά στην δημιουργία, όχι μόνο δεν θα παρεξηγηθεί με τον έλεγχο που θα του κάνουμε, αλλά θα μας παροτρύνει να το κάνουμε πάντα και να βρούμε κι άλλους τρόπους. Αντίθετα, μια αρνητική οντότητα, θα προσπαθήσει να μας αποτρέψει από τον έλεγχο, ή... αν είναι πολύ ύπουλη και υποψιάζεται ότι ξέρουμε από ελέγχους, θα μας επιδοκιμάσει με τον τρόπο της, αλλά θα προσπαθήσει να ηρεμήσει τους "φόβους" μας... Περισσότερα για τους ελέγχους και την αντιμετώπιση αρνητικών οντοτήτων σε άλλη ανάρτηση.

Όπως καταλαβαίνετε, αν θέλουμε να ανέβουμε επίπεδο, ακόμα κι αν προσπαθούμε να αποκτήσουμε για πρώτη φορά πρόσβαση στο αστρικό, πρέπει να προσπαθήσουμε να μοιάσουμε, έστω και λίγο για αρχή, στους δασκάλους. Άρα πρέπει να δουλέψουμε με την αγάπη για μας και την ανθρωπότητα, με τον σεβασμό για τους άλλους, για ΟΛΟΥΣ τους άλλους, και την δημιουργία, με την κατανόηση και την ανεκτικότητα, και φυσικά... με το χιούμορ. Είναι λεπτή η ισορροπία του χιούμορ, και εύκολα γίνεται κυνισμός ή κοροϊδία, αλλά στις σωστές ποσότητες είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ για την καλή λειτουργία του οργανισμού και του ΨΥΧΙΣΜΟΥ. Ο ψυχισμός μας είναι το "μεταφορικό μέσον" θα λέγαμε, που ανάλογα σε ποια "γραμμή" ανήκει θα μας πάει στην μία ή την άλλη διάσταση ή αστρική περιοχή. Το χιούμορ, στις σωστές δόσεις και αναλογίες, φέρνει χαρά, και η χαρά μεταλλάσσει το Είναι μας, και μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε τον αγώνα μας.

*Αφιερώνω αυτή την ανάρτηση στον πρώτο επίσημο σχολιαστή του μπλογκ μας, τον .... Ανώνυμο Παναγιώτη, που με το χιούμορ του μου θύμισε τον εσωτερικό μου δάσκαλο, που του ήταν τόσο εύκολο να με ψαρώσει κάθε φορά, παρόλο που γενικά θεωρούμαι άνθρωπος με χιούμορ. Σ' ευχαριστώ, Ανώνυμε Παναγιώτη! Εύχομαι σύντομα να πάρεις το αίμα όλων μας πίσω, και να τους ψαρώσεις εσύ!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου